WWE Unforgiven
| Promocja | |
|---|---|
| Brandy | |
| Pierwsza gala | |
| Ostatnia gala |
Unforgiven – zakończony cykl gal profesjonalnego wrestlingu produkowanych co wrzesień (z wyjątkiem 1998) w latach 1998–2008 przez World Wrestling Entertainment i nadawanych na żywo w systemie pay-per-view. Cykl rozpoczął się pod banderą In Your House w kwietniu 1998 i odbył się na nim pierwszy inferno match pomiędzy The Undertakerem i Kane’em. Od 2003 do 2006 cykl był własnością brandu Raw.
W 2009 Unforgiven zostało zastąpione przez Breaking Point.
Lista gal
[edytuj | edytuj kod]| Gala brandu Raw |
| Gala | Lokalizacja | Arena | Walka wieczoru |
|---|---|---|---|
| Unforgiven: In Your House 26 kwietnia 1998 |
Greensboro, Karolina Północna | Greensboro Coliseum Complex | Stone Cold Steve Austin (c) vs. Dude Love Singles match o WWF Championship |
| Unforgiven (1999) 26 września 1999 |
Charlotte, Karolina Północna | Charlotte Coliseum | Triple H vs. The Rock vs. Kane vs. Mankind vs. Big Show vs. The British Bulldog Six-Pack Challenge o zawieszony WWF Championship z sędzią specjalnym Stone Cold Steve’em Austinem |
| Unforgiven (2000) 24 września 2000 |
Filadelfia, Pensylwania | First Union Center | The Rock (c) vs. Chris Benoit vs. The Undertaker vs. Kane Fatal 4-Way match o WWF Championship |
| Unforgiven (2001) 23 września 2001 |
Pittsburgh, Pensylwania | Mellon Arena | Stone Cold Steve Austin (c) vs. Kurt Angle Singles match o WWF Championship |
| Unforgiven (2002) 22 września 2002 |
Los Angeles, Kalifornia | Staples Center | Brock Lesnar (c) vs. The Undertaker Singles match o WWE Championship |
| Unforgiven (2003) 21 września 2003 |
Hershey, Pensylwania | Giant Center | Triple H (c) vs. Goldberg Title vs. Career match o World Heavyweight Championship; jeśli Triple H zostanie zdyskwalifikowany, straci tytuł; jeśli Goldberg przegra, przejdzie na emeryturę |
| Unforgiven (2004) 11 września 2004 |
Portland, Oregon | Rose Garden | Randy Orton (c) vs. Triple H Singles match o World Heavyweight Championship |
| Unforgiven (2005) 18 września 2005 |
Oklahoma City, Oklahoma | Ford Center | John Cena (c) vs. Kurt Angle Singles match o WWE Championship |
| Unforgiven (2006) 17 września 2006 |
Toronto, Ontario | Air Canada Centre | Edge (c) vs. John Cena Tables, Ladders and Chairs match o WWE Championship; jeśli Cena przegra, zostanie przeniesiony do brandu SmackDown! |
| Unforgiven (2007) 16 września 2007 |
Memphis, Tennessee | FedExForum | The Undertaker vs. Mark Henry |
| Unforgiven (2008) 7 września 2008 |
Cleveland, Ohio | Quicken Loans Arena | Chris Jericho vs. Batista vs. Kane vs. John „Bradshaw” Layfield vs. Rey Mysterio Championship Scramble o zawieszony World Heavyweight Championship |
Wyniki gal
[edytuj | edytuj kod]1998
[edytuj | edytuj kod]| Informacje | ||||
| Promocja | ||||
|---|---|---|---|---|
| Sponsor |
10-10-321 | |||
| Data |
26 kwietnia 1998 | |||
| Widownia |
21 427 | |||
| Hala |
Greensboro Coliseum | |||
| Miejsce | ||||
| Gale pay-per-view – chronologicznie | ||||
| ||||
| In Your House – chronologicznie | ||||
| ||||
| Unforgiven – chronologicznie | ||||
| ||||
Unforgiven: In Your House – gala wrestlingu wyprodukowana przez World Wrestling Federation (WWF). Odbyła się 26 kwietnia 1998 w Greensboro Coliseum w Greensboro w stanie Karolina Północna. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to dwudziesta pierwsza gala w chronologii cyklu In Your House, a także pierwsza w chronologii cyklu Unforgiven. Na plakatach reklamujących galę po raz pierwszy użyto nowego loga federacji, z którego korzystano w latach 1997–2002.
