Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Siergiej Czepikow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Siergiej Czepikow
Сергей Чепиков
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

30 stycznia 1967
Chabarowsk

Klub

Dynamo Jekaterynburg

Wzrost

182 cm

Debiut w PŚ

22.01 1987, Ruhpolding (22. miejsce – b.indywidualny)

Pierwsze punkty w PŚ

22.01 1987, Ruhpolding (22. miejsce – b.indywidualny)

Pierwsze podium w PŚ

23.02 1988, Calgary
(3. miejsce – sprint)

Dorobek medalowy
}
do 1991
Reprezentacja  ZSRR
1991-1992
Reprezentacja  WNP
od 1992
Reprezentacja  Rosja
Igrzyska olimpijskie
złoto Calgary 1988 biathlon
(sztafeta)
złoto Lillehammer 1994 biathlon
(sprint)
srebro Albertville 1992 biathlon
(sztafeta)
srebro Lillehammer 1994 biathlon
(sztafeta)
srebro Turyn 2006 biathlon
(sztafeta)
brąz Calgary 1988 biathlon
(sprint)
Mistrzostwa świata
złoto Feistritz 1989 b.drużynowy
złoto Pokljuka 2006 szt.mieszana
srebro Feistritz 1989 sztafeta
srebro Oslo 1990 b.indywidualny
srebro Lahti 1991 sztafeta
srebro Borowec 1993 sztafeta
srebro Borowec 1993 b.drużynowy
srebro Chanty-Mansyjsk 2003 sztafeta
srebro Hochfilzen 2005 b. pościgowy
srebro Hochfilzen 2005 sztafeta
srebro Chanty-Mansyjsk 2005 szt.mieszana
brąz Mińsk 1990 sprint
brąz Lahti 1991 b.drużynowy
srebro Borowec 1993 b.indywidualny
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Lahti 1987 b.indywidualny
złoto Lahti 1987 sprint
złoto Lahti 1987 sztafeta
brąz Falun 1986 sztafeta
Puchar Świata
Kryształowa kula
1989/1990
Kryształowa kula
1990/1991
3. miejsce
1988/1989
Puchar Świata (b.indywidualny)
Mała Kryształowa Kula
1989/1990
2. miejsce
1988/1989
2. miejsce
1990/1991
2. miejsce
1991/1992
Puchar Świata (sprint)
Mała Kryształowa Kula
1990/1991
Odznaczenia
Order „Za zasługi dla Ojczyzny” IV klasy Order „Znak Honoru” Order „Za osobiste męstwo” (ZSRR) Zasłużony Mistrz Sportu ZSRR
Strona internetowa

Siergiej Władimirowicz Czepikow (ros. Сергей Владимирович Чепиков, ur. 30 stycznia 1967 r. w Chabarowsku) – rosyjski biathlonista i biegacz narciarski, reprezentujący też ZSRR i WNP, wielokrotny medalista igrzysk olimpijskich i mistrzostw świata, a także dwukrotny zdobywca Pucharu Świata.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy sukces osiągnął w 1986 roku, zdobywając brązowy medal w sztafecie podczas mistrzostw świata juniorów w Falun. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Lahti zwyciężył w biegu indywidualnym, sprincie i sztafecie. W Pucharze Świata zadebiutował 22 stycznia 1987 roku w Ruhpolding, zajmując 22. miejsce w biegu indywidualnym. Tym samym już w swoim debiucie zdobył pierwsze punkty. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy stanął 23 lutego 1988 roku w Calgary, zajmując 3. miejsce w sprincie. Wyprzedzili go jedynie Frank-Peter Roetsch z NRD i kolejny reprezentant ZSRR - Walerij Miedwiedcew. W kolejnych startach jeszcze 27 razy stawał na podium, odnosząc przy tym siedem zwycięstw. Czterokrotnie triumfował w sprincie: 15 grudnia 1990 roku w Les Saisies, 26 stycznia 1991 roku w Anterselvie, 23 lutego 1994 roku w Lillehammer i 24 stycznia 2004 roku Anterselvie, a trzy razy był najlepszy w biegu indywidualnym: 9 marca 1989 roku w Östersund, 25 stycznia 1990 roku w Ruhpolding i 13 grudnia 1990 roku w Les Saisies. Ostatnie podium w zawodach tego cyklu wywalczył 15 stycznia 2006 roku w Ruhpolding, zajmując trzecie miejsce w biegu pościgowym. Najlepsze wyniki osiągał w sezonach 1989/1990 i 1990/1991, kiedy zwyciężał w klasyfikacji generalnej. Był też trzeci w sezonie 1988/1989, za Eirikiem Kvalfossem z Norwegii oraz innym reprezentantem ZSRR - Aleksandrem Popowem.

