Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]
Przejdź do zawartości

Wikipedysta:Dalenvelk/Bray Wyatt 2017

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To nie jest artykuł w en‍cyklopedii. To jest osobista strona uż‍ytkownika Wi‍kipedii.

Poglądy i opinie wyrażone na tej stronie są prywatnym punktem widzenia autora.

Jeśli ta strona jest osadzona w serwisie innym niż Wi‍kipedia, jest tylko kopią, która może już być nieaktualna. Jej użytkownik jest związany z Wi‍kipedią i prawdopodobnie nie jest w żaden sposób związany z serwisem zawierającym kopię. Oryginał jego strony znajduje się pod adresem:

pl.wi‍kipedia.org/wiki/Wikipedysta:Dalenvelk/Bray_Wyatt_2017.

 Osobny artykuł: Bray Wyatt.



Bray Wyatt
Ilustracja
Bray Wyatt w kwietniu 2014
Imię i nazwisko

Windham Lawrence Rotunda[1]

Data i miejsce urodzenia

23 maja 1987[1]
Brooksville, Floryda, Stany Zjednoczone[2]

Współmałżonek

Samantha Rotunda (2012–2017)

Dzieci

2

Rodzina

Mike Rotunda (ojciec)[1]
Bo Dallas (brat)[1]
Barry Windham (wujek)[1]
Kendall Windham (wujek)[1]
Blackjack Mulligan (dziadek)[1]
Sarah Bäckman (szwagierka)

Kariera profesjonalnego wrestlera
Pseudonimy
ringowe

Axel Mulligan[2]
Bray Wyatt[2]
Duke Rotundo[2]
Husky Harris[2]
Levi Wyatt[3]
Windham Rotunda[2]
Windham Rotundo[2]

Wzrost

1,91 m[4]

Masa ciała

129 kg[4]

Zapowiadany z

Brooksville, Floryda[5]
Lafayette, Luizjana[6]
Snake Bight, Floryda[7]

Trenerzy

Barry Windham[2]
Florida Championship Wrestling[2]
NXT[2]

Debiut

2009[2]

Windham Lawrence Rotunda[1] (ur. 23 maja 1987 w Brooksville na Florydzie)[1] – amerykański wrestler występujący w brandzie Raw federacji WWE pod pseudonimem ringowym Bray Wyatt. Jest byłym posiadaczem WWE Championship. Jako lider grupy The Wyatt Family posiadał WWE SmackDown Tag Team Championship[8][9].

Podczas pierwszych lat w WWE występował pod pseudonimem Husky Harris i należał do grupy The Nexus[10]. Jego młodszy brat Taylor Rotunda również występuje w WWE pod pseudonimem Bo Dallas[11]. Razem dwukrotnie zdobyli FCW Florida Tag Team Championship[9]. Windham reprezentuje trzecie pokolenie wrestlerskiej rodziny Rotunda. Zapaśnikami byli również jego dziadek (zmarły Blackjack Mulligan), ojciec (Mike Rotunda) i dwóch wujków (Barry i Kendall Windhamowie)[12].

Dzieciństwo

[edytuj | edytuj kod]

Rotunda uczęszczał do Hernando High School na Florydzie. Uprawiał zapasy, będąc w liceum wygrał mistrzostwo stanu kategorii wagowej do 125 kg[1]. Szkołę ukończył w 2005[13]. Przez dwa sezony grał w linii defensywnej drużyny futbolu amerykańskiego College of the Sequoias, dzięki czemu otrzymał stypendium i dostał się na Troy University w Alabamie[13][14]. Porzucił studia, podjąwszy decyzję o zostaniu wrestlerem[13].

Kariera wrestlera

[edytuj | edytuj kod]

WWE

[edytuj | edytuj kod]

Florida Championship Wrestling (2009–2010)

[edytuj | edytuj kod]

W kwietniu 2009 Rotunda zadebiutował w należącej do WWE federacji rozwojowej Florida Championship Wrestling (FCW). Pierwotnie używał pseudonimu Tank Rotundo, który wkrótce został zmieniony na Duke Rotundo[15]. W czerwcu 2009 utworzył tag team ze swoim bratem, Taylorem, występującym pod pseudonimem Bo Rotundo. 23 sierpnia bracia pokonali The Dude Busters (Caylena Crofta i Trenta Barrettę), stając się pretendentami do FCW Florida Tag Team Championship. Jeszcze tej samej nocy pokonali Justina Angela i Krisa Logana w walce o mistrzostwa[16]. Podczas kolejnych odcików FCW TV zdołali obronić tytuły w walkach z Dylanem Kleinem i Vancem Archerem oraz Curtem Hawkinsem i Heathem Slaterem[15]. 13 grudnia utracili mistrzostwa na rzecz The Dude Busters[17].

The Nexus (2010–2011)

[edytuj | edytuj kod]
Husky Harris (Rotunda) jako członek grupy The Nexus w listopadzie 2010

2 czerwca 2010 ogłoszono, że Rotunda weźmie udział w drugim sezonie programu NXT. Przyjął pseudonim Husky Harris i wizerunek antagonisty, a jego scenariuszowym mentorem stał się Cody Rhodes[18]. Przez przegraną walkę drużynową oraz atak na komentatorze Matcie Strikerze Harris zajął siódme z ośmiu miejsc w rankingu żółtodziobów[19]. 9 sierpnia uczestnicy NXT wzięli udział w 6-Man Tag Team matchu, który ostatecznie wygrała drużyna Harrisa. Uchroniło to zawodnika od eliminacji[20]. 17 sierpnia został wyeliminowany z rywalizacji; przed odejściem z programu wraz z Rhodesem zaatakował Kavala, MVP oraz Kofiego Kingstona[21]. Harris pojawił się podczas finałowego odcinka, gdzie wraz z innymi wyeliminowanymi uczestnikami zaatakował zwycięzcę sezonu – Kavala[22].

Harris (po lewej) z Davidem Otungą (po środku) i Heathem Slaterem (po prawej) jako część grupy The Nexus w grudniu 2010

4 października 2010, na gali Hell in a Cell, zamaskowani Harris i Michael McGillicutty zainterweniowali w walkę między Johnem Ceną a Wade'em Barrettem. Pomogli Barrettowi wygrać pojedynek, przez co, zgodnie z uprzednie ustaloną stypulacją walki, Cena zmuszony był dołączyć do stajni przeciwnika – The Nexus. Tożsamości Harrisa i McGillicutty'ego zostały ujawnione dobę później, podczas odcinka Raw. Barrett odmówił debiutantom dołączenia do Nexus[23]. 18 października Harris i McGillicutty przegrali starcie drużynowe przeciwko Johnowi Cenie i Randy'emu Ortonowi[24]. Wygrana miała zagwarantować im miejsce w The Nexus, ostatecznie jednak – mimo przegranej – zostali przyjęci do grupy Barretta[25]. W styczniu 2011 pozycję lidera grupy przejął CM Punk. W celu wyeliminowania najsłabszych ogniw stajni, Punk zarządził, że każdy z członków Nexus będzie musiał przejść inicjację. Harris zdołał przetrwać próbę w postaci chłosty i dołączył do "The New Nexus", złożonego z Punka, McGillicutty'ego i Davida Otungi[26]. 31 stycznia Harris i McGillicutty przegrali walkę o WWE Tag Team Championship z Santino Marellą i Vladimirem Kozlovem. Po walce Harris został zaatakowany przez Randy'ego Ortona[27]. Skutkiem ataku była scenariuszowa kontuzja, która pozwoliła Rotundzie na odpoczynek od akcji w ringu[28].

