Wellington Phoenix FC

Wellington Phoenix FC

Pełna nazwa	Wellington Phoenix Football Club
Przydomek	The Nix[1]
Data założenia	19 marca 2007
Debiut w najwyższej lidze	26 sierpnia 2007 Wellington Phoenix 2 – 2 Melbourne Victory
Liga	A-League
Państwo	Nowa Zelandia
Adres	The Woolstore Design Centre, 258-262 Thorndon Quay, Pipitea, Wellington[2]
Stadion	Westpac Stadium, Wellington
Prezes	Robert Morrison
Trener	Giancarlo Italiano
Stroje domowe Stroje wyjazdowe
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Wellington Phoenix FC – nowozelandzki, profesjonalny klub piłkarski z siedzibą w Wellington. Założony w 2007 roku, występujący w australijskiej lidze A-League. Jest drugim zespołem z Nowej Zelandii, który występuje w australijskich rozgrywkach po New Zealand Knights FC.

W trakcie sezonu 2006/2007, nowozelandzki klub New Zealand Knights FC utracił licencje na występowanie w rozgrywkach A-League w sezonie 2007/2008. Decyzja została podjęta przez Football Federation Australia (FFA) w dniu 14 grudnia 2006 roku z powodu m.in. złej sytuacji finansowej klubu^[3][4]. W wyniku zaistniałej sytuacji FFA przyznała 3-letnią sublicencje na udział w rozgrywkach A-League, drużynie z Nowej Zelandii. Sublicencja została przekazana do związku krajowego – New Zealand Football (NZF). Ostatecznie sublicencja dla klubu piłkarskiego z Nowej Zelandii uzyskała wsparcie finansowe od dewelopera nieruchomości Terry’ego Serepisosa i od grupy Century City Football Ltd.^[5]. W dniu 19 marca 2007 roku został założony klub piłkarski Wellington Phoenix FC^[5].

Drugim podmiotem, którym był zainteresowanym przystąpieniem do rozgrywek A-League w sezonie 2007/2008, była grupa Tropical Football Australia (TFA). TFA zaproponowała klub z siedzibą w Townsville (stan Queensland), jednak ostatecznie FFA odrzuciła tę ofertę^[6]. Ostatecznie klub z Townsville – North Queensland Fury FC (oferta zaproponowana przez inny podmiot własnościowy) przystąpił do rozgrywek w sezonie 2009/2010^[7].

Wellington Phoenix zainaugurowało rozgrywki w A-League w dniu 26 sierpnia 2007 roku w domowym spotkaniu przeciwko Melbourne Victory FC. Spotkanie zakończyło się remisem 2:2^[8]. Pierwszym trenerem w historii klubu został Ricki Herbert, który prowadził klub w latach 2007–2013^[9]. Pierwszym znaczącym sukcesem w historii Wellington Phoenix był awans do finału rozgrywek Pre-Season Challenge Cup w 2008 roku. W finale drużyna z Wellington przegrała po rzutach karnych z Melbourne Victory (mecz zakończył się remisem 0:0, w karnych padł wynik 7:8)^[10]. Za czasów kadencji Rickiego Herberta klub trzykrotnie wchodził do serii finałowej rozgrywek, odpowiednio w sezonach: 2009/2010^[11], 2010/2011^[12] i 2011/2012^[13]. Osiągając najlepszy wynik w sezonie 2009/2010. Wówczas klub dotarł do półfinału serii finałowej, w którym przegrał z Sydney FC w stosunku 2:4^[14]. Natomiast w sezonach 2010/2011 i 2011/2012, Wellington Phoenix kończyło udział w serii finałowej odpowiednio na rundzie eliminacyjnej (przegrana 0:1 z Adelaide United^[15]) i ćwierćfinale (przegrana 2:3 po dogrywce z Perth Glory FC^[16]).

Przed sezonem 2011/2012 ówczesny właściciel klubu, Terry Serepisos posiadał problemy finansowe, które przyczyniły się m.in. do likwidacji jego spółki Century City Football Ltd. przez Inland Revenue Department^[17]. We wrześniu 2011 roku Wellington Phoenix został przejęty przez nowego właściciela Roba Morrisona^[18][5].