Podczas gali odbyło się siedem walk. W walce wieczoru Dude Love pokonał Stone Colda Steve’a Austina przez dyskwalifikację i nie odebrał mu WWF Championship. Oprócz tego The Undertaker pokonał Kane’a w pierwszym w historii Inferno matchu, zaś Triple H obronił WWF European Championship w starciu z Owenem Hartem.
| Nr | Wyniki | Stypulacje | Czas |
|---|---|---|---|
| 1 | Faarooq, Ken Shamrock i Steve Blackman pokonali The Nation (The Rocka, D’Lo Browna i Marka Henry’ego) (z Kamą Mustafą) | Six-man tag team match | 13:32 |
| 2 | Triple H (c) pokonał Owena Harta | Singles match o WWF European Championship | 12:26 |
| 3 | The New Midnight Express (Bodacious Bart i Bombastic Bob) (c) (z Jimem Cornettem) pokonali The Rock ’n’ Roll Express (Ricky’ego Mortona i Roberta Gibsona) | Tag team match o NWA World Tag Team Championship | 7:12 |
| 4 | Luna Vachon (z The Artist Formerly Known as Goldust) pokonała Sable | Evening Gown match | 2:50 |
| 5 | The New Age Outlaws (Billy Gunn i Road Dogg) (c) pokonali LOD 2000 (Hawka i Animala) (z Sunny) | Tag team match o WWF Tag Team Championship | 12:13 |
| 6 | The Undertaker pokonał Kane’a (z Paulem Bearerem) | Inferno match | 16:00 |
| 7 | Dude Love pokonał Stone Colda Steve’a Austina (c) przez dyskwalifikację | Singles match o WWF Championship | 18:49 |
| (c) – mistrz/mistrzyni przed walką | |||
1999
[edytuj | edytuj kod]| Informacje | ||||
| Promocja | ||||
|---|---|---|---|---|
| Sponsor | ||||
| Data |
26 września 1999 | |||
| Widownia |
15 779 | |||
| Hala |
Charlotte Coliseum | |||
| Miejsce | ||||
| Gale pay-per-view – chronologicznie | ||||
| ||||
| Unforgiven – chronologicznie | ||||
| ||||
Unforgiven (1999) – gala wrestlingu wyprodukowana przez World Wrestling Federation (WWF). Odbyła się 26 września 1999 w Charlotte Coliseum w Charlotte w stanie Karolina Północna. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to druga gala w chronologii cyklu Unforgiven.
Podczas gali odbyło się dziewięć walk. Walką wieczoru był Six-Pack Challenge o zawieszony WWF Championship, w którym Triple H pokonał The Rocka, Mankinda, Kane’a, Big Showa i The British Bulldoga. Ponadto Jeff Jarrett obronił WWF Intercontinental Championship pokonując Chynę przez dyskwalifikację, zaś The New Age Outlaws (Billy Gunn i Road Dogg) pokonali Edge’a i Christiana broniąc WWF Tag Team Championship.
2000
[edytuj | edytuj kod]| Informacje | ||||
| Promocja | ||||
|---|---|---|---|---|
| Sponsor |
RC Cola | |||
| Data |
24 września 2000 | |||
| Widownia |
18 092 | |||
| Hala | ||||
| Miejsce | ||||
| Gale pay-per-view – chronologicznie | ||||
| ||||
| Unforgiven – chronologicznie | ||||
| ||||
Unforgiven (2000) – gala wrestlingu wyprodukowana przez World Wrestling Federation (WWF). Odbyła się 24 września 2000 w First Union Center w Filadelfii w Pensylwanii. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to trzecia gala w chronologii cyklu Unforgiven.
Podczas gali odbyło się osiem walk. Walką wieczoru był Fatal 4-Way match o WWF Championship. w którym Dwayne Johnson obronił tytuł pokonując Chrisa Benoit, The Undertakera i Kane’a. Triple H zdołał pokonać Kurta Angle’a w No Disqualification matchu, zaś The Hardy Boyz (Matt i Jeff Hardy) pokonali Edge’a i Christiana w Steel Cage matchu i odebrali im WWF Tag Team Championship.