Powrót do FCW (2011–2012)

[edytuj | edytuj kod]

W marcu 2011 Rotunda został wycofany z głównego rosteru WWE i powrócił do Florida Championship Wrestling. Zaadaptował gimmick Axela Mulligana – zawodnika w masce hokejowej[29]. Postać ta nigdy nie zadebiutowała w FCW TV, a Rotunda wrócił do poprzedniego wizerunku Husky'ego Harrisa. W sierpniu dołączył do rywalizacji między Bo Rotundą (ówczesnym FCW Florida Heavyweight Championem) a Luckym Cannonem i Damienem Sandowem; bracia zdołali pokonać Cannona i Sandowa w Tag Team matchu[30]. W wyniku kontuzji Bo, FCW Florida Heavyweight Championship zostało zawieszone, a wkrótce odbył się turniej mający wyłonić nowego mistrza. W finale zmierzyli się Harris, Dean Ambrose, Leo Kruger oraz Damien Sandow. Starcie wygrał Kruger; podczas walki Harris został zaatakowany przez Richiego Steamboata[31]. Tydzień później Harris zdobył miano pretendenckie do mistrzostwa FCW, lecz po walce po raz kolejny stał się ofiarą ataku ze strony Steamboata i towarzyszącej mu byłej partnerce Bo Rotundy – Aksany[32]. 21 listopada Harris pokonał rywala w Falls Count Anywhere matchu[33]. Steamboat i Harris naprzemiennie interweniowali w walkach z innymi wrestlerami, wskutek czego obaj zostali zawieszeni na okres 30 dni[34]. 8 stycznia 2012 Harris pokonał Steamboata w kończącym rywalizację Bullrope matchu[35]. 19 lutego Harris i Bo Rotundo pokonali Brada Maddoxa i Eliego Cottonwooda w walce o zawieszone FCW Florida Tag Team Championship, zdobywając mistrzostwa po raz drugi[36]. Tytuły utracili 1 kwietnia, w walce z Coreyem Gravesem i Jakiem Carterem[37].

The Wyatt Family (2012–2014)

[edytuj | edytuj kod]
 Główna strona: The Wyatt Family.
Bray Wyatt i Luke Harper na gali NXT w październiku 2012

W kwietniu 2012 Rotunda zadebiutował w nowym wizerunku, pod pseudonimem Bray Wyatt; jego menedżerem został Eli Cottonwood[38]. W lipcu FCW zostało zamknięte, a wszyscy wrestlerzy szkółki przeniesieni do NXT – nowej rozwojówki WWE. 11 lipca Wyatt zadebiutował w programie telewizyjnym NXT, w swojej pierwszej walce pokonał Aidena Englisha[39]. Wizerunek Wyatta przedstawiony w programie wzorował się na postaciach byłego wrestlera Waylona Mercy'ego, przestępcy Charlesa Mansona, jak również Maxa Cady'ego z filmu Przylądek strachu[40][41]. Niedługo po debiucie Rotunda odniósł mięśnia piersiowego większego, która wymagała operacji i przerwy od występów w ringu[42]. Wciąż jednak pojawiał się w NXT, a w listopadzie uformował frakcję The Wyatt Family, składającej się z Wyatta jako przywódcy kultu oraz jego poddanych – Luke'a Harpera i Ericka Rowana[43]. 21 lutego 2013 Wyatt zawalczył po raz pierwszy od czasu odniesienia kontuzji; pokonał Yoshiego Tatsu[44]. 13 marca przegrał pojedynek z Bo Dallasem. Była to jego pierwsza przegrana od czasu debiutu; widzom nie ujawniono powiązań rodzinnych między zawodnikami[45]. The Wyatt Family wzięło udział w turnieju o zawieszone NXT Tag Team Championship; w finale turnieju przegrali z Adrianem Nevillem i Oliverem Greyem[46]. 8 maja Harper i Rowan pokonali Neville'a i Bo Dallasa w walce rewanżowej o mistrzostwa[47]. Wkrótce The Wyatt Family rozpoczęło rywalizację z Corey'em Gravesem i Kassiusem Ohno. 29 maja Wyatt wyeliminował obu rywali z 18-osobowego Battle Royalu o miano pretendenckie do NXT Championship[48]. 17 lipca Harper i Rowan utracili mistrzostwa na rzecz Neville'a i Gravesa[49].

Wyatt (po środku) z The Wyatt Family podczas WrestleManii XXX

Podczas odcinka Raw z 27 maja 2013, WWE zaczęło wypuszczać winietki, promujące nadchodzący debiut The Wyatt Family w głównym rosterze WWE[50]. Stajnia zadebiutowała 8 lipca, atakując Kane'a podczas odcinka Raw[51]. Po kolejnym ataku Kane wyzwał Wyatta na Ring of Fire match. Walka odbyła się na gali SummerSlam, a jej zwycięzcą – dzięki interwencji Harpera i Rowana – okazał się Wyatt. Po walce członkowie Wyatt Family wynieśli Kane'a na zaplecze[52]. Podczas gali Battleground Wyatt pokonał Kofiego Kingstona[53].

Pod koniec października grupa rozpoczęła rywalizację z CM Punkiem i Danielem Bryanem. Doprowadziło to do walki na gali Survivor Series, w której Rowan i Harper zostali pokonani przez rywali[54]. W następnych tygodniach Wyatt Family próbowało przekonać Bryana do dołączenia do stajni[55]. Na TLC: Tables, Ladders & Chairs trio pokonało Bryana w 3-on-1 Handicap matchu[56]. Podczas ostatniego Raw w 2013 Bryan przegrał walkę z Wyattem i ostatecznie zmuszony do dołączenia do Wyatt Family[57]. W następnych tygodniach drużyna odnosiła porażki, za co obwiniono i ukarano Bryana[58]. W odwecie Bryan zaatakował pozostałych członków grupy i ostatecznie odłączył się od niej[59]. Na Royal Rumble Wyatt pokonał Bryana, kończąc rywalizację[60]. Tej samej nocy The Wyatt Family spowodowało przegraną Johna Ceny w walce o WWE World Heavyweight Championship z Randym Ortonem[61].

Wyatt walczący z Johnem Ceną na WrestleManii XXX w kwietniu 2014

27 stycznia Wyatt Family uniemożliwiło grupie The Shield zakwalifikowanie się do walki na gali Elimination Chamber[62]. Doprowadziło to do starcia między frakcjami podczas Eliminiation Chamber, z której zwycięsko wyszło Wyatt Family[63]. Tego samego wieczoru grupa po raz kolejny odebrała Johnowi Cenie szansę na zdobycie mistrzostwa[64]. W kolejnych tygodniach Wyatt próbował udowodnić, że heroiczne czyny i postać Johna Ceny to kłamstwa, próbując sprowokować rywala do "zmiany w potwora"[65]. Bray zmierzył się z Ceną w pojedynku na WrestleManii XXX, który ostatecznie przegrał, mimo interwencji ze strony Harpera i Rowana[66]. Po WrestleManii kontynuowano rywalizację, a Wyatt skupił swoją uwagę na najmłodszych fanach Ceny[67]. Na Extreme Rules Wyatt pokonał rywala w Steel Cage matchu dzięki interwencji ze strony reszty Wyatt Family i przebranego dziecka, które odwróciło uwagę Ceny[68]. Kończący rywalizację Last Man Standing match odbył się podczas gali Payback; wygrał go John Cena[69].

