Piotr Trojan

Piotr Trojan

Piotr Trojan (2022)
Data i miejsce urodzenia	6 czerwca 1986 Tarnowskie Góry
Zawód	aktor, scenarzysta, reżyser
Lata aktywności	od 2005
Multimedia w Wikimedia Commons

Piotr Trojan (ur. 6 czerwca 1986 w Tarnowskich Górach) – polski aktor, scenarzysta i reżyser.

Laureat Orła za najlepszą główną rolę męską w filmie 25 lat niewinności. Sprawa Tomka Komendy (2020) oraz dwukrotny zdobywca nagrody Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych za pierwszoplanową rolę męską w 25 latach niewinności… i za rolę Patryka Galewskiego w filmie Johnny (2022)^[1].

Urodził się i dorastał w Tarnowskich Górach, gdzie ukończył Państwową Szkołę Muzyczną im. Ignacego Paderewskiego I stopnia w klasie gitara klasyczna i fortepian. Jako uczeń Salezjańskiego Zespołu Szkół w Tarnowskich Górach udzielał się w teatrze „Za lustrem” działającym przy Tarnogórskim Centrum Kultury^[2]. Brał udział w konkursach przez wszystkie lata nauki w gimnazjum i liceum, a podczas wakacji jeździł na warsztaty teatralne. Po maturze zdawał egzaminy wstępne do szkół aktorskich w Krakowie i w Warszawie, ale się nie dostał^[2]. W 2004 zdobył tytuł Talentu Roku Województwa Śląskiego – w konkursie organizowanym przez Pałac Młodzieży w Katowicach^[2], a także Grand Prix Tyskich Spotkań Teatralnych, zakwalifikował się do udziału w Międzynarodowym Festiwalu Teatralnym Malta i otrzymał nagrodę na FECIE (Festiwalu Ewentualnych Talentów Aktorskich we Wrocławiu)^[2]. W 2009 ukończył PWSFTviT w Łodzi na wydziale aktorskim, a w 2010 otrzymał dyplom.

Powrócił do rodzimego teatru „Za lustrem” Tarnogórskiego Centrum Kultury w realizacjach Ewy Wyskoczyl: w debiucie dramatopisarskim Michała Walczaka Piaskownica (2005) jako Piotr, sztuce Piotra Żebry Zarah (2007) w roli Serdeńka, przedstawieniu granym w śląskich autobusach Silesia Bus --- Lepsi (2007) na bazie dramatu Jekateriny Narszi jako ostatni z romantyków, balladzie Goethego Król Olch (2010) i monodramie Portret Doriana Gray’a (2013) według prozy Oscara Wilde’a i powieści Trumana Capote Wysłuchane modlitwy w roli tytułowej^[3][4].

W 2007 wystąpił na deskach Teatru im. Stefana Jaracza w Łodzi w roli Konrada-Maski w Wyzwoleniu w reż. Waldemara Zawodzińskiego. W 2009 na XXVII Festiwalu Szkół Teatralnych w Łodzi został uhonorowany pierwszą nagrodą aktorską za rolę Basiniego w spektaklu Cztery w oparciu o powieść Roberta Musila Niepokoje wychowanka Törlessa w reż. Szymona Kaczmarka. Był Jezusem w przedstawieniu Ewangelia – Biblia (2009) w reż. Szymona Kaczmarka w warszawskim Teatrze Dramatycznym. Współpracował jako choreograf i wykonawca z Tomaszem Bazanem w projekcie Wake Up In The Evening (2010) na scenie Teatru Maat Projekt w Lublinie.

W sztuce Thorntona Wildera Nasze miasto (2011) w reż. Szymona Kaczmarka w Teatrze IMKA grał jednego z mieszkańców Grover’s Corner. W 2012 otrzymał Złotą Maskę, nagrodę łódzkich dziennikarzy za debiut teatralny za rolę Ifigenii w Ifigenii w Aulidzie Eurypidesa w reż. Tomasza Bazana w łódzkim Teatrze Nowym, z którym był związany w latach 2011–2017. W Teatrze Nowym wystąpił w przedstawieniach: Karzeł, Down i inne żywioły (2012) Jolanty Janiczak w reż. Wiktora Rubina jako Właściciel/Generał, Antygona (2013) Sofoklesa w reż. Marcina Libera w roli Haimona, Klajster (2014) Tomasza Cymermana w reż. Wojciecha Klemma jako Ja=Artur, Lśnię (2015) Marcina Cecki w reż. Tomasza Bazana i Melancholia. Violetta Villas (2015) Artura Pałygi w reż. Tomasza Wygody.

