Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Sigtuna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sigtuna
Ilustracja
Herb
Herb
Państwo

 Szwecja

Region

Sztokholm

Gmina

Sigtuna

Powierzchnia

5,47[1] km²

Populacja (2018)
• liczba ludności
• gęstość


9592[1]
1753[1] os./km²

Nr kierunkowy

08

Kod pocztowy

193

Położenie na mapie regionu Sztokholm
Mapa konturowa regionu Sztokholm, po lewej znajduje się punkt z opisem „Sigtuna”
Położenie na mapie Szwecji
Mapa konturowa Szwecji, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Sigtuna”
Ziemia59°37′N 17°43′E/59,616667 17,716667
Strona internetowa

Sigtuna – miasto w południowo-wschodniej Szwecji nad jeziorem Melar, w regionie Sztokholm. Zajmuje obszar 395 hektarów, a w 2005 liczyło 7 204 mieszkańców[2] (około 30 tys. mieszkańców zamieszkuje w Gminie Sigtuna). Jego historia liczy ponad 1000 lat.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Założona została przez Eryka Zwycięskiego ok. 980. Prawa miejskie zostały nadane jeszcze w 1010 przez Olofa Skötkonunga. Około 1100 roku został zbudowany kościół romański z kamienia polnego, który został siedzibą pierwszego[3] biskupa szwedzkiego. Rozkwitało jako królewskie oraz handlowe i ekonomiczne centrum Szwecji przez 250 lat, od końca XI wieku.

W 1187 Sigtuna została spalona w wyniku ataku nieznanych sprawców. Historyczne źródła wspominają tylko o "barbarzyńcach ze wschodu". Estończycy, Liwowie, Karelowie i Księstwo Nowogrodzkie są wskazywani jako najeźdźcy. Możliwe, że estońskie plemiona z wysp Sarema stały za tym atakiem.

Sigtuna kontynuowała swoją egzystencję jako znaczące miasto nawet po ataku, ale w XIV wieku większe znaczenie miały takie miasta jak: Uppsala, Visby, Kalmar i Sztokholm.

Pod koniec X wieku wybijano tutaj pierwsze szwedzkie monety z wizerunkiem Olofa Skötkonunga.

W Sigtunie znajduje się jedna z trzech szwedzkich szkół z internatem: Sigtunaskolan Humanistiska Läroverket (SSHL), do której uczęszczał obecny król Szwecji – Karol XVI Gustaw. Inne znane miejsca to np.: fundacja, ruiny średniowiecznych kamiennych kościołów, mennica i muzeum.

Miasta partnerskie

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Statistiska tätorter 2018; befolkning, landareal, befolkningstäthet. Statistikmyndigheten SCB, 2020-03-20. [dostęp 2020-09-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-24)]. (szw.).
  2. - Szwedzki Urząd Statystyczny SCB (szw.)
  3. Praca zbiorowa: Sztuka Romańska. red. Rolf Toman. Tandem Verlag GmBH, 2008, s. 253. ISBN 978-83-7512-972-4.