Stephan Eicher

Stephan Eicher

Eicher w 2021
Data i miejsce urodzenia	17 sierpnia 1960 Münchenbuchsee
Instrumenty	gitara
Gatunki	synth pop, nowa fala, pop rock, pop
Wydawnictwo	Barclay, Virgin
Zespoły
Grauzone
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Stephan Eicher (ur. 17 sierpnia 1960 w Münchenbuchsee) – szwajcarski gitarzysta i wokalista popowy.

Jako nastolatek chętnie słuchał punk rocka. W wieku 17 lat założył z bratem Martinem technopunkowy zespół Grauzone. Singel tej grupy pt. „Eisbär” sprzedał się w Niemczech i Szwajcarii w liczbie niespełna pół miliona egzemplarzy. W tym okresie poznał także żeńską grupę Liliput, a także Martina Hessa, który później został jego menadżerem^[1].

Pod koniec 1983 roku ukazał się pierwszy album Eichera, Les chansons bleues. Był on inspirowany twórczością New Order. Na następnym albumie, I Tell This Night, wokalista śpiewał w języku niemieckim, angielskim i francuskim. Trzeci album, Silence, oferował bardziej agresywne brzmienie. Album My Place z 1989 roku był pierwszym, na którym teksty do piosenek Eichera pisał Philippe Djian, którego twórczość prywatnie wokalista podziwiał. Album Engelberg z 1991 roku sprzedał się w prawie dwóch milionach egzemplarzy, m.in. za sprawą singli „Hemmige” i „Déjeuner en paix”. W roku 1994 udzielił ponad stu koncertów w Europie i Afryce^[1].

Źródło: discographien.de^[2]

• Les chansons bleues (1983)
• I Tell This Night (1985)
• Silence (1987)
• My Place (1989)
• Engelberg (1991)
• Carcassonne (1993)
• Non ci badar, guarda e passa (1994, koncertowy)
• 1000 Vies (1996)
• Louanges (1999)
• Hotel′s (2001, kompilacja)
• Taxi Europa (2003)
• Tour Taxi Europa (2004, koncertowy)
• Eldorado (2007)
• L'envolée (2012)
• Hüh! (z Traktorkestar) (2019)
• Homeless Songs (2019)
• Ode (2022)
• Kunscht isch geng es Risiko (z Roman Nowka′s Hot 3) (2023)