13 czerwca, podczas SmackDown, Wyatt pokonał Deana Ambrose'a, kwalifikując się do Money in the Bank Ladder matchu o WWE World Heavyweight Championship na Money in the Bank[70]; walkę o mistrzostwo na gali wygrał John Cena[71]. 30 czerwca Wyatt Family rozpoczęło rywalizację z powracającym do WWE Chrisem Jericho[72]. Wyatt przegrał pojedynek z rywalem na Battleground[73], ale pokonał go w starciu rewanżowym na gali SummerSlam[74]. Feud z Jericho zakończył się wygranym przez Wyatta Steel Cage matchem podczas Raw z 8 września[75].

Kariera singlowa (2014–2015)

[edytuj | edytuj kod]
Wyatt podczas wejścia do ringu na WrestleManii 31

Począwszy od 29 września podczas programów WWE zaczęto ukazywać filmy, przedstawiające Wyatta "uwalniającego" Harpera i Rowana[76]. Wyatt Family zakończyło działalność, a jej członkowie rozpoczęli kariery singlowe. Na Hell in a Cell Wyatt powrócił po krótkiej przerwie, atakując Deana Ambrose'a podczas jego walki z Sethem Rollinsem[77]. W kolejnych tygodniach zobowiązał się "naprawić Ambrose'a, tak jak naprawił Harpera i Rowana". Doprowadziło to do pojedynku między Wyattem a Ambrosem na gali Survivor Series; podczas walki Ambrose zaatakował przeciwnika krzesłem, co spowodowało jego dyskwalifikację[78]. Podczas grudniowej gali TLC: Tables, Ladders & Chairs Wyatt pokonał Ambrose'a w Tables, Ladders and Chairs matchu[79], a 22 grudnia wygrał Miracle on 34th Street Fight przeciwko rywalowi[80]. Feud zakończył się wygranym przez Wyatta Ambulance matchem podczas Raw z 5 stycznia 2015[81].

Na gali Royal Rumble Wyatt wziął udział w Royal Rumble matchu, dołączając do walki z numerem piątym. Spędził w ringu 47 minut, ostatecznie został wyeliminowany przez Big Showa i Kane'a[82]. Po gali zaczął nazywać samego siebie "The New Face of Fear" (pl. nowym obliczem strachu). Podczas Fastlane Wyatt wyzwał The Undertakera do walki na WrestleManii 31[83]. Undertaker przyjął wyzwanie i ostatecznie pokonał Wyatta[84]. Po WrestleManii Wyatt rozpoczął rywalizację z Rybackiem, atakując go podczas Raw z 27 kwietnia[85]. Pokonał rywala w walce singlowej na gali Payback[86].

Powrót The Wyatt Family (2015–2017)

[edytuj | edytuj kod]
The Wyatt Family konfrontujące się z The Rockiem na WrestleManii 32

Na gali Money in the Bank Wyatt zainterweniował w Money in the Bank Ladder matchu, atakując Romana Reignsa i odbierając mu szansę na zdobycie walizki[87]. Dwójka zmierzyła się ze sobą podczas gali Battleground, gdzie Wyatt pokonał Reignsa z pomocą byłego członka Wyatt Family - Luke'a Harpera[88]. W sierpniu, na gali SummerSlam, Wyatt i Harper przegrali starcie drużynowe przeciwko Reignsowi i Deanowi Ambrose'owi[89]. 24 sierpnia Wyatt przedstawił fanom nowego członka Wyatt Family - Brauna Strowmana[90]. Na gali Night of Champions Wyatt Family pokonało Reignsa, Ambrose'a i Chrisa Jericho w Six-Man Tag Team matchu[91]. Podczas październikowej gali Hell in a Cell Wyatt odniósł porażkę w Hell in a Cell matchu przeciwko Reignsowi, lecz jeszcze tej samej nocy wraz z resztą Wyatt Family zaatakował i uprowadził The Undertakera[92][93]. Dzień później podobny los spotkał scenariuszowego brata Undertakera - Kane'a[94]. Kulminacją kilkutygodniowej rywalizacji było starcie drużynowe między Wyattem i Harperem a The Brothers of Destruction na gali Survivor Series, z którego zwycięsko wyszli Undertaker i Kane[95].

Na gali TLC: Tables, Ladders & Chairs Wyatt Family pokonało Team ECW (Bubbę Raya i D-Vona Dudleyów, Tommy'ego Dreamera oraz Rhyno) w Tables matchu na zasadach eliminacji[96]. W styczniu 2016 członkowie frakcji wzięli udział w Royal Rumble matchu, wyeliminowali z walki Brocka Lesnara, żaden z nich jednak nie wygrał starcia[97]. Podczas gali Roadblock Wyatt miał zmierzyć się z Lesnarem w pojedynku singlowym, ostatecznie jednak doszło do Handicap matchu, w którym Lesnar pokonał Wyatta i Luke'a Harpera[98]. Grupa Wyatta pojawiła się na WrestleManii 32 w segmencie z The Rockiem; bezpośrednim skutkiem konfronatcji była trwająca zaledwie sześć sekund, wygrana przez Rocka walka z Erickiem Rowanem[99]. Nazajutrz frakcja zaatakowała The League of Nations[100]. 13 kwietnia, podczas house showu we Włoszech, Wyatt odniósł kontuzję prawej łydki, która wyłączyła całe Wyatt Family z akcji i przedwcześnie zakończyła rywalizację z League of Nations[101]. Po powrocie, 20 czerwca na Raw, stajnia rozpoczęła feud z posiadaczami WWE Tag Team Championship - The New Day[102]. Drużyny zmierzyły się na gali Battleground, a zwycięsko z walki wyszło Wyatt Family[103].

Wskutek drugiego podziału WWE na brandy i Draftu Wyatt i Erick Rowan stali się członkami rosteru SmackDown, Strowman natomiast pozostał na Raw[104]. 16 sierpnia Wyatt zakończył współpracę z Rowanem[105], a tydzień później rozpoczął rywalizację z Randym Ortonem[106]. Dwójka miała zawalczyć ze sobą na gali Backlash, lecz tuż przed rozpoczęciem pojedynku Wyatt zaatakował przeciwnika, czyniąc Ortona niezdolnym do walki i wygrywając przez walkower. Ostatecznie Wyatt zmierzył się i przegrał z Kanem w No Holds Barred matchu[107]. Na No Mercy wygrał walkę rewanżową z Ortonem dzięki interwencji powracającego Luke'a Harpera[108]. 25 października, podczas odcinka SmackDown Live, Orton przerwał pojedynek między Wyattem a Kanem, zaatakował tego drugiego, po czym dołączył do frakcji Wyatta[109]. Na gali Survivor Series Orton i Wyatt reprezentowali SmackDown w 5-on-5 Elimination Tag Team matchu; obaj stali się ostatnimi przetrwałymi, gwarantując zwycięstwo swojej drużynie[110]. Podczas TLC: Tables, Ladders & Chairs duo zdobyło WWE SmackDown Tag Team Championship, odbierając je z rąk Heatha Slatera i Rhyno[111]. Wyatt Family broniło mistrzostw wykorzystując zasadę Freebird Rule, dzięki której wszyscy trzej członkowie grupy uznawani byli za mistrzów. Tytuły utracili 27 grudnia, kiedy skłóceni Orton i Harper przegrali starcie z American Alpha[112]. Z powodu napięcia między Harperem a Ortonem Wyatt Family nie było w stanie odzyskać mistrzostw w walce rewanżowej; ostatecznie doprowadziło to do wyrzucenia Harpera z grupy[113][114]. Wyatt wziął udział w Royal Rumble matchu na gali Royal Rumble, dołączając do walki z numerem 21; został wyeliminowany przez Romana Reignsa, a ostatecznym zwycięzcą starcia okazał się Orton[115].

