7 października 2016 na skoczni HS77 w kompleksie Skalite w Szczyrku, po skokach na odległość 70,5 i 72,5 metrów, zdobyła tytuł letniej mistrzyni Polski w konkursie indywidualnym kobiet, pokonując o 9,1 punktu Kingę Rajdę[3]. 16 grudnia 2016 po raz pierwszy zdobyła punkty Pucharu Kontynentalnego[2]. W swojej karierze punktowała również w zawodach rangi FIS Cup, Pucharu Karpat[4] i Pucharu Świata.
Uprawiała również kombinację norweską, jako pierwsza Polka startując w zawodach w tej dyscyplinie sportu (na poziomie krajowym)[6]. Kombinację trenował jej starszy brat – Paweł, który był członkiem kadry A reprezentacji Polski[7].
11 lutego 2017 w Ljubnie po raz pierwszy wystartowała w kwalifikacjach do zawodów Pucharu Świata, jednak nie awansowała do konkursu głównego[2].
30 stycznia 2021 zdobyła pierwszy punkt Pucharu Świata w karierze podczas konkursu na dużej skoczni w Titisee-Neustadt, w którym zajęła 30. miejsce. Dzień później była 26. Wystąpiła na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2021, gdzie indywidualnie zajęła 33. miejsce na skoczni normalnej i 24. na dużej, a zawody drużynowe ukończyła na 7. (drużyna kobieca) i 6. (drużyna mieszana) miejscu[2].
Starty A. Twardosz na mistrzostwach świata – szczegółowo
edytuj
Miejsce
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Skocznia
|
Punkt K
|
HS
|
Konkurs
|
Skok 1
|
Skok 2
|
Nota
|
Strata
|
Zwyciężczyni
|
33.
|
25 lutego
|
2021
|
Oberstdorf
|
Schattenbergschanze
|
K-95
|
HS-106
|
ind.
|
83,0 m
|
–
|
83,4 pkt
|
196,2 pkt
|
Ema Klinec
|
7.
|
26 lutego
|
2021
|
Oberstdorf
|
Schattenbergschanze
|
K-95
|
HS-106
|
druż.[a]
|
87,5 m
|
83,0 m
|
631,2 pkt (191,1 pkt)
|
328,1 pkt
|
Austria
|
6.
|
28 lutego
|
2021
|
Oberstdorf
|
Schattenbergschanze
|
K-95
|
HS-106
|
druż. miesz.[b]
|
85,0 m
|
85,0 m
|
837,6 pkt (180,0 pkt)
|
163,2 pkt
|
Niemcy
|
24.
|
3 marca
|
2021
|
Oberstdorf
|
Schattenbergschanze
|
K-120
|
HS-137
|
ind.
|
100,5 m
|
108,0 m
|
184,4 pkt
|
112,2 pkt
|
Maren Lundby
|
NQ
|
23 lutego
|
2023
|
Planica
|
Srednja skakalnica
|
K-95
|
HS-102
|
ind.
|
nie zakwalifikowała się
|
Katharina Althaus
|
9.
|
25 lutego
|
2023
|
Planica
|
Srednja skakalnica
|
K-95
|
HS-102
|
druż.[c]
|
75,0 m
|
–
|
277,6 pkt (64,3 pkt)
|
566,2 pkt
|
Niemcy
|
NQ
|
1 marca
|
2023
|
Planica
|
Bloudkova velikanka
|
K-125
|
HS-138
|
ind.
|
nie zakwalifikowała się
|
Alexandria Loutitt
|
Starty A. Twardosz na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo
edytuj
Miejsce
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Skocznia
|
Punkt K
|
HS
|
Konkurs
|
Skok 1
|
Skok 2
|
Nota
|
Strata
|
Zwyciężczyni
|
30.
|
1 lutego
|
2017
|
Park City
|
Utah Olympic Park
|
K-90
|
HS-100
|
ind.
|
81,5 m
|
82,0 m
|
171,1 pkt
|
68,7 pkt
|
Manuela Malsiner
|
7.
|
5 lutego
|
2017
|
Park City
|
Utah Olympic Park
|
K-90
|
HS-100
|
druż. miesz.[d]
|
74,5 m
|
76,5 m
|
778,2 pkt (154,1 pkt)
|
147,1 pkt
|
Słowenia
|
35.
|
2 lutego
|
2018
|
Kandersteg
|
Lötschberg-Schanze
|
K-95
|
HS-106
|
ind.
|
75,0 m
|
–
|
64,7 pkt
|
197,9 pkt
|
Nika Križnar
|
9.
|
3 lutego
|
2018
|
Kandersteg
|
Lötschberg-Schanze
|
K-95
|
HS-106
|
druż.[e]
|
76,0 m
|
–
|
163,5 pkt (54,7 pkt)
|
569,6 pkt
|
Słowenia
|
29.