W 1988 roku wystartował na igrzyskach olimpijskich w Calgary, zdobywając dwa medale. Zajął tam trzecie miejsce w sprincie, za Frankiem-Peterem Roetschem i Walerijem Miedwiedcewem, a razem z Dmitrijem Wasiljewem, Aleksandrem Popowem i Miedwiedcewem zdobył złoty medal w sztafecie. Na tej samej imprezie był też czwarty w biegu indywidualnym, przegrywając walkę o podium z Włochem Johannrm Passlerem o 7,4 s. Rok później, podczas mistrzostw świata w Feistritz zdobył złoto w biegu drużynowym i srebro w sztafecie.

Z mistrzostw świata w Mińsku/Oslo/Kontiolahti w 1990 roku wrócił z dwoma medalami. W biegu indywidualnym był drugi, plasując się między Miedwiedcewem a kolejnym rodakiem, Anatolijem Żdanowiczem. Następnie zajął trzecie miejsce w sprincie, za Markiem Kirchnerem z NRD i Eirikiem Kvalfossem. Kolejne dwa medale zdobył podczas mistrzostw świata w Lahti w 1991 roku, gdzie oprócz srebra w sztafecie zdobył też brązowy medal w biegu drużynowym.

Jako reprezentant WNP Czepikow zajął drugie miejsce w sztafecie na igrzyskach olimpijskich w Albertville w 1992 roku. Był tam też dziesiąty w biegu indywidualnym i czwarty w sprincie, w którym w walce o brązowy medal lepszy był Harri Eloranta z Finlandii. Za to podczas mistrzostw świata w Borowcu w 1993 roku zdobył medale w trzech z czterech konkurencji. Oprócz srebrna w sztafecie, był też drugi w biegu drużynowym, a biegu indywidualnym zajął trzecią pozycję, ulegając tylko Włochowi Andreasowi Zingerle i innemu Rosjaninowi - Siergiejowi Tarasowowi. Ponadto na igrzyskach w Lillehammer zwyciężył w sprincie, zostając tym samym pierwszym w historii rosyjskim mistrzem olimpijskim w tej konkurencji. Pozostałe miejsca na podium zajęli Niemiec Ricco Groß oraz Siergiej Tarasow. Wspólnie z kolegami z reprezentacji po raz kolejny był drugi w sztafecie.

Od sezonu 1994/1995 startował w biegach narciarskich. W Pucharze Świata zadebiutował 26 listopada 1995 roku w Vuokatti, gdzie zajął 21. miejsce w biegu na 10 km techniką klasyczną. Tym samym już w debiucie zdobył pierwsze punkty. Nigdy nie stanął na podium indywidualnych zawodów tego cyklu, jednak w sztafecie dokonał tego kilkukrotnie, w tym 7 grudnia 1997 roku w Santa Caterina wraz z kolegami był najlepszy. Najlepsze wyniki osiągał w sezonie 1995/1996, gdy zajął 19. miejsce w klasyfikacji generalnej. W 1995 roku wystąpił na mistrzostwach świata w Thunder Bay, gdzie był między innymi trzynasty na dystansie 50 km stylem dowolnym i szósty w sztafecie. Podczas mistrzostw świata w Trondheim dwa lata później był szesnasty w biegu na 10 km klasykiem, czternasty w biegu łączonym, osiemnasty w biegu na 50 km klasykiem oraz czwarty w sztafecie. Wystąpił też na igrzyskach olimpijskich w Nagano w 1998 roku, plasując się między innymi na dziewiątej pozycji w biegu łączonym i piątej w sztafecie.