WWE Champion, różne rywalizacje (od 2017)

[edytuj | edytuj kod]

12 lutego, na gali Elimination Chamber, Wyatt wziął udział w Elimination Chamber matchu o WWE Championship; jako ostatnich wyeliminował AJ Stylesa i broniącego mistrzostwa Johna Cenę, wygrywając walkę i zdobywając WWE Championship po raz pierwszy w karierze[116]. Następnej nocy na SmackDown Live, po tym jak Wyatt obronił tytuł w walce z Ceną i Stylesem, Orton wkroczył do ringu i zapowiedział, że jako zwycięzca Royal Rumble matchu nie zawalczy z Wyattem na WrestleManii 33[117]. 28 lutego Orton zdradził Wyatta[118]; ostatecznie zawalczyli przeciwko sobie na WrestleManii. Wyatt przegrał pojedynek z Ortonem, tracąc WWE Championship po 49 dniach panowania[119]. 10 kwietnia, w wyniku Superstar Shake-upu, Wyatt został przeniesiony do brandu Raw[120]. Mimo przenosin kontynuował rywalizację z Ortonem, mierząc się z nim w wygranym House of Horrors matchu na gali Payback[121].

1 maja Wyatt i Samoa Joe zaatakowali Finna Balora, Setha Rollinsa i The Miza, dołączając do grona zawodników rywalizujących o miano pretendenckie do WWE Universal Championship, będącego w posiadaniu Brocka Lesnara[122]. Kulminacją kilkutygodniowego feudu między Wyattem, Joem, Balorem, Rollinsem i Romanem Reignsem był Fatal 5-Way match na gali Extreme Rules, skąd zwycięsko wyszedł Samoa Joe[123]. Po Extreme Rules Wyatt skupił swoją uwagę na Rollinsie, pokonując go w dwóch walkach: na Great Balls of Fire i kolejnym Raw[124][125]. W następnym tygodniu wdał się w rywalizację z Finnem Balorem, przekazując mu zaszyfrowane groźby i powodując jego przegraną w pojedynku z Eliasem Samsonem[126]. Pokonał Balora podczas Raw z 24 lipca, lecz uległ rywalowi w walce rewanżowej na gali SummerSlam[127][128]. Tydzień później Wyatt uniemożliwił Balorowi wygraną w Battle Royalu o WWE Intercontinental Championship[129]. Na No Mercy przegrał kolejne starcie przeciwko Balorowi, mimo wcześniejszego ataku z zaskoczenia na rywalu[130]. W kolejnych tygodniach Wyatt zaczął używać swojej drugiej osobowości – Sister Abigail[131]. Rywale mieli zmierzyć się jeszcze raz, podczas TLC: Tables, Ladders & Chairs, lecz z powodu choroby Wyatt nie mógł wziąć udziału w walce[132].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Rotunda i jego była żona Samantha mają dwie córki; rozstali się w 2017 roku, po 5 latach małżeństwa[133].

Rotunda jest fanem drużyn Oakland Raiders (futbol amerykański) oraz Toronto Maple Leafs (hokej na lodzie).

Styl walki

[edytuj | edytuj kod]
Wyatt przygotowujący się do wykonania Sister Abigail (Swinging reverse STO) na Big E
Wyatt pozujący w ringu

