Stephen Huss
Państwo | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
10 grudnia 1975 |
Wzrost |
180 cm |
Gra |
praworęczna, jednoręczny backhand |
Status profesjonalny |
2000 |
Zakończenie kariery |
2011 |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje |
0 |
Najwyżej w rankingu |
807 (19 marca 2001) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje |
4 |
Najwyżej w rankingu |
21 (26 czerwca 2006) |
Australian Open |
2R (2005, 2007, 2009, 2010) |
Roland Garros |
3R (2008, 2010, 2011) |
Wimbledon |
W (2005) |
US Open |
1R (2002, 2005, 2006, 2008–2011) |
Stephen Huss (ur. 10 grudnia 1975 w Bendigo) – australijski tenisista, zwycięzca Wimbledonu 2005 w grze podwójnej.
Kariera tenisowa
[edytuj | edytuj kod]Karierę tenisową rozpoczął w roku 2000, a zakończył w 2011 po US Open.
Wraz ze swoim południowoafrykańskim partnerem Wesleyem Moodie w roku 2005 wygrał wielkoszlemowy Wimbledon w grze podwójnej, przechodząc na samym początku eliminacje. W drodze po tytuł para pokonała pięć rozstawionych par deblowych, w tym najwyżej rozstawionych Jonasa Björkmana z Maksem Mirnym (w półfinale), a w finale amerykańskich bliźniaków Mike'a i Boba Bryanów. Dzięki zwycięstwu na wimbledońskich kortach debel awansował w rankingu o 68 miejsc – ze 101. na 33. pozycję.
Oprócz triumfu w Londynie Australijczyk zwyciężył w 3 innych zawodach z cyklu ATP World Tour, a także awansował do 8 finałów.
W rankingu gry pojedynczej Huss najwyżej był na 807. miejscu (19 marca 2001), a w klasyfikacji gry podwójnej na 21. pozycji (26 czerwca 2006).
Finały w turniejach ATP World Tour
[edytuj | edytuj kod]Legenda |
---|
Wielki Szlem |
Igrzyska olimpijskie |
Tennis Masters Cup / ATP Finals |
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra podwójna (4–8)
[edytuj | edytuj kod]Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 14 kwietnia 2002 | Casablanca | Ceglana | Myles Wakefield | Martín García Luis Lobo |
6:4, 6:2 |
Zwycięzca | 2. | 2 lipca 2005 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Wesley Moodie | Bob Bryan Mike Bryan |
7:6(4), 6:3, 6:7(2), 6:3 |
Finalista | 1. | 30 października 2005 | Bazylea | Dywanowa (hala) | Wesley Moodie | Agustín Calleri Fernando González |
5:7, 5:7 |
Finalista | 2. | 4 lutego 2007 | Delray Beach | Twarda | James Auckland | Hugo Armando Xavier Malisse |
3:6, 7:6(4), 5–10 |
Finalista | 3. | 7 października 2007 | Tokio | Twarda | Frank Dancevic | Jordan Kerr Robert Lindstedt |
4:6, 4:6 |
Zwycięzca | 3. | 28 września 2008 | Pekin | Twarda | Ross Hutchins | Ashley Fisher Bobby Reynolds |
7:5, 6:4 |
Finalista | 4. | 12 października 2008 | Moskwa | Twarda (hala) | Ross Hutchins | Serhij Stachowski Potito Starace |
6:7(4), 6:2, 6–10 |
Finalista | 5. | 26 października 2008 | Lyon | Dywanowa (hala) | Ross Hutchins | Michaël Llodra Andy Ram |
3:6, 7:5, 8–10 |
Finalista | 6. | 6 kwietnia 2009 | Miami | Twarda | Ashley Fisher | Maks Mirny Andy Ram |
7:6(4), 2:6, 7–10 |
Finalista | 7. | 11 kwietnia 2010 | Houston | Ceglana | Wesley Moodie | Bob Bryan Mike Bryan |
3:6, 5:7 |
Zwycięzca | 4. | 1 listopada 2010 | Montpellier | Twarda (hala) | Ross Hutchins | Marc López Eduardo Schwank |
6:2, 4:6, 10–7 |
Finalista | 8. | 15 stycznia 2011 | Auckland | Twarda | Johan Brunström | Marcel Granollers Tommy Robredo |
4:6, 6:7(6) |
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-21] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-21] (ang.).