Amalia Krieger

Amalia Krieger (ur. 1846 w Lipniku^[1], zm. 21 września 1928 w Krakowie) – polska fotografka.

Była córką fotografa Ignacego Kriegera, który od 1860 roku prowadził w Krakowie zakład fotograficzny. Amalia oraz jej starszy brat, Natan, najprawdopodobniej przy ojcu nauczyli się zawodu, a po jego śmierci wspólnie kontynuowali jego działalność, nadal sygnując fotografie imieniem i nazwiskiem ojca^[2]. Podobnie jak ojciec i brat, wykonywała portrety klientów, ale także dokumentowała zabytki krakowskie, w tym na zamówienie Towarzystwa Miłośników Historii i Zabytków Krakowa i związanego z nim „Rocznika Krakowskiego”. Ponadto na zlecenie historyków, m.in. Władysława Semkowicza i Stanisława Krzyżanowskiego z krakowskiej Akademii Umiejętności, sporządzała fotografie średniowiecznych dokumentów na potrzeby ich badań, wykonywała także zdjęcia dla historyków sztuki, m.in. dla Stanisława Tomkowicza. Fotografowała także prace współczesnych jej artystów, m.in. Jacka Malczewskiego^[3].

Kiedy Natan zmarł w 1903 roku, Amalia przejęła pracownię, prowadząc ją nadal w kamienicy Bonerowskiej na rogu Rynku Głównego i ul. św. Jana. Pod koniec życia, w 1926 roku, wyposażenie atelier oraz fotografie wykonane przez nią samą, brata i ojca, przekazała gminie miasta Krakowa, ustanawiając jednocześnie fundację im. bł. pamięci Ignacego, Natana i Amalii Kriegerów. Zmarła w 1928 roku, pochowana została na cmentarzu żydowskim. Po jej śmierci spuścizna Kriegerów trafiła do Muzeum Przemysłowego. Wraz z jego likwidacją w 1950 roku negatywy przekazane zostały do biblioteki Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, a w 1967 roku do Muzeum Historycznego Miasta Krakowa, gdzie znajdują się do dziś w liczbie ok. 8,5 tys., natomiast wyposażenie atelier nie zachowało się.