Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]
Przejdź do zawartości

Ralph Fiennes

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ralph Fiennes
Ilustracja
Ralph Fiennes (2018)
Imię i nazwisko

Ralph Nathaniel Twisleton-Wykeham-Fiennes

Data i miejsce urodzenia

22 grudnia 1962
Ipswich

Zawód

aktor, reżyser

Współmałżonek

Alex Kingston (1993–1997; rozwód)

Lata aktywności

od 1990

Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Ralph Fiennes (wym. reɪf ˈfaɪnz), właśc. Ralph Nathaniel Twisleton-Wykeham-Fiennes[1][2] (ur. 22 grudnia 1962 w Ipswich, Suffolk) – angielski aktor i reżyser.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Ipswich[3] w katolickiej rodzinie jako najstarszy z sześciorga dzieci Marka Twisletona-Wykehama-Fiennesa (ur. 11 listopada 1933, zm. 30 grudnia 2004), fotografa i ilustratora[4], i Jennifer Anne Mary Alleyne Lash (ur. 27 lutego 1938, zm. 28 grudnia 1993), pejzażystki i pisarki publikującej swoje książki pod pseudonimem Jini Fiennes[5][6]. Jego siostra Martha (ur. 5 lutego 1965) została reżyserką teatralną, a w 1999 zadebiutowała na dużym ekranie realizując z Ralphem Oniegina. Muzykę do filmu skomponował ich brat Magnus Hubert (ur. 1965). Druga siostra, Sophia Victoria (ur. 1967), została producentką, a najmłodszy brat, Joseph (ur. 27 maja 1970 z bratem bliźniakiem Jacobem Markiem, który został leśniczym) także został aktorem. Ma także przybranego brata Michaela „Micka” Emery (ur. 31 grudnia 1952), z zawodu archeologa. Jest kuzynem brytyjskiego badacza Sir Ranulpha Fiennesa, a także wujkiem aktora Hero Fiennes Tiffina. Jest również w ósmym pokoleniu kuzynem króla Karola[7][8].

Zamiłowanie do sztuki wyniósł z domu. Uczęszczał do szkoły dla chłopców Bishop Wordsworth[9]. Zamierzał zostać malarzem i rozpoczął naukę w Chelsea College of Art & Design[9]. Po roku przeniósł się do Royal Academy of Dramatic Art[9].

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

W 1985 trafił do zespołu Regents Park Theatre, z którym występował przez kolejne dwa lata. Od roku 1987 grał z Royal National Theatre, a w 1988 został członkiem elitarnej grupy teatralnej Royal Shakespeare Company. W ciągu trzech lat zagrał m.in. Romea, Henryka VI, Troilusa w romansie Troilus i Kresyda, Klaudia w Wiele hałasu o nic i Edmunda w Królu Lirze. W 1995 występując na Broadwayu odebrał nagrodę teatralną Tony Award za tytułową rolę tytułowego duńskiego księcia w Hamlecie Szekspira w reżyserii Jonathana Kenta z Almeida Theatre Company[10].

W 1990 dostał pierwszą rolę T.E. Lawrence'a, awanturnika i poszukiwacza przygód w dramacie telewizyjnym Niebezpieczny człowiek – Lawrence po Arabii (A Dangerous Man: Lawrence After Arabia), a rok później pojawił się w miniserialu Główny podejrzany (Prime Suspect, 1991). Rola Heathcliffa, pełnego sprzeczności, porywczego buntownika o wrażliwości romantyka w melodramacie Wichrowe Wzgórza (Wuthering Heights, 1992) z Juliette Binoche sprawiła, że Steven Spielberg zaangażował go do biograficznego dramatu wojennego Lista Schindlera (Schindler's List, 1993), gdzie zagrał autentyczną postać sadysty-oficera SS Amona Götha, okrutnego i bezdusznego nazistowskiego komendanta obozu koncentracyjnego w Płaszowie, który dla zabawy strzela do ludzi[11]. Za tę rolę otrzymał nominację do Oscara i Złotego Globu oraz nagrodę nowojorskich, chicagowskich, bostońskich i londyńskich krytyków filmowych i Brytyjskiej Akademii Filmowej BAFTA[12].

W obsypanym nagrodami melodramacie wojennym Angielski pacjent (The English Patient, 1996) zagrał nominowaną do Oscara i Złotego Globu rolę ciężko rannego pilota László Almásy. W dramacie Kropla słońca (Sunshine, 1999) zagrał aż trzy postacie wcielając się w rolę dziadka, ojca i wnuka.

Był na okładkach magazynów takich jak „GQ”, „Entertainment Weekly”, „Esquire”, „Film” i „Variety”[13]. Nie przerywając pracy w londyńskim teatrze z klasycznym szekspirowskim repertuarem, grał w filmach fantastycznonaukowych, dreszczowcach i komediach romantycznych. Specjalizuje się w rolach rozdartych wewnętrznie, tajemniczych bohaterów miotanych skrajnymi namiętnościami.

