Zewnętrzne Karpaty Wschodnie
Megaregion | |
---|---|
Prowincja | |
Podprowincja |
Zewnętrzne Karpaty Wschodnie |
Zajmowane jednostki administracyjne |
Polska |
Zewnętrzne Karpaty Wschodnie (522, 524–526) – wschodnia część zewnętrznego łuku Karpat fliszowych, położona na terenie Polski, Słowacji, Ukrainy i Rumunii. Najwyższym szczytem jest Howerla (2061 m n.p.m.) w Czarnohorze. Wyższe partie gór w plejstocenie uległy lokalnemu zlodowaceniu.
Zewnętrzne Karpaty Wschodnie są przedłużeniem Zewnętrznych Karpat Zachodnich. Jedną z różnic między tymi częściami łuku Karpat jest to, że we wschodniej części brak zrównanego pogórza – jego przedłużeniem są Góry Sanocko-Turczańskie, a następnie Beskidy Brzeżne, które zwężają się i zanikają.
W południowo-wschodniej części tej jednostki ruchy górotwórcze objęły też podkarpackie serie młodszych (neogeńskich) skał. Tak powstałe góry określa się mianem Subkarpat i podobną jednostkę wyróżnia się w Karpatach Południowych.
Podział Zewnętrznych Karpat Wschodnich
[edytuj | edytuj kod]- 521 Podkarpacie Wschodnie
- 522 Beskidy Wschodnie
- 522.1 Beskidy Lesiste
- 522.2 Beskidy Połonińskie
- 524-525 Karpaty Mołdawsko-Munteńskie
- 524.1 Obcinele Bukowińskie
- 524.2 Stânișoara
- 524.3 Țarcău
- 524.4 Dolina Trotuszu i Kotlina Darmanești
- 524.5 Góry Czukaskie
- 524.6 Góry Oituz
- 525.1 Góry Vrancei
- 525.2 Góry Buzău
- 525.3 Góry Gârbova
- 526 Subkarpaty Wschodnie
- 526.1 Subkarpaty Mołdawskie
- 526.2 Subkarpaty Munteńskie
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Krystyna Jawecka (red.) Mapa przeglądowa Europy. Rumunia. Skala 1:1 000 000, PPWK Warszawa–Wrocław 1983/84
- Jerzy Kondracki Fizycznogeograficzna regionalizacja Czech, Słowacji, Węgier i Rumunii w układzie dziesiętnym, „Przegląd Geograficzny”, tom LXVIII, z. 3–4, 1996, s. 457–466
- Jerzy Kondracki Karpaty, wydanie drugie poprawione, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1989, ISBN 83-02-04067-3
- Andrzej Maryański Rumunia, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1973