Mistrzostwa i osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d e f g h i j Windham Rotunda – 2007 Football. Troy Trojans, August 3, 2007. [dostęp May 18, 2013].
  2. ↑ a b c d e f g h i j k Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie OWOW
  3. ↑ Larry Csonka: WWE News: New Gimmick For Husky Harris, WWE Sells Out, AM Raw Rating, More. 411Mania, March 23, 2012. [dostęp February 15, 2016].
  4. ↑ a b c Bray Wyatt. WWE. [dostęp November 9, 2013].
  5. ↑ Husky Harris bio. WWE. [dostęp December 24, 2015]. [zarchiwizowane z tego adresu (October 30, 2010)].
  6. ↑ Bray Wyatt – NXT Wrestling profile. NXT Wrestling. [dostęp December 26, 2012]. [zarchiwizowane z tego adresu (August 18, 2012)].
  7. ↑ Bray Wyatt – WWE NXT profile.
  8. ↑ Bray Wyatt, „WWE” [dostęp 2017-11-04] (ang.).
  9. ↑ a b Philip Kreikenbohm, Titles « Bray Wyatt « Wrestlers Database « CAGEMATCH - The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2017-11-04].
  10. ↑ Members of WWE's The Nexus: Where Are They Now?, „TheSportster”, 4 września 2016 [dostęp 2017-11-04] (ang.).
  11. ↑ Bo Dallas: Profile & Match Listing - Internet Wrestling Database (IWD) [online], www.profightdb.com [dostęp 2017-11-04].
  12. ↑ Philip Kreikenbohm, Bray Wyatt « Wrestlers Database « CAGEMATCH - The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2017-11-04].
  13. ↑ a b c Brooksville's Rotunda brothers follow dad Mike into professional wrestling [online], 14 sierpnia 2017 [dostęp 2017-11-04] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-14].
  14. ↑ Hernando High alumni ready to hit the ring [online], 15 sierpnia 2009 [dostęp 2017-11-04] [zarchiwizowane z adresu 2009-08-15].
  15. ↑ a b Philip Kreikenbohm, Matches « Bray Wyatt « Wrestlers Database « CAGEMATCH - The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2017-11-04].
  16. ↑ Philip Kreikenbohm, FCW TV #47 « Events Database « CAGEMATCH - The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2017-11-04].
  17. ↑ Philip Kreikenbohm, FCW TV #63 « Events Database « CAGEMATCH - The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2017-11-04].
  18. ↑ NXT Season 2 Roster Revealed: Rookies & Pros - SEScoops, „SEScoops”, 2 czerwca 2010 [dostęp 2017-11-04] (ang.).
  19. ↑ WWE NXT: Surprise! First elimination on tap, „canoe.com” [dostęp 2017-11-04].
  20. ↑ WWE NXT: Second rookie goes home; New No. 1, „canoe.com” [dostęp 2017-11-04].
  21. ↑ WWE NXT: 2 more rookies sent packing as tensions rise, „canoe.com” [dostęp 2017-11-04].
  22. ↑ WWE NXT: Kaval wins show's 2nd season, gets beat down, „canoe.com” [dostęp 2017-11-04].
  23. ↑ PWTorch.com - CALDWELL'S WWE RAW RESULTS 10/4: Complete "virtual time" coverage of Raw with Hell in a Cell fall-out - John Cena joins Nexus [online], www.pwtorch.com [dostęp 2017-11-04].
  24. ↑ Raw Results - 10/18/10, „WrestleView”, 18 października 2010 [dostęp 2017-11-04] (ang.).
  25. ↑ PWTorch.com - CALDWELL'S WWE RAW RESULTS 10/25: Complete "virtual time" coverage of live Raw following Bragging Rights, Bryan vs. Ziggler [online], www.pwtorch.com [dostęp 2017-11-04].
  26. ↑ RAW: CM Punk thins out the ranks, „canoe.com” [dostęp 2017-11-04].
  27. ↑ Raw Results - 1/31/11, „WrestleView”, 31 stycznia 2011 [dostęp 2017-11-04] (ang.).
  28. ↑ PWTorch.com - WWE News: WWE updates Husky Harris's "medical status" following Punt Kick by Randy Orton on Raw [online], www.pwtorch.com [dostęp 2017-11-04].
  29. ↑ Windham Rotunda rinde homenaje a su abuelo con su nuevo personaje en Florida Championship Wrestling: Axel Mulligan - Superluchas, „Superluchas”, 20 marca 2011 [dostęp 2017-11-04] (hiszp.).
  30. ↑ FLORIDA CHAMPIONSHIP WRESTLING TELEVISION REPORT: ROLLINS/AMBROSE PART 1 PROBABLY LEAVES YOU WANTING MORE; LUCKY CANNON IN FINAL FCW MATCH; WHAT IT SOUNDS LIKE WHEN THE ANNOUNCERS ARE ENJOYING MATCHES AS MUCH AS THE FANS [online], www.pwinsider.com [dostęp 2017-11-04].
  31. ↑ FLORIDA CHAMPIONSHIP WRESTLING TELEVISION REPORT: A NEW FCW CHAMPION IS CROWNED AND ASCENSION MAKES THEIR IN RING DEBUT [online], www.pwinsider.com [dostęp 2017-11-04].
  32. ↑ FLORIDA CHAMPIONSHIP WRESTLING TV REPORT: MISTER ANTONIO CESARO MAKES HIS IN RING DEBUT AND THE FCW TITLE IS ON THE LINE [online], www.pwinsider.com [dostęp 2017-11-04].
  33. ↑ Philip Kreikenbohm, FCW TV #164 « Events Database « CAGEMATCH - The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2017-11-04].
  34. ↑ FCW Results - 12/19/11, „WrestleView”, 20 grudnia 2011 [dostęp 2017-11-04] (ang.).
  35. ↑ Philip Kreikenbohm, FCW TV #171 « Events Database « CAGEMATCH - The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2017-11-04].
  36. ↑ Philip Kreikenbohm, FCW TV #177 « Events Database « CAGEMATCH - The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2017-11-04].
  37. ↑ Philip Kreikenbohm, FCW TV #183 « Events Database « CAGEMATCH - The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2017-11-04].
  38. ↑ FCW Results - 4/22/12, „WrestleView”, 27 kwietnia 2012 [dostęp 2017-11-04] (ang.).
  39. ↑ PWTorch.com - JAMES'S WWE NXT REPORT 7/11: PTP vs. Usos main event, transformation of Husky Harris to Bray Wyatt continues, Seth Rollins promo [online], www.pwtorch.com [dostęp 2017-11-04].
  40. ↑ CANOE -- SLAM! Sports: ng - Big crowd cheers on WWE favourites in Toronto [online], slam.canoe.com [dostęp 2017-11-04].
  41. ↑ Jim Ross predicts WWE will "shake things up" at No Way Out, comments on the latest WWE NXT tapings, and the new character played by Husky Harris [online], prowrestling.net [dostęp 2017-11-04].
  42. ↑ Developmental talent to be out of action for six months, „WrestleView”, 6 lipca 2012 [dostęp 2017-11-04] (ang.).
  43. ↑ PWTorch.com - CHIVERTON'S NXT SCOUTING REPORT - Year-End Review: Who are WWE's top prospects heading into 2013? [online], www.pwtorch.com [dostęp 2017-11-04].
  44. ↑ WWE NXT Results - 2/21/13 (Big E. vs. O'Brian), „WrestleView”, 22 lutego 2013 [dostęp 2017-11-04] (ang.).
  45. ↑ PWTorch.com - JAMES'S WWE NXT REPORT 3/13 - Week 37: Champ vs. Champ, Brother vs. Brother, plus Hero vs. Bateman; Overall Reax [online], www.pwtorch.com [dostęp 2017-11-04].
  46. ↑ Philip Kreikenbohm, WWE NXT #35 « Events Database « CAGEMATCH - The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2017-11-04].