Zajmuje się także dubbingiem. W 1998 użyczył głosu Ramzesowi w biblijnym filmie animowanym Książę Egiptu (The Prince of Egypt).

Został ambasadorem dobrej woli UNICEF.

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

We wrześniu 1993 poślubił aktorkę Alex Kingston. W 1995, podczas realizacji spektaklu Hamlet poznał aktorkę Francescę Annis, dla której rozwiódł się z żoną 28 października 1997[14]. Od 7 lutego 2006 para pozostaje jednak w separacji[15].

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Obsada

[edytuj | edytuj kod]

Filmy fabularne

[edytuj | edytuj kod]

Seriale TV

[edytuj | edytuj kod]
  • 1991: Główny podejrzany (Prime Suspect) – Michael
  • 1992: Great Performances – T. E. Lawrence
  • 1993: Screen Two – John Talbot
  • 1996: The Great War and the Shaping of the 20th Century – Wilfred Owen (głos)
  • 2011–2014: Rev. jako Diecezja londyńska

Reżyser

[edytuj | edytuj kod]

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]
Rok Nagroda Kategoria Tytuł
1993 Nagroda nowojorskich krytyków (NYFCC) Najlepsza rola drugoplanowa[16] Lista Schindlera (1993)
1994 Nagroda Brytyjskiej Akademii Filmowej (BAFTA) Najlepsza rola drugoplanowa[16]
1995 Tony Award Hamlet
1999 Europejska Nagroda Filmowa Najlepszy aktor Kropla słońca (1999)
2001 Nagroda im. Williama Shakespeare’a Teatru Szekspirowskiego w Waszyngtonie – –
2005 Nagroda im. Krzysztofa Kieślowskiego Całokształt pracy aktorskiej –
2007 Nagroda Spike’s TV Scream Awards Najstraszniejsza postać filmowa (Lord Voldemort, Harry Potter)
2018 Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Tokio Nagroda za najlepszy wkład artystyczny –
Europejska Nagroda Filmowa Wybitne europejskie osiągnięcie w światowym kinie –

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Ralph Fiennes. Listal. [dostęp 2016-01-16]. (ang.).
  2. ↑ Personalidade: Ralph Fiennes (Reino Unido). InterFilmes.com. [dostęp 2016-01-16]. (port.).
  3. ↑ Ralph Fiennes. Rotten Tomatoes. [dostęp 2022-05-30]. (ang.).
  4. ↑ Ralph Fiennes Biography (1962-). Film Reference. [dostęp 2016-05-13]. (ang.).
  5. ↑ Anthony Sampson: Obituary: Jini Fiennes. „The Independent”, 1993-12-31. [dostęp 2016-01-16]. (ang.).
  6. ↑ Ralph Fiennes What Nationality Ancestry Race. Ethnicity of Celebs. [dostęp 2020-05-30]. (ang.).
  7. ↑ Cara McGoogan: The Crown: Olivia Colman is taking over as the Queen - but who could play Prince Philip?. „The Daily Telegraph”, 2017-10-27. [dostęp 2017-10-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-01)]. (ang.).
  8. ↑ Elise Taylor: 8 Celebrities You Didn’t Know Were Related to Royalty. „Vogue”, 2017-08-29. [dostęp 2017-10-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-01)]. (ang.).
  9. ↑ a b c Ralph Fiennes Pictures. FanPix.Net. [dostęp 2022-05-30]. (ang.).
  10. ↑ Ralph Fiennes. Internet Broadway Database. [dostęp 2022-05-30]. (ang.).
  11. ↑ Rebecca Flint Marx: Ralph Fiennes Biography. AllMovie. [dostęp 2022-05-30]. (ang.).
  12. ↑ Ralph Fiennes Awards. AllMovie. [dostęp 2022-05-30]. (ang.).
  13. ↑ Ralph Fiennes Magazines. FamousFix. [dostęp 2021-12-12]. (ang.).
  14. ↑ Ralph Fiennes Relationships. FamousFix. [dostęp 2022-05-30]. (ang.).
  15. ↑ Richard Simpson (2006-10-08): Fiennes steps out with new love he wooed with naked yoga. „Daily Mail”. [dostęp 2019-01-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-01)]. (ang.).
  16. ↑ a b Ralph Fiennes Awards. FamousFix. [dostęp 2022-05-30]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
Europejska Nagroda Filmowa dla najlepszego aktora
1988-1999
2000-2019
2020-
Nagroda BAFTA dla najlepszego aktora drugoplanowego
1968–1979
1980–1989
1990–1999
2000–2009
2010–2019
2020–2029
Nagroda Brytyjskiego Filmu Niezależnego dla najlepszego aktora
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ralph_Fiennes&oldid=74982658”