Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Stephen Huss

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stephen Hus
Państwo

 Australia

Data i miejsce urodzenia

10 grudnia 1975
Bendigo

Wzrost

180 cm

Gra

praworęczna, jednoręczny backhand

Status profesjonalny

2000

Zakończenie kariery

2011

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

807 (19 marca 2001)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

4

Najwyżej w rankingu

21 (26 czerwca 2006)

Australian Open

2R (2005, 2007, 2009, 2010)

Roland Garros

3R (2008, 2010, 2011)

Wimbledon

W (2005)

US Open

1R (2002, 2005, 2006, 2008–2011)

Stephen Huss (ur. 10 grudnia 1975 w Bendigo) – australijski tenisista, zwycięzca Wimbledonu 2005 w grze podwójnej.

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

Karierę tenisową rozpoczął w roku 2000, a zakończył w 2011 po US Open.

Wraz ze swoim południowoafrykańskim partnerem Wesleyem Moodie w roku 2005 wygrał wielkoszlemowy Wimbledon w grze podwójnej, przechodząc na samym początku eliminacje. W drodze po tytuł para pokonała pięć rozstawionych par deblowych, w tym najwyżej rozstawionych Jonasa Björkmana z Maksem Mirnym (w półfinale), a w finale amerykańskich bliźniaków Mike'a i Boba Bryanów. Dzięki zwycięstwu na wimbledońskich kortach debel awansował w rankingu o 68 miejsc – ze 101. na 33. pozycję.

Oprócz triumfu w Londynie Australijczyk zwyciężył w 3 innych zawodach z cyklu ATP World Tour, a także awansował do 8 finałów.

W rankingu gry pojedynczej Huss najwyżej był na 807. miejscu (19 marca 2001), a w klasyfikacji gry podwójnej na 21. pozycji (26 czerwca 2006).

Finały w turniejach ATP World Tour

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra podwójna (4–8)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 14 kwietnia 2002 Casablanca Ceglana Południowa Afryka Myles Wakefield Argentyna Martín García
Argentyna Luis Lobo
6:4, 6:2
Zwycięzca 2. 2 lipca 2005 Wimbledon, Londyn Trawiasta Południowa Afryka Wesley Moodie Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
7:6(4), 6:3, 6:7(2), 6:3
Finalista 1. 30 października 2005 Bazylea Dywanowa (hala) Południowa Afryka Wesley Moodie Argentyna Agustín Calleri
Chile Fernando González
5:7, 5:7
Finalista 2. 4 lutego 2007 Delray Beach Twarda Wielka Brytania James Auckland Stany Zjednoczone Hugo Armando
Belgia Xavier Malisse
3:6, 7:6(4), 5–10
Finalista 3. 7 października 2007 Tokio Twarda Kanada Frank Dancevic Australia Jordan Kerr
Szwecja Robert Lindstedt
4:6, 4:6
Zwycięzca 3. 28 września 2008 Pekin Twarda Wielka Brytania Ross Hutchins Australia Ashley Fisher
Stany Zjednoczone Bobby Reynolds
7:5, 6:4
Finalista 4. 12 października 2008 Moskwa Twarda (hala) Wielka Brytania Ross Hutchins Ukraina Serhij Stachowski
Włochy Potito Starace
6:7(4), 6:2, 6–10
Finalista 5. 26 października 2008 Lyon Dywanowa (hala) Wielka Brytania Ross Hutchins Francja Michaël Llodra
Izrael Andy Ram
3:6, 7:5, 8–10
Finalista 6. 6 kwietnia 2009 Miami Twarda Australia Ashley Fisher Białoruś Maks Mirny
Izrael Andy Ram
7:6(4), 2:6, 7–10
Finalista 7. 11 kwietnia 2010 Houston Ceglana Południowa Afryka Wesley Moodie Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
3:6, 5:7
Zwycięzca 4. 1 listopada 2010 Montpellier Twarda (hala) Wielka Brytania Ross Hutchins Hiszpania Marc López
Argentyna Eduardo Schwank
6:2, 4:6, 10–7
Finalista 8. 15 stycznia 2011 Auckland Twarda Szwecja Johan Brunström Hiszpania Marcel Granollers
Hiszpania Tommy Robredo
4:6, 6:7(6)

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]