2001
[edytuj | edytuj kod]| Motto gali |
The Greatest of Battles Are Fought from Within | |||
|---|---|---|---|---|
| Informacje | ||||
| Promocja | ||||
| Sponsor |
Clearasil | |||
| Data |
23 września 2001 | |||
| Widownia |
13 855 | |||
| Hala | ||||
| Miejsce | ||||
| Gale pay-per-view – chronologicznie | ||||
| ||||
| Unforgiven – chronologicznie | ||||
| ||||
Unforgiven (2001) – gala wrestlingu wyprodukowana przez World Wrestling Federation (WWF). Odbyła się 23 września 2001 w Mellon Arena w Pittsburgu w Pensylwanii. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to czwarta gala w chronologii cyklu Unforgiven.
Podczas gali odbyło się dziewięć walk, w tym jedna będąca częścią niedzielnej tygodniówki Sunday Night Heat. W walce wieczoru Kurt Angle pokonał Stone Colda Steve’a Austina poprzez submission i zdobył WWF Championship. Prócz tego Christian pokonał Edge’a w singlowej walce i odebrał mu WWF Intercontinental Championship, zaś The Rock pokonał Shane’a McMahona i Bookera T w Triple Threat matchu broniąc WCW Championship.
2002
[edytuj | edytuj kod]| Motto gali |
The Next Big Thing has Arrived | |||
|---|---|---|---|---|
| Motyw muzyczny |
„Adrenaline” – Gavin Rossdale | |||
| Informacje | ||||
| Promocja | ||||
| Brandy | ||||
| Sponsor | ||||
| Data |
22 września 2002 | |||
| Widownia |
16 000 | |||
| Hala | ||||
| Miejsce | ||||
| Gale pay-per-view – chronologicznie | ||||
| ||||
| Unforgiven – chronologicznie | ||||
| ||||
Unforgiven (2002) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację World Wrestling Entertainment (WWE). Odbyła się 22 września 2002 w Staples Center w Los Angeles w Kalifornii. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to piąta gala w chronologii cyklu Unforgiven.
Podczas gali odbyło się dziewięć walk, w tym jedna będąca częścią niedzielnej tygodniówki Sunday Night Heat. Walka wieczoru pomiędzy Brockiem Lesnarem i The Undertakerem o WWE Championship zakończyła się podwójną dyskwalifikacją. Ponadto Triple H zdołał obronić nowo-wprowadzony World Heavyweight Championship pokonując Roba Van Dama, a Chris Jericho skutecznie obronił WWE Intercontinental Championship pokonując Rica Flaira poprzez submission.
| Nr | Wyniki | Stypulacje | Czas |
|---|---|---|---|
| 1H | Rey Mysterio pokonał Chavo Guerrero | Singles match | 08:58 |
| 2 | Kane, Goldust, Booker T i Bubba Ray Dudley pokonali The Un-Americans (Lance’a Storma, Christiana, Williama Regala i Testa) | Eight-man tag team match | 08:58 |
| 3 | Chris Jericho (c) pokonał Rica Flaira poprzez submission | Singles match o WWE Intercontinental Championship | 06:16 |
| 4 | Eddie Guerrero defeated Edge | Singles match | 11:55 |
| 5 | 3-Minute Warning (Rosey i Jamal) (z Rico) pokonali Billy’ego i Chucka | Tag team match | 06:38 |
| 6 | Triple H (c) pokonał Roba Van Dama | Singles match o World Heavyweight Championship | 18:17 |
| 7 | Trish Stratus pokonała Molly Holly (c) | Singles match o WWE Women’s Championship | 05:46 |
| 8 | Chris Benoit pokonał Kurta Angle’a | Singles match | 13:55 |
| 9 | Brock Lesnar (c) (z Paulem Heymanem) vs. The Undertaker zakończyło się podwójną dyskwalifikacją | Singles match o WWE Championship | 20:27 |
| (c) – mistrz/mistrzyni przed walką H – walka była transmitowana przed PPV na Sunday Night Heat
| |||
2003
[edytuj | edytuj kod]| Motto gali |
Face Your Fear | |||
|---|---|---|---|---|
| Motyw muzyczny | ||||
| Informacje | ||||
| Promocja | ||||
| Brandy | ||||
| Sponsor |
Soulcalibur II | |||
| Data |
21 września 2003 | |||
| Widownia |
10 347 | |||
| Hala |
Giant Center | |||
| Miejsce | ||||
| Gale pay-per-view – chronologicznie | ||||
| ||||
| Unforgiven – chronologicznie | ||||
| ||||
Unforgiven (2003) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację World Wrestling Entertainment (WWE) dla zawodników z brandu Raw. Odbyła się 21 września 2003 w Giant Center w Hershey w Pensylwanii. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to szósta gala w chronologii cyklu Unforgiven.