  47. ↑ Philip Kreikenbohm, WWE NXT #47 « Events Database « CAGEMATCH - The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2017-11-04].
  48. ↑ WWE NXT REPORT: NUMBER ONE CONTENDER BATTLE ROYAL; BIG ANNOUNCEMENT FROM STEPHANIE McMAHON; AND MORE [online], www.pwinsider.com [dostęp 2017-11-04].
  49. ↑ Philip Kreikenbohm, WWE NXT #57 « Events Database « CAGEMATCH - The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2017-11-04].
  50. ↑ PWTorch.com - RAW NEWS: HBK & Hart cameos, Axel beats top star, Wyatt Family intro, Punk's return, Hunter status, two title matches, World Title, Kidd returns with new look post-Raw, more [online], www.pwtorch.com [dostęp 2017-11-04].
  51. ↑ Raw: July 8, 2013, „WWE” [dostęp 2017-11-04] (ang.).
  52. ↑ Bray Wyatt def. Kane (Ring of Fire Match), „WWE” [dostęp 2017-11-04] (ang.).
  53. ↑ Bray Wyatt def. Kofi Kingston, „WWE” [dostęp 2017-11-04] (ang.).
  54. ↑ CM Punk & Daniel Bryan def. Luke Harper & Erick Rowan, „WWE” [dostęp 2017-11-04] (ang.).
  55. ↑ PWTorch.com - TUCKER ON RAW 12/2: DVR Guide & Instant Reaction to TLC main event hype & meaningless segments [online], www.pwtorch.com [dostęp 2017-11-04].
  56. ↑ The Wyatt Family def. Daniel Bryan, „WWE” [dostęp 2017-11-04] (ang.).
  57. ↑ Raw, Dec. 30, 2013, „WWE” [dostęp 2017-11-04] (ang.).
  58. ↑ PWTorch.com - 1/6 WWE Raw Hits & Misses: Old School Raw, Flair/Orton/Cena, Piper's Pit, Daniel Wyatt, Jake "the Snake" Roberts [online], www.pwtorch.com [dostęp 2017-11-04].
  59. ↑ PWTorch.com - CALDWELL'S WWE RAW RESULTS 1/13: Complete "virtual-time" coverage of live Raw - Big show-closing angle involving Daniel Bryan, Hall of Fame, Rumble hype, more [online], www.pwtorch.com [dostęp 2017-11-04].
  60. ↑ Bray Wyatt def. Daniel Bryan, „WWE” [dostęp 2017-11-04] (ang.).
  61. ↑ WWE World Heavyweight Champion Randy Orton def. John Cena, „WWE” [dostęp 2017-11-04] (ang.).
  62. ↑ Raw: Jan. 27, 2014, „WWE” [dostęp 2017-11-04] (ang.).
  63. ↑ The Wyatt Family def. The Shield, „WWE” [dostęp 2017-11-04] (ang.).
  64. ↑ WWE World Heavyweight Champion Randy Orton def. Daniel Bryan, John Cena, Sheamus, Cesaro & Christian in an Elimination Chamber Match, „WWE” [dostęp 2017-11-04] (ang.).
  65. ↑ John Cena vs. Bray Wyatt [online], 14 marca 2014 [dostęp 2017-11-04] [zarchiwizowane z adresu 2014-03-14].
  66. ↑ John Cena def. Bray Wyatt, „WWE” [dostęp 2017-11-04] (ang.).
  67. ↑ PWTorch.com - CALDWELL'S WWE RAW RESULTS 4/28: Complete "virtual-time" coverage of live Raw - final PPV hype, Bryan returns from injury, Flair, Tag Title match, Tourney Finals, more [online], www.pwtorch.com [dostęp 2017-11-04].
  68. ↑ Bray Wyatt def. John Cena (Steel Cage Match), „WWE” [dostęp 2017-11-04] (ang.).
  69. ↑ John Cena def. Bray Wyatt in a Last Man Standing Match, „WWE” [dostęp 2017-11-04] (ang.).
  70. ↑ SmackDown: June 13, 2014, „WWE” [dostęp 2017-11-04] (ang.).
  71. ↑ John Cena def. Randy Orton, Bray Wyatt, Roman Reigns, Cesaro, U.S. Champion Sheamus, Kane and Alberto Del Rio to become the new WWE World Heavyweight Champion, „WWE” [dostęp 2017-11-04] (ang.).
  72. ↑ Raw: June 30, 2014, „WWE” [dostęp 2017-11-04] (ang.).
  73. ↑ Chris Jericho def. Bray Wyatt, „WWE” [dostęp 2017-11-04] (ang.).
  74. ↑ Bray Wyatt def. Chris Jericho, „WWE” [dostęp 2017-11-04] (ang.).
  75. ↑ Raw: Sept. 8, 2014, „WWE” [dostęp 2017-11-04] (ang.).
  76. ↑ PWTorch.com - RAW NEWS: Hell in a Cell, two items next week on Raw, Hogan & Heyman return to TV, IC Title match result, more [online], www.pwtorch.com [dostęp 2017-11-05].
  77. ↑ Seth Rollins def. Dean Ambrose (Hell in a Cell Match), „WWE” [dostęp 2017-11-05] (ang.).
  78. ↑ Bray Wyatt def. Dean Ambrose by disqualification, „WWE” [dostęp 2017-11-05] (ang.).
  79. ↑ Bray Wyatt def. Dean Ambrose (Tables, Ladders & Chairs Match), „WWE” [dostęp 2017-11-05] (ang.).
  80. ↑ PWTorch.com - CALDWELL'S WWE RAW RESULTS 12/22: Complete "virtual-time" coverage of live Raw - Hulk Hogan guest-hosts, Piper's Pit, IC Title, Cena vs. Rollins, Street Fight re-re-re-match, more [online], www.pwtorch.com [dostęp 2017-11-05].
  81. ↑ PWTorch.com - CALDWELL'S WWE RAW RESULTS 1/5: Complete "virtual-time" coverage of live Raw - Ambrose vs. Wyatt ambulance match, The Authority returns, Cena Appreciation Night, more [online], www.pwtorch.com [dostęp 2017-11-05].
  82. ↑ Roman Reigns won the 2015 Royal Rumble Match, „WWE” [dostęp 2017-11-05] (ang.).
  83. ↑ PWTorch.com - CALDWELL'S WWE FAST LANE PPV RESULTS 2/22: Complete "virtual-time" coverage of Bryan vs. Reigns, Cena vs. Rusev, Sting-Hunter confrontation, final PPV before WM31 [online], www.pwtorch.com [dostęp 2017-11-05].
  84. ↑ The Undertaker def. Bray Wyatt, „WWE” [dostęp 2017-11-05] (ang.).
  85. ↑ Raw: April 27, 2015, „WWE” [dostęp 2017-11-05] (ang.).
  86. ↑ Bray Wyatt def. Ryback, „WWE” [dostęp 2017-11-05] (ang.).
  87. ↑ Sheamus wins the Money in the Bank Contract Ladder Match, „WWE” [dostęp 2017-11-05] (ang.).
  88. ↑ Bray Wyatt def. Roman Reigns, „WWE” [dostęp 2017-11-05] (ang.).
  89. ↑ Roman Reigns & Dean Ambrose def. Bray Wyatt & Luke Harper, „WWE” [dostęp 2017-11-05] (ang.).
  90. ↑ Raw: August 24, 2015, „WWE” [dostęp 2017-11-05] (ang.).
  91. ↑ The Wyatt Family def. Roman Reigns, Dean Ambrose & Chris Jericho, „WWE” [dostęp 2017-11-05] (ang.).
  92. ↑ Reigns survives Wyatt's test inside Hell in a Cell, „WWE” [dostęp 2017-11-05] (ang.).
  93. ↑ Wyatt Family sends The Undertaker to 'Hell', „WWE” [dostęp 2017-11-05] (ang.).
  94. ↑ Raw: Oct. 26, 2015, „WWE” [dostęp 2017-11-05] (ang.).
  95. ↑ The Brothers of Destruction def. The Wyatt Family, „WWE” [dostęp 2017-11-05] (ang.).
  96. ↑ The Wyatt Family def .The Dudley Boyz, Tommy Dreamer & Rhyno (8-Man Elimination Tables Match), „WWE” [dostęp 2017-11-05] (ang.).
  97. ↑ The King of Kings is crowned the WWE World Heavyweight Champion, „WWE” [dostęp 2017-11-05] (ang.).
  98. ↑ Wyatt & Harper visit Suplex City, „WWE” [dostęp 2017-11-05] (ang.).
  99. ↑ John Cena returns and joins The Rock to dispose of The Wyatt Family, „WWE” [dostęp 2017-11-05] (ang.).
  100. ↑ WWE Raw results, April 4, 2016: Who emerged from Fatal 4-Way as the No. 1 contender?, „WWE” [dostęp 2017-11-05] (ang.).