|
24 stycznia
|
2019
|
Lahti
|
Salpausselkä
|
K-90
|
HS-100
|
ind.
|
81,5 m
|
76,0 m
|
185,5 pkt
|
67,6 pkt
|
Anna Szpyniowa
|
8.
|
26 stycznia
|
2019
|
Lahti
|
Salpausselkä
|
K-90
|
HS-100
|
druż.[f]
|
76,5 m
|
76,5 m
|
701,4 pkt (168,6 pkt)
|
210,8 pkt
|
Rosja
|
25.
|
5 marca
|
2020
|
Oberwiesenthal
|
Fichtelbergschanzen
|
K-95
|
HS-105
|
ind.
|
81,5 m
|
86,5 m
|
142,6 pkt
|
96,3 pkt
|
Marita Kramer
|
7.
|
7 marca
|
2020
|
Oberwiesenthal
|
Fichtelbergschanzen
|
K-95
|
HS-105
|
druż.[g]
|
82,0 m
|
86,5 m
|
642,1 pkt (148,5 pkt)
|
158,6 pkt
|
Austria
|
8.
|
11 lutego
|
2021
|
Lahti
|
Salpausselkä
|
K-90
|
HS-100
|
ind.
|
84,0 m
|
85,0 m
|
190,0 pkt
|
49,0 pkt
|
Thea Minyan Bjørseth
|
6.
|
12 lutego
|
2021
|
Lahti
|
Salpausselkä
|
K-90
|
HS-100
|
druż.[h]
|
87,0 m
|
88,0 m
|
749,0 pkt (211,2 pkt)
|
134,6 pkt
|
Austria
|
Starty A. Twardosz na uniwersjadzie – szczegółowo
edytuj
Starty A. Twardosz na igrzyskach europejskich – szczegółowo
edytuj
Miejsce
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Skocznia
|
Punkt K
|
HS
|
Konkurs
|
Skok 1
|
Skok 2
|
Nota
|
Strata
|
Zwyciężczyni
|
25.
|
27 czerwca
|
2023
|
Zakopane
|
Średnia Krokiew
|
K-95
|
HS-105
|
indywid.
|
76,0 m
|
84,0 m
|
160,1 pkt
|
102,5 pkt
|
Jacqueline Seifriedsberger
|
5.
|
29 czerwca
|
2023
|
Zakopane
|
Średnia Krokiew
|
K-95
|
HS-105
|
druż. mix.[j]
|
87,5 m
|
81,0 m
|
767,2 pkt (150,3 pkt)
|
172,1 pkt
|
Austria
|
29.
|
30 czerwca
|
2023
|
Zakopane
|
Wielka Krokiew
|
K-125
|
HS-140
|
indywid.
|
94,5 m
|
98,0 m
|
118,5 pkt
|
158,9 pkt
|
Nika Križnar
|
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytuj
stan po zakończeniu sezonu 2023/2024
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytuj
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytuj
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytuj
Miejsca w poszczególnych konkursach LGP
edytuj
stan po zakończeniu LGP 2023
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytuj
stan po zakończeniu PI 2023/2024
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytuj
stan po zakończeniu LPI 2023
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytuj
stan po zakończeniu sezonu 2022/2023
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytuj
stan po zakończeniu LPK 2022
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytuj
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych FIS Cup chronologicznie
edytuj
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cup chronologicznie
edytuj
Nr
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Skocznia
|
Punkt K
|
HS
|
Skok 1
|
Skok 2
|
Nota
|
Lok.
|
Strata
|
Zwyciężczyni
|
1.
|
15 września
|
2018
|
Râșnov
|
Trambulina Valea Cărbunării
|
K-90
|
HS-97
|
86,0 m
|
88,0 m
|
200,2 pkt
|
2.
|
10,5 pkt
|
Daniela Haralambie
|
2.
|
16 września
|
2018
|
Râșnov
|
Trambulina Valea Cărbunării
|
K-90
|
HS-97
|
86,5 m
|
89,5 m
|
204,1 pkt
|
2.
|
14,4 pkt
|
Daniela Haralambie
|
3.
|
27 lutego
|
2022
|
Oberhof
|
Kanzlersgrund
|
K-90
|
HS-100
|
92,5 m
|
97,0 m
|
246,5 pkt
|
1.
|
–
|
stan po zakończeniu sezonu 2022/2023
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytuj
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Karpat chronologicznie
edytuj
Nr
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Skocznia
|
Punkt K
|
HS
|
Skok 1
|
Skok 2
|
Nota
|
1.
|
7 lipca
|
2016
|
Szczyrk
|
Skalite
|
K-70
|
HS-77
|
72,5 m
|
72,5 m
|
212,0 pkt
|
Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Karpat
edytuj
- ↑ a b Skład zespołu: Kamila Karpiel, Kinga Rajda, Joanna Szwab i Anna Twardosz.