W ramach programu Młody TR w sezonie artystycznym 2014/2015 zrealizował dokument/dramat swojego autorstwa i w reżyserii Grind/r w TR Warszawa^[5]. W 2017 reżyserował sztukę swojego autorstwa Na obraz i podobieństwo swoje w Teatrze Nowym w Poznaniu.

Występował we współczesnej adaptacji sztuki Piotruś Pan (2016) na podstawie powieści Jamesa Matthew Barrie’ego w reż. Łukasza Kosa w tłumaczeniu Aleksandra Brzózki i Macieja Słomczyńskiego w Nowym Teatrze. Grał w Strachu (2018) Roberta Bolesty w reż. Małgorzaty Wdowik^[6] w TR Warszawa i Królu-Duchu (2018) Juliusza Słowackiego w reż. Łukasza Kosa w Teatrze Polskim w Warszawie. Zebrał pozytywne recenzje i zaskarbił sobie życzliwość widzów dzięki tytułowej roli suczki bulterierki Kluski w holy-hop-dog musicalu Święta Kluska (2018) w reż. Agnieszki Smoczyńskiej wystawianym na scenie Komuny Warszawa i Nowego Teatru^[7][8].

W latach 2015–2017 był wykładowcą Szkoły Aktorskiej Haliny i Juliusza Machulskich w Warszawie. W 2018 ukończył Studio Prób przy Wajda School w Warszawie na kursie reżyserii.

Wystąpił w wielu popularnych serialach telewizyjnych, takich jak m.in. Czas honoru (2009), Siostry (2009), M jak miłość (2010), Hotel 52 (2010), Ojciec Mateusz (2011, 2015, 2016), Instynkt (2011), Na dobre i na złe (2013) i Komisarz Alex (2016). Zagrał także niewielką rolę Marka, współlokatora Mateusza (Dawid Ogrodnik) w ośrodku specjalistycznego w dramacie Macieja Pieprzycy Chce się żyć (2013). W kryminalno–sensacyjnym serialu TVN Pułapka (2018) pojawił się w trzech odcinkach jako Arek, portier w domu dziecka w Borowinie. W dostępnym na Netflixie drugim sezonie Znaków (2018–2019) wcielił się w postać sierżanta Krzysztofa Sobczyka, policjanta na Posterunku Policji w Sowich Dołach. Serial został zauważony na festiwalu Los Angeles Film Awards (LAFA), gdzie zwyciężył w kategorii najlepsza seria internetowa, a podczas Międzynarodowego Festiwalu Filmowego „The Buddha” zajął pierwsze miejsce w kategorii najlepszy serial telewizyjny.

W dramacie biograficznym Michała Węgrzyna Proceder (2019) o życiu tragicznie zmarłego rapera Tomasza Chady wystąpił jako Vienio. Za tytułową tytułowę rolę Tomasza Komendy, niewinnie skazanego na 25 lat więzienia za wyjątkowo brutalną zbrodnię w filmie Jana Holoubka 25 lat niewinności. Sprawa Tomka Komendy (2020), otrzymał Orła za najlepszą główną rolę męską i nagrodę na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych za pierwszoplanową rolę męską^[9][10]. W obrazie Łukasza Rondudy Wszystkie nasze strachy (2021) wcielił się w postać księdza z małej prowincjonalnej parafii. W dramacie Piotra Domalewskiego Hiacynt zagrał postać Kamila Barczyka, chłopaka prześladowanego w ramach akcji władz PRL skierowanej przeciwko środowisku LGBT. Za rolę Patryka Galewskiego, podopiecznego ks. Jana Kaczkowskiego (w tej roli Dawid Ogrodnik), w filmie biograficznym Daniela Jaroszka Johnny otrzymał po raz drugi nagrodę w kategorii pierwszoplanowa rola męska na FPFF w Gdyni^[11]. Popularność przyniosła mu także rola Maćka w czwartym sezonie serialu kryminalnego Szadź w reż. Anny Kazejak oraz rola w dramacie katastroficznym Jana Holoubka Wielka woda o tragicznych wydarzeniach z lipca 1997, kiedy fala powodziowa zbliżała się do Wrocławia.