Od sezonu 2001/2002 powrócił do rywalizacji w biathlonie. W lutym 2002 roku startował na igrzyskach w Salt Lake City, zajmując ósme miejsce w biegu indywidualnym i czwarte w sztafecie. Już rok później zdobył srebrny medal w sztafecie na mistrzostwach świata w Chanty-Mansyjsku. Wynik ten powtórzył podczas mistrzostw świata w Hochfilzen w 2005 roku, zdobywając tam też srebro w biegu pościgowym. Rozdzielił tam Norwega Ole Einara Bjørndalena i Niemca Svena Fischera. W tym samym roku wystąpił również na mistrzostwach świata sztafet mieszanych w Chanty-Mansyjsku, zajmując drugie miejsce. Brał też udział w igrzyskach olimpijskich w Turynie w 2006 roku, zdobywając między innymi trzeci srebrny medal olimpijski w sztafecie. W startach indywidualnych zajął czwarte miejsce w biegu indywidualnym, piąte w biegu masowym oraz 23. miejsce w sprincie. Ostatni medal zdobył podczas mistrzostw świata sztafet mieszanych w Pokljuce w tym samym roku, zwyciężając razem z Anną Bogalij, Iriną Malginą i Nikołajem Krugłowem.

Jego żoną jest Jelena Mielnikowa.

Osiągnięcia w biathlonie

[edytuj | edytuj kod]
Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
1988 Calgary 4. 3. nd. nd. 1. nd.
1992 Albertville 10. 4. nd. nd. 2. nd.
1994 Lillehammer 8. 1. nd. nd. 2. nd.
2002 Salt Lake City 8. nd. 4. nd.
2006 Turyn 4. 23. 5. 2. nd.
Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
1989 Feistritz 7. 7. nd. nd. 2. nd.
1990 Mińsk/Oslo/Kontiolahti 2. 3. nd. nd. 5. nd.
1991 Lahti 5. 15. nd. nd. 2. nd.
1993 Borowec 3. 5. nd. nd. 2. nd.
2003 Chanty-Mansyjsk 52. 32. 10. 2. nd.
2004 Oberhof 40. 24. nd.
2005 Hochfilzen 32. 4. 2. 8. 2. nd.
2005 Chanty-Mansyjsk nd. nd. nd. nd. nd. 2.
2006 Pokljuka nd. nd. nd. nd. nd. 1.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce
1986/1987 71.
1987/1988 59.
1988/1989 3.
1989/1990 1.
1990/1991 1.
1991/1992 11.
1992/1993 9.
1993/1994 31.
2001/2002 23.
2002/2003 7.
2003/2004 16.
2004/2005 4.
2005/2006 14.
2006/2007 57.