Podczas gali odbyło się dziewięć walk, w tym jedna będąca częścią niedzielnej tygodniówki Sunday Night Heat. Bill Goldberg mógł kontynuować swoją karierę pokonując Triple H’a i zdobywając World Heavyweight Championship w Title vs. Career matchu. Christian obronił WWE Intercontinental Championship poprzez pokonanie Chrisa Jericho i Roba Van Dama w Triple Threat matchu, zaś Kane pokonał Shane’a McMahona w Last Man Standing matchu.
| Nr | Wyniki | Stypulacje | Czas |
|---|---|---|---|
| 1H | Maven pokonał Stevena Richardsa (z Victorią) | Singles match | 05:13 |
| 2 | The Dudley Boyz (Bubba Ray i D-Von Dudley) pokonali La Résistance (Roba Conwaya, Sylvaina Greniera i Renégo Dupréego) (c) | Handicap tables match o World Tag Team Championship | 10:17 |
| 3 | Test pokonał Scotta Steinera (ze Stacy Keibler) | Singles match o usługi menedżerskie Keibler; jeżeli wygra Test, Steiner będzie jego sługą | 06:56 |
| 4 | Randy Orton (z Rikiem Flairem) pokonał Shawna Michaelsa | Singles match | 18:47 |
| 5 | Trish Stratus i Lita pokonały Molly Holly i Gail Kim | Tag team match | 06:46 |
| 6 | Kane pokonał Shane’a McMahona | Last Man Standing match | 19:42 |
| 7 | Christian (c) pokonał Chrisa Jericho i Roba Van Dama | Triple threat match o WWE Intercontinental Championship | 19:03 |
| 8 | Al Snow i Jonathan Coachman pokonali Jima Rossa i Jerry’ego Lawlera | Tag team match o rolę komentatorów tygodniówki Raw | 08:16 |
| 9 | Goldberg pokonał Triple H’a (c) | Title vs. Career match o World Heavyweight Championship Jeśli Triple H zostanie zdyskwalifikowany lub odliczony, straci tytuł; jeśli Goldberg przegra, zakończy karierę. |
14:57 |
| (c) – mistrz/mistrzyni przed walką H – walka była transmitowana przed PPV na Sunday Night Heat
| |||
2004
[edytuj | edytuj kod]| Motto gali |
Insane. Pain. Kane. | |||
|---|---|---|---|---|
| Motyw muzyczny | ||||
| Informacje | ||||
| Promocja | ||||
| Brandy | ||||
| Sponsor |
Clearasil | |||
| Data |
12 września 2004 | |||
| Widownia |
10 000 | |||
| Hala | ||||
| Miejsce | ||||
| Gale pay-per-view – chronologicznie | ||||
| ||||
| Unforgiven – chronologicznie | ||||
| ||||
Unforgiven (2004) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację World Wrestling Entertainment (WWE) dla zawodników z brandu Raw. Odbyła się 12 września 2004 w Rose Garden w Portlandzie w stanie Oregon. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to siódma gala w chronologii cyklu Unforgiven.
Podczas gali odbyło się osiem walk, w tym jedna będąca częścią niedzielnej tygodniówki Sunday Night Heat. W walce wieczoru Triple H pokonał byłego członka grupy Evolution Randy’ego Ortona i odebrał mu World Heavyweight Championship. Odbył się również ladder match o zawieszony WWE Intercontinental Championship, w którym Chris Jericho pokonał Christiana. Ponadto Shawn Michaels pokonał Kane’a w No Disqualification matchu.
