Abdur Rahman Chan

Ten artykuł od 2010-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Abdur Rahman Chan (ur. 1844, zm. 1 października 1901) – emir Afganistanu w latach 1880–1901, trzeci syn Afzala Chana, który z kolei był najstarszym synem Dost Mohammada Chana – założyciela dynastii Barakzai w Afganistanie. Abdur Rahman Chan był uważany za silnego władcę, który ustanowił na nowo rządy afgańskie w Kabulu po zamieszaniu, które nastąpiło po drugiej wojnie afgańskiej. Jego panowanie jest zapamiętane z brutalności i krwawego tłumienia buntów, szczególnie za zmasakrowanie 60% populacji Hazarów, oraz Nuristańczyków.