Po rezygnacji trenera Rickiego Herberta w lutym 2013 roku, do końca sezonu 2012/2013 klub prowadził Chris Greenacre (były piłkarz Wellington Phoenix w latach 2009–2012)^[9][19]. Natomiast od sezonu 2013/2014, klub prowadził Ernie Merrick^[9]. Za czasów jego kadencji klub jeden raz w sezonie 2014/2015 awansował do serii finałowej rozgrywek, którą zakończył na rundzie eliminacyjnej (porażka 0:2 z Melbourne City FC^[20]). Ernie Merrick prowadził klub do grudnia 2016 roku, natomiast do końca sezonu 2016/2017 klub poprowadził duet trenerski: Des Buckingham i Chris Greenacre. W lutym 2016 roku klub Wellington Phoenix otrzymał od FFA licencje na występowanie w A-League przez kolejne 10 lat^[21]. W sezonach 2015/2016 – 2017/2018 Wellington Phoenix za każdym razem kończył sezon zasadniczy na miejscu, które nie premiowało klubu do udziały w serii finałowej rozgrywek^[22][23][24] W sezonie 2018/2019 trenerem klubu był Mark Rudan^[9]. Za kadencji Marka Rudana klub w sezonie zasadniczum 2018/2019 zajął 6. miejsce i awansował do serii finałowej rozgrywek^[25]. W serii finałowej Wellington Phoenix wystąpił w rundzie eliminacyjnej, w której uległ drużynie Melbourne Victory (1:3)^[26]. Po zakończonym sezonie Mark Rudan zakończył pracę w klubie Wellington Phoenix. W dniu 4 maja 2019 roku władze klubu ogłosiły, że na stanowisko trenera klubu został zatrudniony Australijczyk Ufuk Talay^[27][28].

Sezon	Miejsce	M	Z	R	P	B	Pkt	Seria finałowa	Pre-Season Challenge Cup[a], FFA Cup[b]
2007/2008	8	21	5	5	11	25–37	20	brak awansu	6. miejsce[29]
2008/2009	6	21	7	5	9	23–31	26	brak awansu	finalista[30]
2009/2010	4	27	10	10	7	37–29	40	półfinał	–
2010/2011	6	30	12	5	13	39–41	41	runda eliminacyjna	–
2011/2012	4	27	12	4	11	34–32	40	ćwierćfinał	–
2012/2013	10	27	7	6	14	31–49	27	brak awansu	–
2013/2014	9	27	7	7	13	36–51	28	brak awansu	–
2014/2015	4	27	14	4	9	45–35	46	runa eliminacyjna	1/16 finału[31]
2015/2016	9	27	7	4	16	34–54	25	brak awansu	1/8 finału[32]
2016/2017	7	27	8	6	13	41–46	30	brak awansu	1/16 finału[33]
2017/2018	9	27	5	6	16	31–55	21	brak awansu	1/16 finału[34]
2018/2019	6	27	11	7	9	46–43	40	runda eliminacyjna	1/16 finału[35]
2019/2020									1/16 finału[36]

Źródło: www.ultimatealeague.com

Legenda:
    mistrzostwo ligi, 1. miejsce w sezonie zasadniczym lub zwycięstwo w innych rozgrywkach;
    2. miejsce w sezonie zasadniczym lub finał rozgrywek;
    3. miejsce w sezonie zasadniczym lub 3. miejsce w innych rozgrywkach.

Wellington Phoenix posiada zespół rezerw (Wellington Phoenix FC Reserves), który występuje w rozgrywkach New Zealand Football Championship (NZFC; najwyższa klasa rozgrywka w Nowej Zelandii). Rezerwy klubu zostały założone w sierpniu 2014 roku, i od sezonu 2014/2015 przystąpiły do rozgrywek NZFC^[37][38]. Debiut w najwyższej klasie rozgrywkowej w Nowej Zelandii nastąpił w dniu 2 listopada 2014 roku, w spotkaniu wyjazdowym przeciwko Team Wellington. Spotkanie zakończyło się porażką w stosunku 1:2^[39]. Rezerwy klubu nigdy w swojej historii nie awansowały do serii finałowej rozgrywek NZFC. Najlepszy rezultat zanotował w sezonie 2014/2015 zajmując 6. miejsce w sezonie zasadniczym^[40].

• Finalista pucharu Pre-Season Challenge Cup (1): 2008.