| Nr | Wyniki | Stypulacje | Czas |
|---|---|---|---|
| 1H | Maven pokonał Rodneya Macka (z Jazz) | Singles match | 04:42 |
| 2 | Chris Benoit i William Regal pokonali Evolution (Rica Flaira i Batistę) poprzez submission | Tag team match | 15:07 |
| 3 | Trish Stratus (c) (z Tysonem Tomko) pokonała Victorię | Singles match o WWE Women’s Championship | 08:21 |
| 4 | Tyson Tomko pokonał Stevena Richardsa | Singles match | 06:24 |
| 5 | Chris Jericho pokonał Christiana | Ladder match o zawieszony WWE Intercontinental Championship | 22:29 |
| 6 | Shawn Michaels pokonał Kane’a (z Litą) | No Disqualification match | 18:02 |
| 7 | La Résistance (Sylvain Grenier i Robért Conway) (c) pokonali Rhyno i Tajiriego | Tag team match o World Tag Team Championship | 09:40 |
| 8 | Triple H pokonał Randy’ego Ortona (c) | Singles match o World Heavyweight Championship | 24:45 |
| (c) – mistrz/mistrzyni przed walką H – walka była transmitowana przed PPV na Sunday Night Heat
| |||
2005
[edytuj | edytuj kod]| Motyw muzyczny | ||||
|---|---|---|---|---|
| Informacje | ||||
| Promocja | ||||
| Brandy | ||||
| Data |
18 września 2005 | |||
| Widownia |
8000 | |||
| Hala | ||||
| Miejsce | ||||
| Gale pay-per-view – chronologicznie | ||||
| ||||
| Unforgiven – chronologicznie | ||||
| ||||
Unforgiven (2005) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację World Wrestling Entertainment (WWE) dla zawodników z brandu Raw. Odbyła się 18 września 2005 w Ford Center w Oklahoma City w stanie Oklahoma. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to ósma gala w chronologii cyklu Unforgiven.
Podczas gali odbyło się dziewięć walk, w tym jedna będąca częścią niedzielnej tygodniówki Sunday Night Heat. W walce wieczoru Kurt Angle pokonał przez dyskwalifikację Johna Cenę i nie zdobył WWE Championship. Ric Flair zdobył pierwszy raz w karierze WWE Intercontinental Championship pokonując Carlito poprzez submission. Ponadto Matt Hardy pokonał Edge’a w Steel Cage matchu.
| Nr | Wyniki | Stypulacje | Czas |
|---|---|---|---|
| 1H | Rob Conway pokonał Tajiriego | Singles match | 03:44 |
| 2 | Ric Flair pokonał Carlito (c) poprzez submission | Singles match o WWE Intercontinental Championship | 11:46 |
| 3 | Trish Stratus i Ashley Massaro pokonały The Ladies in Pink (Victorię i Torrie Wilson) (z Candice Michelle) | Tag team match | 07:05 |
| 4 | Big Show pokonał Snitsky’ego | Singles match | 06:11 |
| 5 | Shelton Benjamin pokonał Kerwina White’a | Singles match | 08:06 |
| 6 | Matt Hardy pokonał Edge’a (z Litą) | Steel Cage match | 21:33 |
| 7 | Lance Cade i Trevor Murdoch pokonali The Hurricane’a i Rosey’ego (c) | Tag team match o World Tag Team Championship | 07:40 |
| 8 | Shawn Michaels pokonał Chrisa Mastersa | Singles match | 16:44 |
| 9 | Kurt Angle pokonał Johna Cenę (c) przez dyskwalifikację | Singles match o WWE Championship | 17:15 |
| (c) – mistrz/mistrzyni przed walką H – walka była transmitowana przed PPV na Sunday Night Heat
| |||
2006
[edytuj | edytuj kod]| Motyw muzyczny |
„Run” – Day of Fire | |||
|---|---|---|---|---|
| Informacje | ||||
| Promocja | ||||
| Brandy | ||||
| Data |
17 września 2006 | |||
| Widownia |
16 105 | |||
| Hala | ||||
| Miejsce | ||||
| Gale pay-per-view – chronologicznie | ||||
| ||||
| Unforgiven – chronologicznie | ||||
| ||||
Unforgiven (2006) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację World Wrestling Entertainment (WWE) dla zawodników z brandu Raw. Odbyła się 17 września 2006 w Air Canada Centre w Toronto w prowincji Ontario. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to dziewiąta gala w chronologii cyklu Unforgiven.
