Wilson Eduardo

Wilson Eduardo

Wilson Eduardo w barwach Bragi w 2016 roku.
Pełne imię i nazwisko	Wilson Bruno Naval da Costa Eduardo
Data i miejsce urodzenia	8 lipca 1990 Pedras Rubras, Portugalia
Wzrost	176 cm
Pozycja	napastnik
Informacje klubowe
Klub	APOEL
Numer w klubie	9
Kariera juniorska
Lata Klub 1999–2000 GD Vilar 2000–2004 Porto 2004–2009 Sporting
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 2009–2015 Sporting 20 (3) 2009 → Real S.C. (wyp.) 13 (1) 2010 → Portimonense (wyp.) 10 (3) 2010–2011 → Beira-Mar (wyp.) 27 (5) 2011–2012 → Olhanense (wyp.) 27 (7) 2012–2013 → Académica (wyp.) 25 (6) 2014 Sporting B 1 (0) 2014–2015 → Dinamo Zagrzeb (wyp.) 10 (1) 2015 → ADO Den Haag (wyp.) 14 (2) 2015–2020 Braga 98 (30) 2020–2021 Al Ain 18 (3) 2021–2023 Alanyaspor 38 (8) 2023– APOEL 3 (1) W sumie: 304 (70)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 2005–2006  Portugalia U-16 12 (7) 2006–2007  Portugalia U-17 12 (7) 2008–2009  Portugalia U-19 20 (6) 2009  Portugalia U-20 3 (0) 2010–2012  Portugalia U-21 14 (6) 2019–  Angola 6 (2) W sumie: 67 (28)
↑ Aktualne na: 28 września 2023. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe. ↑ Aktualne na: 13 listopada 2019.
Multimedia w Wikimedia Commons

Wilson Bruno Naval da Costa Eduardo (ur. 8 lipca 1990 w Pedras Rubras) – portugalski piłkarz występujący na pozycji napastnika w SC Braga^[1]. W kategoriach młodzieżowych reprezentował barwy Portugalii, jednak od 2019 roku jest reprezentantem Angoli^[2].

Wilson Eduardo urodził się w dystrykcie Porto. Piłkarską karierę rozpoczynał w lokalnym FC Porto, jednak w wieku 14 lat trafił do juniorskich zespołów Sportingu. W 2009 roku zadebiutował w seniorskich rozgrywkach, gdy reprezentował barwy Real S.C. (jesienią) oraz Portimonense SC (wiosną)^[3]. W barwach drugiej z tych drużyn przyczynił się do powrotu Portimonense do Primeira Liga po 20 latach. W kolejnym sezonie zadebiutował w najwyższej klasie rozgrywkowej w Portugalii^[4], po raz kolejny będąc wypożyczonym, tym razem do Beira-Mar^[5]. Dwa tygodnie później w starciu przeciwko Académice zdobył swojego pierwszego gola w lidze^[6].

W sezonie 2011/2012 znów został wypożyczony, a jego nowym klubem zostało SC Olhanense^[7]. Również w sezonie 2012/2013 nie zdołał zadebiutować w Sportingu, ponieważ wypożyczono go po raz kolejny tym razem do Académici^[8]. W barwach tej drużyny zadebiutował w europejskich pucharach, a konkretnie w Lidze Europy, gdzie zdobył trzy bramki w fazie grupowej, w tym dwie w wygranym 2-0 spotkaniu przeciwko Atlético Madryt.

18 sierpnia 2013 roku zadebiutował w barwach Sportingu w wygranym 5-1 spotkaniu z FC Arouca. 20 lipca 2014, klub poinformował o zagranicznym wypożyczeniu zawodnika do Dinamo Zagrzeb^[9]. W Chorwacji, Wilson Eduardo został mistrzem kraju, a także wywalczył puchar kraju. Po zaledwie pół roku powrócił jednak do Portugalii, a następnie 30 stycznia 2015 roku trafił do ADO Den Haag^[10].

31 sierpnia 2015 roku, po 11 latach w klubie rozstał się ze Sportingiem, aby dołączyć do SC Braga^[1]. Już w pierwszym sezonie zdobył z klubem Puchar Portugalii, a w sezonie 2018/2019 po raz pierwszy w karierze przekroczył liczbę 10 bramek w ligowym sezonie.

Wilson Eduardo reprezentował Portugalię w juniorskich kategoriach rozgrywkowych, jednak nigdy nie doczekał się powołania do dorosłej kadry. W 2013 roku odmówił powołania do reprezentacji Angoli^[11], które było możliwe ze względu na to, że jego rodzice pochodzą z Angoli^[12]. W roku 2019 zawodnik zmienił zdanie, nie doczekawszy się powołania do kadry Portugalii i zadebiutował w afrykańskiej reprezentacji 22 marca 2019 w spotkaniu eliminacji do Pucharu Narodów Afryki 2019 przeciwko Botswanie. Otrzymał powołanie na turniej finałowy i zagrał we wszystkich trzech spotkaniach grupowych, po których Angola pożegnała się z turniejem^[13].

Brat Wilsona Eduardo – João Mário, również jest piłkarzem, mistrzem Europy z 2016 roku^[12].

• Wilson Eduardo w bazie Soccerbase (ang.)
• Wilson Eduardo w bazie National Football Teams (ang.)