Lp.	Trenerzy[1][9]	Lata
1	Ricki Herbert	19 marca 2007 – 25 lutego 2013
2	Chris Greenacre	26 lutego 2013 – 19 maja 2013
3	Ernie Merrick	20 maja 2013 – 5 grudnia 2016
4[41][c]	Des Buckingham, Chris Greenacre	6 grudnia 2016 – 30 czerwca 2017
5	Darije Kalezić	1 lipca 2017 – 30 czerwca 2018
6	Mark Rudan	1 lipca 2018 – 3 maja 2019
7	Ufuk Talay	4 maja 2019 –

Stan na 1 stycznia 2023^[42]

Wellington Phoenix od czasu przystąpienie do rozgrywek A-League w sezonie 2007/2008 rozgrywa swoje mecze domowe na obiekcie Westpac Stadium (również Wellington Regional Stadium^[43]) o pojemności 34 500 widzów^[44]. Stadion został oddany do użytku w 1999 roku i położony jest nad wodami portu morskiego Wellington, w pobliżu CBD^[43][45]. Dodatkowo stadion położony jest w pobliżu stacji kolejowej oraz w jego sąsiedztwie znajduje się dworzec autobusowy, które obsługują kibiców w dniu rozgrywania spotkań^[45]. Ponadto parking, położony przy stadionie posiada 850 miejsc parkingowych dla samochodów osobowych oraz 50 dla autobusów^[46]. Kibice Wellington Phoenix określają stadion Westpac Stadium mianem Ring of Fire (pol. Ognisty Pierścień)^[43].

Wellington Phoenix sporadycznie swoje mecze domowe rozgrywał również na innych obiektach sportowych w Nowej Zelandii. Dotychczas w roli gospodarza wystąpił na jedenastu innych obiektach^[1]:

• Arena Manawatu w Palmerston North (Wyspa Północna);
• Eden Park w Auckland (Wyspa Północna);
• Forsyth Barr Stadium w Dunedin (Wyspa Południowa);
• Hutt Recreation Reserve w Lower Hutt (Wyspa Północna);
• Lancaster Park w Christchurch (Wyspa Południowa);
• McLean Park w Napier (Wyspa Północna);
• Mount Smart Stadium w Auckland;
• North Harbour Stadium w Auckland;
• Rugby League Park w Christchurch;
• Waikato Stadium w Hamilton (Wyspa Północna);
• Yarrow Stadium w New Plymouth (Wyspa Północna).

Ponadto Wellington Phoenix jedno spotkanie w roli gospodarze rozegrali również w Australii na stadionie Campbelltown Stadium w Sydney (Nowa Południowa Walia)^[1].

Główna grupa kibiców drużyny Wellington Phoenix skupiona jest wokół grupy Yellow Fever (pol. Żółta Gorączka). Grupa została założona w 2007 roku przez Mike Greene^[47]. Kibice zrzeszeni wokół grupy Yellow Fever prowadzą własną stronę internetową (YellowFever.co.nz), na której umieszczane są informacje dotyczące zarówno samego klubu, jak i piłki nożnej w Nowej Zelandii^[48].

The Distance Derby^[49] określenie spotkań rozgrywanych pomiędzy Wellington Phoenix FC i Perth Glory FC. Określenie spotkań pomiędzy oboma zespołami wywodzi się z dystansu, który dzieli miasta Wellington oraz Perth i wynosi 5 255 km^[50]. Do pierwszego spotkania między obiema drużynami doszło 30 września 2007 roku, które zakończyło się zwycięstwem Wellington Phoenix w stosunku 4:1^[51]. W sezonie 2015/2016 obie drużyny zmierzył się w rywalizacji o puchar Long Distance Derby Cup, na który złożyły się trzy mecze sezonu zasadniczego^[50]. Puchar zdobyła drużyna Perth Glory, która zanotowała lepszy bilans przeciwko drużynie Wellington Phoenix. Wellington Phoenix wygrał jeden mecz (2:1) oraz odniósł dwie porażki (0:1 i 1:2)^[51].

Rozgrywki	M	Z	R	P	B+	B–	+/–
A-League	38	13	8	17	49	54	-5
Ogółem	38	13	8	17	49	54	-5

Stan na 9 maja 2019 roku^[52].

Stan na 9 maja 2019 roku.

Najwyższa wygrana^[53]:

• Wellington Phoenix FC 6:0 Gold Coast United FC (25 października 2009);
• Central Coast Mariners FC 2:8 Wellington Phoenix FC (9 marca 2019).

Najwyższa porażka^[53]:

• Sydney FC 7:1 Wellington Phoenix FC (19 stycznia 2013).

Najwięcej zwycięstw z rzędu:

• 4 spotkania (od 15 stycznia do 3 lutego 2012^[54], od 21 grudnia 2014 do 4 stycznia 2015^[55] i od 1 marca do 22 marca 2015^[55]).

Najwięcej porażek z rzędu^[56]:

• 9 spotkań (od 20 marca do 31 października 2016).

Najdłuższa seria bez przegranego meczu^[56]:

• 9 spotkań (od 2 grudnia 2018 do 20 stycznia 2019).

Najdłuższa seria bez wygranego meczu^[56]:

• 11 spotkań (od 31 marca do 19 grudnia 2013).