Podczas gali odbyło się osiem walk, w tym jedna nietransmitowana w telewizji. Walką wieczoru był Tables, Ladders and Chairs match o WWE Championship, w którym John Cena odebrał mistrzostwo Edge’owi. Ponadto Johnny Nitro obronił WWE Intercontinental Championship pokonując Jeffa Hardy’ego, zaś D-Generation X (Triple H i Shawn Michaels) pokonali Mr. McMahona, Shane’a McMahona i Big Showa w 3-on-2 handicap Hell in a Cell matchu. W swojej ostatniej walce w karierze Trish Stratus pokonała Litę poprzez submission i odebrała jej WWE Women’s Championship.
| Nr | Wyniki | Stypulacje | Czas |
|---|---|---|---|
| 1D | Super Crazy pokonał Shelton Benjamin | Singles match | 07:00 |
| 2 | Johnny Nitro (c) (z Meliną) pokonał Jeffa Hardy’ego | Singles match o WWE Intercontinental Championship | 17:36 |
| 3 | Kane vs. Umaga (z Armando Estradą) zakończyło się podwójnym wyliczeniem poza-ringowym | Singles match | 07:03 |
| 4 | The Spirit Squad (Kenny i Mikey) (c) (z Mitchem, Johnnym i Nickym) pokonali The Highlanders (Robbiego i Rory’ego McAllistera) | Tag team match o World Tag Team Championship | 08:59 |
| 5 | D-Generation X (Triple H i Shawn Michaels) pokonali Mr. McMahona, Shane’a McMahona i Big Showa | Hell in a Cell match | 24:55 |
| 6 | Trish Stratus pokonała Litę (c) poprzez submission | Singles match o WWE Women’s Championship | 11:34 |
| 7 | Randy Orton pokonał Carlito | Singles match | 08:41 |
| 8 | John Cena pokonał Edge’a (c) (z Litą) | Tables, Ladders and Chairs match o WWE Championship Jeśli Cena przegra, zostanie przeniesiony do brandu SmackDown! |
25:28 |
| (c) – mistrz/mistrzyni przed walką D – walka była dark matchem (nietransmitowana w TV)
| |||
2007
[edytuj | edytuj kod]| Motyw muzyczny | ||||
|---|---|---|---|---|
| Informacje | ||||
| Promocja | ||||
| Brandy | ||||
| Data |
16 września 2007 | |||
| Widownia |
12 000 | |||
| Hala | ||||
| Miejsce | ||||
| Gale pay-per-view – chronologicznie | ||||
| ||||
| Unforgiven – chronologicznie | ||||
| ||||
Unforgiven (2007) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację World Wrestling Entertainment (WWE). Odbyła się 16 września 2007 w FedExForum w Memphis w stanie Tennessee. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to dziesiąta gala w chronologii cyklu Unforgiven.
Podczas gali odbyło się dziewięć walk, w tym jedna nietransmitowana w telewizji. W walce wieczoru The Undertaker pokonał Marka Henry’ego. Ponadto Randy Orton pokonał Johna Cenę przez dyskwalifikację i nie odebrał mu WWE Championship, zaś Batista zdobył World Heavyweight Championship pokonując Reya Mysterio i poprzedniego mistrza The Great Khaliego.
| Nr | Wyniki | Stypulacje | Czas |
|---|---|---|---|
| 1D | Kane pokonał Kenny’ego Dykstrę | Singles match | 0:27 |
| 2 | CM Punk (c) pokonał Elijaha Burke’a | Singles match o ECW Championship | 11:52 |
| 3 | Matt Hardy i Montel Vontavious Porter (c) pokonali Deuce ’n Domino (z Cherry) | Tag team match o WWE Tag Team Championship | 09:19 |
| 4 | Triple H pokonał Carlito | No Disqualification match | 10:40 |
| 5 | Candice Michelle (c) pokonała Beth Phoenix | Singles match o WWE Women’s Championship | 07:17 |
| 6 | Batista pokonał Reya Mysterio i The Great Khaliego (c) (z Ranjinem Singhem) | Triple threat match o World Heavyweight Championship | 08:01 |
| 7 | Lance Cade i Trevor Murdoch (c) pokonali Paula Londona i Briana Kendricka | Tag team match o World Tag Team Championship | 11:48 |
| 8 | Randy Orton pokonał Johna Cenę (c) przez dyskwalifikację | Singles match o WWE Championship | 07:22 |
| 9 | The Undertaker pokonał Marka Henry’ego | Singles match | 11:25 |
| (c) – mistrz/mistrzyni przed walką D – walka była dark matchem (nietransmitowana w TV)
| |||
2008
[edytuj | edytuj kod]| Motyw muzyczny | ||||
|---|---|---|---|---|
| Informacje | ||||
| Promocja | ||||
| Brandy | ||||
| Data |
7 września 2008 | |||
| Widownia |
8707 | |||
| Hala | ||||
| Miejsce | ||||
| Gale pay-per-view – chronologicznie | ||||
| ||||
| Unforgiven – chronologicznie | ||||
| ||||
Unforgiven (2008) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację World Wrestling Entertainment (WWE). Odbyła się 7 września 2008 w Quicken Loans Arena w Cleveland w stanie Ohio. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to jedenasta i ostatnia gala w chronologii cyklu Unforgiven.