Podczas 46. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych (2021) otrzymał wyróżnienie w Konkursie Filmów Krótkometrażowych za film Synthol, nad którym pracował jako scenarzysta, reżyser i aktor^[12]. Historia trzydziestotrzyletniego Eryka prowadzącego wideobloga ze swoich przygotowań do startu w debiutach kulturystycznych zagwarantowała mu także I nagrodę podczas Międzynarodowego Konkursu Filmów Krótkometrażowych BNP Paribas Dwa Brzegi^[13]. Jury doceniło Synthol jako kino wielkich paradoksów: ironiczne i empatyczne, bezpretensjonalne i pełne kulturowych kontekstów, efektowne w formie i kameralne w nastroju. Film otrzymał dofinansowanie ze Studia Munka zajmującego się produkcją krótkometrażowych i pełnometrażowych debiutów filmowych.

Wychowywał się i dorastał w Tarnowskich Górach jako jeden z trzech braci^[14]. Często podkreśla przywiązanie do Śląska i rodziny. Atmosfera śląskiego domu, a także pierwszy kontakt z lokalnym środowiskiem aktorskim, w dużym stopniu ukształtowały go jako artystę^[15].

Angażuje się w organizowane na Śląsku projekty skierowane do dzieci i młodzieży^[15]. Jest pomysłodawcą i organizatorem cyklu warsztatów filmowych „Just do it”, podczas których dzieci mają możliwości nauczyć się pracy z kamerą, tekstem czy dowiedzieć czegoś o kreowaniu bohatera i pracy nad rolą. Podsumowaniem projektu w 2021 był krótkometrażowy film TG Story, przygotowany w konwencji horrorów klasy B, w którym wystąpili uczestnicy warsztatów^[16]. Część zdjęć do filmu zrealizowano w tarnogórskiej kopalni zabytkowej oraz sztolni^[17]. W 2022 celem warsztatów było przygotowanie słuchowiska radiowego dotyczącego mrocznych legend i opowieści. W ramach projektu młodzi adepci sztuki filmowej odpowiadali m.in. za montaż dźwięku czy przygotowanie muzyki w profesjonalnym studiu nagrań^[18]. Projekt „Just do it”, realizowany we współpracy z Tarnogórskim Centrum Kultury i Miejskim Ośrodkiem Pomocy Społecznej, otrzymał dofinansowanie od Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Marszałka Województwa Śląskiego^[19][20].

Mieszka w Warszawie^[15]. Jest gejem^[21]. W 2016 udzielił kilku wywiadów, w których oficjalnie odniósł się do plotek dotyczących swojej orientacji^[21][22].

• 2005: Członek gangu – gangus
• 2007: Żeby nie było niczego – kochanek
• 2007: Epizod kresowy 1939 – mieszkaniec kresów
• 2008: Złość – więzień
• 2011: Opowieści z chłodni – pracownik supermarketu
• 2012: Byk – chłopak
• 2014: Brat bratu bratem – Łukasz
• 2015: Wyjście – ochroniarz
• 2015: Trzecia – Wojtek
• 2016: Niech żyje Emma – Karol
• 2016: Ciepło zimno – ulotkarz
• 2019: Love machines – Oskar

• 2006: Pod mlecznym lasem – barman
• 2009: Cztery – Bassini
• 2021: Polowanie na karaluchy – On

• Orzeł Najlepsza główna rola męska: 2020 25 lat niewinności. Sprawa Tomka Komendy
• Nagroda na FPFF w Gdyni Pierwszoplanowa rola męska: 2020 25 lat niewinności. Sprawa Tomka Komendy
• Wyróżnienie na FPFF w Gdyni (2021) w Konkursie Filmów Krótkometrażowych Synthol
• Nominacja do nagrody im. Zbyszka Cybulskiego 2020/2021^[24]
• I nagroda na festiwalu BNP Paribas Dwa Brzegi: 2022 Synthol
• Nagroda na FPFF w Gdyni Pierwszoplanowa rola męska: 2022 Johnny

• Piotr Trojan w bazie filmpolski.pl
• Piotr Trojan w bazie Filmweb
• Piotr Trojan w bazie IMDb (ang.)