The Red Pill

The Red Pill (pol. Czerwona pigułka^[1]) – amerykański film dokumentalny z 2016 roku wyreżyserowany przez Cassie Jaye. Film bada ruch praw mężczyzn, po tym jak Jaye spędziła rok filmując zwolenników tego ruchu. Premiera filmu miała miejsce 7 października 2016 roku w Cinema Village w Nowym Jorku. Został on wydany na DVD i Blu-ray 7 marca 2017 roku przez Gravitas Ventures.

Tytuł filmu nawiązuje do sceny z filmu Matrix, w której bohaterowi proponuje się wybór czerwonej pigułki, przedstawiającej prawdę i samoświadomość, lub niebieskiej pigułki, przedstawiającej powrót do błogiej ignorancji^[2][1]. Przez analogię stara się uwrażliwić na kontrast między manosferą a tym, co postrzegane jest w społeczeństwie z elementami ginocentrycznymi^[3].

The Red Pill zmienia podejście Jaye, które początkowo uważała ruch praw mężczyzn za ruch oparty na nienawiści, potem jednak zmieniła swoje stanowisko w tej sprawie. Zmiana ta jest ukazana w filmie poprzez pytania Jaye o własne poglądy na płeć, władzę i przywileje. Film omawia również kwestie, przed którymi stoją mężczyźni i chłopcy, takie jak: liczba samobójstw mężczyzn, liczba ofiar śmiertelnych w miejscu pracy i miejsc pracy wysokiego ryzyka, pobór do wojska, brak usług dla mężczyzn będących ofiarami przemocy domowej i gwałtów, wyższe wskaźniki wiktymizacji z użyciem przemocy, kwestie dotyczące rozwodów i opieki nad dziećmi, rozbieżność w orzecznictwie karnym, nieproporcjonalnie mniejsze środki finansowe i badania nad problemami zdrowotnymi mężczyzn, nierówność edukacyjna, społeczna tolerancja dla mizoandrii, obrzezanie i brak praw reprodukcyjnych mężczyzn^[4][5][6].

Zawiera on wywiady z działaczami na rzecz praw człowieka i osobami wspierającymi ruch, takimi jak Paul Elam, założyciel A Voice for Men; Harry Crouch, przewodniczący amerykańskiej National Coalition for Men; Warren Farrell, autor The Myth of Male Power; oraz Erin Pizzey, która założyła pierwsze schronisko przeciw przemocy domowej we współczesnym świecie. Zawiera również wywiady z feministkami krytycznie nastawionymi do tego ruchu, takimi jak redaktor naczelna magazynu Ms. Katherine Spillar^[7] i socjolog Michael Kimmel^[5]. Zawiera również fragmenty dziennika wideo Jaye.

Według reżyserki Cassie Jaye, początkowo starała się ona znaleźć osoby gotowe sfinansować film o ruchu praw mężczyzn^[8][9]. W wywiadzie dla Breitbart News w październiku 2015 roku powiedziała, że "nie znaleźliśmy producentów wykonawczych, którzy chcieliby przyjąć wyważone podejście, znaleźliśmy ludzi, którzy chcieliby zrobić film feministyczny"^[10].

Jaye zamiast tego zaczęła robić film za własne pieniądze, jak również pieniądze od przyjaciół i rodziny^[5][4]. Rozpoczęła również kampanię na platformie crowdfundingowej Kickstarter, którą nazwała ostatecznością^[9]. Strona Kickstarter, która określała projekt jako uczciwe i wyważone spojrzenie na ruch praw mężczyzn, była ostro krytykowana przez niektóre feministki^{[9][11][12][10]}. Kampania zebrała 211 260 dolarów, przekraczając swój cel 97 000 dolarów^[13].

Alan Scherstuhl, niechętny ruchowi praw mężczyzn, w swojej recenzji dla The Village Voice zasugerował, że wiele z osób finansujących film mogło być samodzielnymi działaczami na rzecz praw mężczyzn, tworząc w ten sposób konflikt interesów^[14]. Jaye powiedziała, że sugestia, iż film został sfinansowany przez ruch praw mężczyzn jest "popularnym kłamstwem, które wciąż się rozprzestrzenia"^[10]. Jaye stwierdziła, że "nasza piątka najwięcej wpłacających zwolenników ... nie jest ani aktywistami na rzecz praw mężczyzn, ani feministkami. Powiedziałabym, że trzech z pięciu z nich nie wiedziało nawet o ruchu na rzecz praw mężczyzn, ale chciało bronić wolności słowa"^[9] i że zwolennicy i producenci filmu nie miało na niego żadnego wpływu ani kontroli^[9][5].