  101. ↑ Bray Wyatt suffers injury, „WWE” [dostęp 2017-11-05] (ang.).
  102. ↑ Raw results, June 20, 2016: Three former Shield members to clash at WWE Battleground, „WWE” [dostęp 2017-11-05] (ang.).
  103. ↑ The Wyatts def. The New Day in a Six-Man Tag Team Match at WWE Battleground, „WWE” [dostęp 2017-11-05] (ang.).
  104. ↑ 2016 WWE Draft results: Are your favorite Superstars on Raw or SmackDown Live?, „WWE” [dostęp 2017-11-05] (ang.).
  105. ↑ WWE SmackDown Live Results, August 16, 2016: Temperatures rise as John Cena and AJ Styles’ conflict heats up en route to SummerSlam, „WWE” [dostęp 2017-11-05] (ang.).
  106. ↑ WWE SmackDown Live results, Aug. 23, 2016: No. 1 contender AJ Styles denied Ziggler a WWE World Title opportunity, „WWE” [dostęp 2017-11-05] (ang.).
  107. ↑ Madness reigns as Kane steps up to take on Bray Wyatt with no holds barred, „WWE” [dostęp 2017-11-05] (ang.).
  108. ↑ Harper's shocking return spells doom for Orton, „WWE” [dostęp 2017-11-05] (ang.).
  109. ↑ WWE SmackDown LIVE Results, Oct. 25, 2016: James Ellsworth shocks the world again, „WWE” [dostęp 2017-11-05] (ang.).
  110. ↑ Who claimed victory in one of the most intense Traditional Survivor Series Matches in history?, „WWE” [dostęp 2017-11-05] (ang.).
  111. ↑ The New Wyatt Family ends Heath Slater & Rhyno's feel-good story, „WWE” [dostęp 2017-11-05] (ang.).
  112. ↑ WWE SmackDown LIVE’s Wild Card Finals results, Dec. 27, 2016: Styles retains WWE Title, will defend against Cena at Royal Rumble, „WWE” [dostęp 2017-11-05] (ang.).
  113. ↑ WWE SmackDown LIVE results, Jan 10, 2017: Cena gives The Lone Wolf an Attitude Adjustment with Styles waiting in the wings, „WWE” [dostęp 2017-11-05] (ang.).
  114. ↑ 1/24 WWE Smackdown LIVE – Parks’s Complete, Real-Time Report, including Luke Harper vs. Randy Orton, final Royal Rumble hype - [online], 24 stycznia 2017 [dostęp 2017-11-05] (ang.).
  115. ↑ Which Wyatt Family member is headed to WrestleMania?, „WWE” [dostęp 2017-11-05] (ang.).
  116. ↑ Eater of Worlds devours the competition inside Elimination Chamber, „WWE” [dostęp 2017-11-05] (ang.).
  117. ↑ WWE SmackDown LIVE results, Feb. 14, 2017: Orton refuses to battle Wyatt at WrestleMania, „WWE” [dostęp 2017-11-05] (ang.).
  118. ↑ WWE SmackDown LIVE results, Feb. 28, 2017: Orton leaves The WWE Title picture in flames by burning The Wyatt Family Compound, „WWE” [dostęp 2017-11-05] (ang.).
  119. ↑ Did Bray Wyatt’s creepy mind games cut off The Viper’s attack?, „WWE” [dostęp 2017-11-05] (ang.).
  120. ↑ Superstar Shake-up results: Roster changes for Raw and SmackDown LIVE, „WWE” [dostęp 2017-11-05] (ang.).
  121. ↑ Who survived the first-ever House of Horrors Match?, „WWE” [dostęp 2017-11-05] (ang.).
  122. ↑ WWE Raw results, May 1, 2017: Wyatt and Samoa Joe help The Miz become No. 1 contender to the Intercontinental Championship, „WWE” [dostęp 2017-11-05] (ang.).
  123. ↑ Brock Lesnar’s next challenger decided at Extreme Rules, „WWE” [dostęp 2017-11-05] (ang.).
  124. ↑ Seth Rollins got a first-hand look at Bray Wyatt’s power at the WWE Great Balls of Fire pay-per-view event., „WWE” [dostęp 2017-11-05] (ang.).
  125. ↑ Raw results, July 10, 2017: Chair-swinging Ambrose helps Rollins repel The Miz and his Miztourage, „WWE” [dostęp 2017-11-05] (ang.).
  126. ↑ WWE Raw Results, July 17, 2017: Kurt Angle reveals that Jason Jordan is his son, „WWE” [dostęp 2017-11-05] (ang.).
  127. ↑ WWE Raw results, Aug. 14, 2017: SummerSlam comes early for Fatal 4-Way Match participants, „WWE” [dostęp 2017-11-05] (ang.).
  128. ↑ The Demon engages The New Face of Fear in a battle for the Underworld, „WWE” [dostęp 2017-11-05] (ang.).
  129. ↑ WWE Raw results, Aug. 28, 2017: Nia Jax spoils Alexa Bliss’ Raw Women’s Title victory celebration, „WWE” [dostęp 2017-11-05] (ang.).
  130. ↑ Who proved to be “the man” in Bálor’s clash against Wyatt?, „WWE” [dostęp 2017-11-05] (ang.).
  131. ↑ Sister Abigail speaks through Bray Wyatt and it’s scary as hell, „Cageside Seats” [dostęp 2017-11-05].
  132. ↑ WWE TLC 2017: Kurt Angle, AJ Styles replace ill Roman Reigns, Bray Wyatt, „CBSSports.com” [dostęp 2017-11-05] (ang.).
  133. ↑ Bray Wyatt's Wife Files For Divorce, Alleges Affair With RAW Ring Announcer JoJo Offerman - WrestlingInc.com, „WrestlingInc.com” [dostęp 2017-11-05] (ang.).
  134. ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie Axel Mulligan
  135. ↑ Smackdown!: Daniel Bryan sees a revolving door of referees. [w:] SLAM! Wrestling [on-line]. [dostęp January 19, 2014]. Cytat: Kane is dropped with the Sister Abigail, a swinging reverse STO.
  136. ↑ Mike Tedesco: WWE SmackDown results – 9/27/13 (Orton vs Miz). Wrestleview. [dostęp January 19, 2014]. Cytat: Wyatt then connects with Sister Abigail’s Kiss for the win.
  137. ↑ Justin James: James's WWE NXT reports 4/17 & 4/24 & 5/1: Jericho in action, The Shield, Clash of Champions featuring several title matches, Paige vs. Summer Rae feud continues, more. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. May 3, 2013. [dostęp January 19, 2014]. Cytat: Kiss to the forehead and the Sister Abigail for the win.
  138. ↑ James Caldwell: Caldwell's WWE NXT Results 7/20: Ongoing "virtual time" coverage of NXT Season 2, Week 7. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. July 20, 2010. [dostęp July 23, 2010].
  139. ↑ a b Matt Bishop: WWE NXT: Awful show features one of worst segments in company history. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, August 3, 2010. [dostęp August 4, 2010].
  140. ↑ Todd Martin: Raw is Rumble go-home show by Todd Martin. [w:] Wrestling Observer Newsletter [on-line]. January 25, 2011. [dostęp January 25, 2011].
  141. ↑ a b Jason Namako: WWE NXT Results – 5/2/13 (Jericho vs. Wyatt). WrestleView, May 3, 2013. [dostęp May 24, 2013].
  142. ↑ Adam Martin: WWE NXT Results – 8/10/10. WrestleView, August 11, 2010. [dostęp December 30, 2011]. Cytat: McGillicutty sends him to the corner and Harris, who was tagged, annihilates him with an avalanche.
  143. ↑ a b Mike Tedesco: WWE NXT Results – 8/17/10. WrestleView, August 18, 2010. [dostęp December 7, 2011].
  144. ↑ a b Jason Namako: WWE NXT results – 5/23/13 (Bray Wyatt vs. Corey Graves). Wrestleview. [dostęp 19 January 2014].