Podczas gali odbyło się siedem walk, w tym jedna nietransmitowana w telewizji. Podczas gali odbyły się trzy pojedynki typu Championship Scramble – w pierwszym o ECW World Heavyweight Championship Matt Hardy zdobył mistrzostwo pokonując The Miza Chavo Guerrero, Finlaya i poprzedniego mistrza Marka Henry’ego. W kolejnym o WWE Championship mistrz Triple H obronił tytuł pokonując Jeffa Hardy’ego, The Briana Kendricka, Sheltona Benjamina oraz Montela Vontavious Portera. W ostatnim o zawieszony World Heavyweight Championship Chris Jericho zdobył tytuł pokonując Johna „Bradshaw” Layfielda, Batistę, Reya Mysterio i Kane’a. Prócz tego Shawn Michaels pokonał Chrisa Jericho w unsanctioned matchu.
| Nr | Wyniki | Stypulacje | Czas |
|---|---|---|---|
| 1D | Evan Bourne pokonał Johna Morrisona | Singles match | – |
| 2 | Matt Hardy pokonał Marka Henry’ego (c), The Miza, Chavo Guerrero i Finlaya | Championship Scramble o ECW Championship | 20:00 |
| 3 | The Legacy (Cody Rhodes i Ted DiBiase) (c) pokonali Cryme Tyme (Shada Gasparda i JTG’ego) | Tag team match o World Tag Team Championship | 11:35 |
| 4 | Shawn Michaels pokonał Chrisa Jericho | Unsanctioned match | 26:53 |
| 5 | Triple H (c) pokonał Jeffa Hardy’ego, The Briana Kendricka, Sheltona Benjamina i Montela Vontavious Portera | Championship Scramble o WWE Championship | 20:00 |
| 6 | Michelle McCool (c) pokonała Maryse | Singles match o WWE Divas Championship | 05:42 |
| 7 | Chris Jericho pokonał Johna „Bradshaw” Layfielda, Batistę, Reya Mysterio i Kane’a | Championship Scramble o zawieszony World Heavyweight Championship | 20:00 |
| (c) – mistrz/mistrzyni przed walką D – walka była dark matchem (nietransmitowana w TV)
| |||
- Przypięcia w Championship Scramble o ECW Championship
| Nr. przypięcia | Wrestler | Nr. wejściowy | Przypięty wrestler | Metoda |
|---|---|---|---|---|
| 1 | Chavo Guerrero | 3 | Matta Hardy’ego | Frog Splash |
| 2 | Matt Hardy | 1 | Chavo Guerrero | Side Effect |
| 3 | Mark Henry | 4 | Chavo Guerrero | World’s Strongest Slam |
| 4 | Finlay | 5 | Matta Hardy’ego | Celtic Cross |
| Zwycięzca | Matt Hardy | 1 | The Miza | Twist of Fate |
- Przypięcia w Championship Scramble o WWE Championship
| Nr. przypięcia | Wrestler | Nr. wejściowy | Przypięty wrestler | Metoda |
|---|---|---|---|---|
| 1 | Jeff Hardy | 1 | The Briana Kendricka | Powerbomb |
| 2 | The Brian Kendrick | 3 | Jeffa Hardy’ego | The Kendrick |
| 3 | Triple H | 5 | The Briana Kendricka | Pedigree |
| 4 | Jeff Hardy | 1 | MVP’ego | Twist of Fate |
| 5 | Triple H | 5 | The Briana Kendricka | Pedigree |
| 6 | Jeff Hardy | 1 | The Briana Kendricka | Swanton Bomb |
| Zwycięzca | Triple H | 5 | MVP’ego | Pedigree |
- Przypięcia w Championship Scramble o World Heavyweight Championship
| Nr. przypięcia | Wrestler | Nr. wejściowy | Przypięty wrestler | Metoda |
|---|---|---|---|---|
| 1 | Kane | 3 | JBL'a | Chokeslam |
| 2 | Batista | 1 | Kane’a | Spinebuster |
| Zwycięzca | Chris Jericho | 5 | Kane’a | Przypiął Kane’a po tym jak otrzymał Spinebuster od Batisty |