Światowa premiera Red Pill miała miejsce 7 października 2016 roku w Cinema Village w Nowym Jorku. Wyświetlano tam film przez tydzień przed premierą w Los Angeles 14 października 2016 roku. Jednorazowe pokazy odbyły się również w różnych miejscach w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Europie i Australii^[15].

W marcu 2017 r. film został udostępniony w Internecie^[16].

Australijska premiera w kinie Palace Kino w Melbourne odwołała planowany na 6 listopada pokaz, po tym jak w obiegu pojawiła się petycja, która nazwała film "mizoginiczną propagandą"^[17][18]. Petycja Change.org została uznana za zwycięską z 2370 podpisami^[17]. Kontrpetycja o unieważnienie decyzji zyskała w kolejnych dniach blisko 5000 zwolenników^[17], określając oryginalną petycję jako "próbę zakazania wolności słowa w Australii" przez tych, którzy chcą zapobiec "projekcji filmu, który omawia kwestie, które ich zdaniem mogą kolidować z ich programem^[17]" Organizator David Williams skrytykował oryginalną petycję, stwierdzając, że nikt, kto podpisał petycję, nie zobaczyłby filmu^[19].

Mayfair Theatre w Ottawie w Kanadzie odwołał prywatny pokaz filmu^[6][20]. Lee Demarbre, współwłaściciel i programista teatru, powiedział, że wieloletni mecenasi i sponsor teatru grozili, że jeśli film zostanie pokazany, przestaną robić interesy z lokalem^[6]. Pokaz został zorganizowany przez Canadian Association for Equality (CAFE)^[6]. Justin Trottier, współzałożyciel CAFE, powiedział, że pokaz był próbą znalezienia wspólnego mianownika, a nie polaryzacją debaty^[6]. Julie Lalonde, która prowadzi Hollaback! Ottawa była jedną z kilku osób, które złożyły skargi do teatru^[6]. Powiedziała, że idea wolności ekspresji jest nadużywana^[6].

Pokaz filmu został zaplanowany przez klub Wildrose on Campus Uniwersytetu w Calgary, organizację wspierającą studentów Wildrose Party w Albercie, ale został odwołany po wysłaniu przez klub maila o przeglądzie z tematem "Feminizm to rak" i rozpoczęciem "Ty i ja wiemy, że feminizm to rak". Aby stworzyć dialog na kampusie, postanowiliśmy podjąć działania"^[21]. Klub zamieścił później przeprosiny na Twitterze i odwołał pokaz. W odpowiedzi na kontrowersje Jaye powiedziała, że nigdy nie utożsami feminizmu z rakiem, ale "byłaby ciekawa, dlaczego tak sądzą"^[22].

Po początkowym wyrażeniu zgody na sfinansowanie pokazu studenckiego, związek studencki z Sydney University odmówił tego, twierdząc, że film promuje przemoc wobec kobiet^[23].

Strona agregująca recenzje Rotten Tomatoes przyznała dokumentowi ocenę 29% opartą na 7 recenzjach krytyków, natomiast wg widzów film zdobył ocenę 92%^[24].

Cathy Young z Heat Street wystawiła filmowi pozytywną ocenę, twierdząc, że poruszył ważne kwestie, które często nie są dyskutowane i wywołały zasłużoną krytykę feminizmu. Skrytykowała film za to, że nie poświęcił uwagi "ciemnej stronie męskiego ruchu" i stwierdziła, że film zyskałby na jawnej dyskusji na tematy, w których aktywiści na rzecz praw mężczyzn znajdują się na znacznie bardziej wstrząsanym gruncie^[25].

Corrine Barraclough, z australijskiego tabloidu The Daily Telegraph, powiedziała: "przesłanie The Red Pill to współczucie", a film sprawił, że "zaczęła się zastanawiać, dlaczego feministki tak bardzo starały się uciszyć tę kluczową rozmowę"^[26].

The Red Pill zdobył trzy nagrody na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym Idyllwild 2017 (ang.) Idyllwild International Festival of Cinema: Best of Festival, Excellence in Directing Documentary i Excellence in Producing a Documentary^[27][28] Cassie Jaye zdobyła również nagrodę "Women in Film Award" na Hollywood Digifest Festival za swoją pracę nad filmem^[29].

• Oficjalna strona filmu
• The Red Pill w bazie IMDb (ang.)
• The Red Pill w bazie Filmweb
• recenzja na Rotten Tomatoes
• recenzja na Metacritic