  145. ↑ a b c d Ryan Clark: WWE Royal Rumble Results (1/26). The People'sWrestlingWebsite. [dostęp June 26, 2014].
  146. ↑ a b Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie Torch1
  147. ↑ Richard Trionfo: WWE NXT report: Wyatt Family in six man action. PWInsider. [dostęp June 21, 2013].
  148. ↑ James Caldwell: Caldwell's WWE NXT Results 6/29: Ongoing "virtual time" coverage of NXT Season 2, Week 4. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. June 29, 2010. [dostęp December 30, 2011].
  149. ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie NXT062910
  150. ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie Harris
  151. ↑ Anthony Benigno: Braun Strowman def. Dean Ambrose via Disqualification. August 24, 2015. s. wwe.com. [dostęp April 15, 2016].
  152. ↑ a b Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie manage
  153. ↑ Matthew Asher: WWE Old School: Pipers and Pimps and Punks...Oh My!. [w:] SLAM! Wrestling [on-line]. [dostęp 14 January 2014].
  154. ↑ Donald Wood: Randy Orton Joining Wyatt Family Is Perfect WWE SmackDown Storyline. October 27, 2016. s. forbes.com. [dostęp December 11, 2016].
  155. ↑ Bray Wyatt's Twitter account. Twitter, June 29, 2013. [dostęp July 29, 2013].
  156. ↑ John Cena Defends His Legacy Against Bray Wyatt at WrestleMania. ProWrestling.com, March 20, 2014. [dostęp March 20, 2015]. Cytat: The Cenation leader’s storied legacy is at risk when he collides with “The Man of 1,000 Truths” Bray Wyatt at The Showcase of The Immortals.
  157. ↑ James Wortman: Bray Wyatt def. Dean Ambrose (Tables, Ladders & Chairs Match). WWE.com, December 14, 2014. [dostęp December 14, 2014]. Cytat: Despite liberal use of each of the weapons set up on the ramp and at ringside, “The New Face of Fear’s” conquest would ultimately be decided by another piece of hardware entirely.
  158. ↑ Bray Wyatt "The New Face of Fear" Authentic T-Shirt. s. WWE.com. [zarchiwizowane z tego adresu (6 September 2015)].
  159. ↑ Warrior's Way to No. 1. [w:] World Wrestling Entertainment [on-line]. June 29, 2010. [dostęp July 29, 2010].
  160. ↑ Smoke & Mirrors by TV/TV. Apple Inc.. [dostęp December 2, 2010].
  161. ↑ We Are One (WWE Version). Apple Inc.. [dostęp December 14, 2010].
  162. ↑ WWE: Wreckless Intent. Apple Inc.. [dostęp April 15, 2016].
  163. ↑ WWE: Live in Fear (Bray Wyatt) – Single. iTunes Store. [dostęp 12 June 2013].
  164. ↑ Mark Crozer: Broken Out In Love signed to WWE Music Group. [dostęp 25 August 2013].
  165. ↑ James Caldwell: WWE News: Who wrote Bray Wyatt's theme?, Rhodes Family responds to Cody's "firing," which celeb is Titus dating. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. September 4, 2013. [dostęp September 4, 2013].
  166. ↑ Derek J. LaRiviere: Brooksville's Rotunda brothers follow dad Mike into professional wrestling. [w:] Tampa Bay Sports [on-line]. November 26, 2009. [dostęp June 2, 2010].
  167. ↑ Dave Meltzer: Two title changes at tonight's FCW tapings. [w:] Wrestling Observer Newsletter [on-line]. February 2, 2012. [dostęp February 4, 2012].
  168. ↑ Achievement Awards: Feud of the Year. [w:] Pro Wrestling Illustrated [on-line]. January 10, 2011. [dostęp January 15, 2011].
  169. ↑ The PWI Awards. „Pro Wrestling Illustrated”. 36 (2), s. 30–31, 2015. 
  170. ↑ Achievement Awards: Most Hated. [w:] Pro Wrestling Illustrated [on-line]. January 17, 2011. [dostęp January 22, 2011].
  171. ↑ Pro Wrestling Illustrated (PWI) 500 for 2014. The Internet Wrestling Database. [dostęp September 26, 2014].
  172. ↑ Dave Meltzer. Jan 27 2014 Wrestling Observer Newsletter: 2013 Annual awards issue, best in the world in numerous categories, plus all the news in pro-wrestling and MMA over the past week and more. „Wrestling Observer Newsletter”, s. 34, January 27, 2014. Campbell, Kalifornia. ISSN 1083-9593. 
  173. ↑ Dave Meltzer. Jan. 26, 2015 Wrestling Observer Newsletter: 2014 awards issue w/ results & Dave’s commentary, Conor McGregor, and much more. „Wrestling Observer Newsletter”, s. 30, January 26, 2015. Campbell, Kalifornia. ISSN 1083-9593. 
  174. ↑ WWE Championship. WWE. [dostęp February 12, 2017].
  175. ↑ The Wyatt Family to defend SmackDown Tag Team Titles under the Freebird Rule. [w:] WWE [on-line]. December 7, 2016. [dostęp December 7, 2016].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Personel WWE
Raw
Zawodnicy
Zawodniczki
Stajnie i tag teamy
Inni pojawiający się na wizji
Sędziowie
SmackDown
Zawodnicy
Zawodniczki
Stajnie i tag teamy
Inni pojawiający się na wizji
Sędziowie
Niewyłączni
Zawodnicy
Zawodniczki
NXT
Zawodnicy
Zawodniczki
Stajnie i tag teamy
Inni pojawiający się na wizji
Sędziowie
  • Adrian Butler
  • Chip Danning
  • Dallas Irvin
  • Derek Sanders
  • Felix Fernandez
  • Jeremy Marcus
  • Joey Gonzalez
  • Victoria D'Errico
Performance Center
Zawodnicy
  • Anthony Luke
  • BJ Ray
  • Cam Gagnon
  • Chase Kline
  • Coy Wanner
  • Cutler James
  • Drake Morreaux
  • Drake Stewart
  • Elijah Holyfield
  • Harlem Lewis
  • Hayden Pittman
  • Hunter Smallback
  • Jasper Troy
  • Josh Black
  • Kale Dixon
  • Keanu Carver
  • Kyle Klink
  • Niko Vance
  • Saquon Shugars
  • Shiloh Hill
  • Trill Williams
  • Troy Yearwood
  • Uriah Connors
Zawodniczki
  • Ajiea Lee Hargrave
  • Bayley Humphrey
  • Dani Raye
  • Darci Khan
  • Derrian Gobourne
  • Hayley Montoya
  • Kali Armstrong
  • Karyn Best
  • Lainey Reid
  • Layla Diggs
  • Leigh Laurel
  • Penina Tuilaepa
  • Sirena Linton
  • Tatyanna Dumas
  • Tyra Mae Steele
  • Zena Sterling
Zespół
Osobistości telewizyjne
Ambasadorzy
Scenarzyści
  • Alex Williams
  • Andrea Concepcion
  • Brian Parise
  • Christian Scovell
  • Christine Lubrano
  • Drake Maverick
  • Ed Koskey
  • Eric Watts
  • Gabe Sapolsky
  • George Carroll
  • Jeremy Borash
  • Jim Smallman
  • John Swikata
  • Johnny Russo
  • Jonathan Baeckstrom
  • Patrick Scott
  • Ryan Ward
Producenci
Personel wykonawczy
Posiadacze WWE Championship
1963–1970
1970–1979
1980–1989
1990–1999
2000–2009
2010–2019
2020–2029
Posiadacze WWE Tag Team Championship
2016–2019
2020–2029
The Wyatt Family
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wikipedysta:Dalenvelk/Bray_Wyatt_2017&oldid=73560258”