- ↑ a b Skład zespołu: Kamila Karpiel, Dawid Kubacki, Anna Twardosz i Piotr Żyła.
- ↑ Skład zespołu: Paulina Cieślar, Nicole Konderla, Kinga Rajda i Anna Twardosz.
- ↑ a b Skład zespołu: Dawid Jarząbek, Kinga Rajda, Anna Twardosz i Paweł Wąsek.
- ↑ a b Skład zespołu: Kamila Karpiel, Joanna Kil, Kinga Rajda i Anna Twardosz.
- ↑ a b Skład zespołu: Kamila Karpiel, Joanna Kil, Kinga Rajda i Anna Twardosz.
- ↑ a b Skład zespołu: Kamila Karpiel, Nicole Konderla, Kinga Rajda i Anna Twardosz.
- ↑ a b Skład zespołu: Kamila Karpiel, Nicole Konderla, Wiktoria Przybyła i Anna Twardosz.
- ↑ a b Gospodarzem Igrzysk Europejskich 2023 był Kraków, jednak konkursy skoków narciarskich rozegrano w Zakopanem.
- ↑ a b Skład zespołu: Anna Twardosz, Dawid Kubacki, Nicole Konderla, Piotr Żyła
- ↑ a b Dominik Formela: Anna TWARDOSZ. skijumping.pl, 2016-08-18. [dostęp 2016-10-07].
- ↑ a b c d Athlete : TWARDOSZ Anna. fis-ski.com. [dostęp 2017-02-14]. (ang.).
- ↑ a b c Alicja Kosman: Anna Twardosz Mistrzynią Polski Kobiet w skokach!. pzn.pl, 2016-10-07. [dostęp 2016-10-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-09)].
- ↑ a b Adam Kwieciński: TWARDOSZ Anna 2001.04.12 POL. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2016-10-07].
- ↑ Nowe twarze w polskich kadrach. skijumping.pl, 2016-05-25. [dostęp 2016-10-07].
- ↑ Michał Chmielewski: Panie też kombinują. Anna Twardosz prekursorką żeńskiego dwuboju. skipol.pl, 2015-01-26. [dostęp 2016-10-07].
- ↑ Katarzyna Nowak: Prekursorka kobiecej kombinacji w kadrze skoczkiń – czy Anna Twardosz zrezygnuje z dwuboju?. skipol.pl, 2016-05-11. [dostęp 2016-10-07].
- ↑ a b TWARDOSZ Anna - Athlete Information; World Cup Standings [online], www.fis-ski.com [dostęp 2024-03-21] .
- ↑ Anna TWARDOSZ - Athlete Information; Grand Prix Standings. [dostęp 2023-10-08].
- ↑ TWARDOSZ Anna - Athlete Information; Intercontinental Cup Standings. [dostęp 2024-03-09].
- ↑ Letni Puchar Interkontynentalny kobiet - archiwum wyników. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2024-03-18].
- ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2016/2017. fis-ski.com, 2016-12-17. [dostęp 2023-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
- ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2017/2018. fis-ski.com, 2018-02-17. [dostęp 2023-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
- ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2018/2019. fis-ski.com, 2019-02-24. [dostęp 2023-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
- ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2019/2020. fis-ski.com, 2020-02-09. [dostęp 2023-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
- ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2021/2022. fis-ski.com, 2022-03-26. [dostęp 2023-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-04-08)]. (ang.).
- ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2017. fis-ski.com, 2017-09-16. [dostęp 2023-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-01)]. (ang.).
- ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2019. fis-ski.com, 2019-09-22. [dostęp 2023-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
- ↑ FIS Cup Women - Standings 2014/2015. fis-ski.com, 2015-02-22. [dostęp 2023-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-08)]. (ang.).
- ↑ FIS Cup Women - Standings 2015/2016. fis-ski.com, 2016-03-12. [dostęp 2023-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-27)]. (ang.).
- ↑ FIS Cup Women - Standings 2016/2017. fis-ski.com, 2017-01-28. [dostęp 2023-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
- ↑ FIS Cup Women - Standings 2017/2018. fis-ski.com, 2018-03-18. [dostęp 2023-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-30)]. (ang.).
- ↑ FIS Cup Women - Standings 2018/2019. fis-ski.com, 2019-02-24. [dostęp 2023-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
- ↑ FIS Cup Women - Standings 2019/2020. fis-ski.com, 2020-02-16. [dostęp 2023-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
- ↑ FIS Cup Women - Standings 2020/2021. fis-ski.com, 2021-02-28. [dostęp 2023-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
- ↑ FIS Cup Women - Standings 2021/2022. fis-ski.com, 2022-02-27. [dostęp 2023-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-04-08)]. (ang.).
- ↑ FIS Cup Women - Standings 2022/2023. fis-ski.com, 2023-03-05. [dostęp 2023-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-21)]. (ang.).