Miejsca na podium chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Lp. Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Lokata Pudła Czas biegu Strata Zwycięzca
1. 23 lutego 1988 Kanada Calgary Sprint na 10 km 2. 0+0 25:08,1 +21,3 Frank-Peter Roetsch
2. 2 marca 1989 Finlandia Hämeenlinna Bieg indywidualny na 20 km 3. 0+0+0+1 1:06:02,0 +1:01,3 Aleksandr Popow
3. 9 marca 1989 Szwecja Östersund Bieg indywidualny na 20 km 1. 0+0+0+0 54:06,4
4. 18 marca 1989 Norwegia Steinkjer Sprint na 10 km 2. 0+0 28:41,0 +32,0 Fritz Fischer
5. 19 stycznia 1990 Włochy Anterselva Sprint na 10 km 2. 0+1 28:50,6 +4,3 Jurij Kaszkarow
6. 25 stycznia 1990 Ruhpolding Bieg indywidualny na 20 km 1. 1 58:19,7
7. 20 lutego 1990 Mińsk Bieg indywidualny na 20 km 2. 0+0+0+0 1:06:39,7 +23,3 Walerij Miedwiedcew
8. 10 marca 1990 Norwegia Oslo Sprint na 10 km 3. 1+1 25:48,9 +32,0 Mark Kirchner
9. 15 marca 1990 Finlandia Kontiolahti Bieg indywidualny na 20 km 2. 1+1+0+0 59:24,2 +30,3 Eirik Kvalfoss
10. 13 grudnia 1990 Francja Les Saisies Bieg indywidualny na 20 km 1. 0+0+0+0 1:08:31,8
11. 15 grudnia 1990 Francja Les Saisies Sprint na 10 km 1. 0+1 29:40,9
12. 24 stycznia 1991 Włochy Anterselva Bieg indywidualny na 20 km 2. 0+2+1+0 59:03,6 +1:03,4 Aleksandr Popow
13. 26 stycznia 1991 Włochy Anterselva Sprint na 10 km 1. 0+0 27:45,1
14. 23 stycznia 1992 Włochy Anterselva Bieg indywidualny na 20 km 2. 0+2+0+0 57:43,5 +33,3 Walerij Kirijenko
15. 10 marca 1992 Norwegia Fagernes Bieg indywidualny na 20 km 2. 0+1+1+0 1:01:52,0 +44,0 Mark Kirchner
16. 14 marca 1992 Norwegia Fagernes Bieg indywidualny na 20 km 3. 1+2+0+1 1:01:59,0 +2:03,0 Geir Einang
17. 11 lutego 1993 Bułgaria Borowec Bieg indywidualny na 20 km 3. 1+0+0+0 53:05,4 +1:32,9 Andreas Zingerle
18. 16 grudnia 1993 Słowenia Pokljuka Sprint na 10 km 2. 0+1+0+0 53:51,4 +11,1 Patrice Bailly-Salins
19. 23 lutego 1994 Norwegia Lillehammer Sprint na 10 km 1. 0+0 28:07,0
20. 9 stycznia 2003 Niemcy Oberhof Sprint na 10 km 2. 0+0 26:08,3 +4,2 Ole Einar Bjørndalen
21. 8 lutego 2003 Finlandia Lahti Sprint na 10 km 2. 0+0 26:27,5 +4,5 Alexander Wolf
22. 19 grudnia 2003 Słowacja Osrblie Sprint na 10 km 3. 0+1 24:05,4 +21,2 Siergiej Rożkow
23. 10 stycznia 2004 Słowenia Pokljuka Bieg pościgowy na 12,5 km 3. 1+1+0+1 36:18,8 +11,5 Ole Einar Bjørndalen
24. 24 stycznia 2004 Włochy Anterselva Sprint na 10 km 1. 0+0 25:09,6
25. 23 stycznia 2005 Włochy Anterselva Bieg pościgowy na 12,5 km 2. 0+0+0+1 32:16,5 +1:52,4 Ole Einar Bjørndalen
26. 9 lutego 2005 Włochy Pragelato Bieg indywidualny na 20 km 2. 1+0+0+0 53:18,7 +15,3 Michael Greis
27. 6 marca 2005 Austria Hochfilzen Bieg pościgowy na 12,5 km 2. 0+0+0+0 36:41,4 +39,2 Ole Einar Bjørndalen
28. 15 stycznia 2006 Niemcy Ruhpolding Bieg pościgowy na 12,5 km 3. 0+0+1+0 39:08,4 +0,6 Michael Rösch

Osiągnięcia w biegach narciarskich

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
32. 9 lutego 1998 Japonia Nagano 30 km stylem klasycznym 1:33:55,8 +8:04,1 Finlandia Mika Myllylä
22. 12 lutego 1998 Japonia Nagano 10 km stylem klasycznym 27:24,5 +1:31,4 Norwegia Bjørn Dæhlie
18. 14 lutego 1998 Japonia Nagano 10+15 km pościgowy 1:07:01,7 +1:22,6 Norwegia Thomas Alsgaard
5. 17 lutego 1998 Japonia Nagano Sztafeta 4x10 km[1] 1:40:55,7 +1:43,8  Norwegia
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
35. 11 marca 1995 Kanada Thunder Bay 10 km stylem klasycznym 24:52,3 +2:21,2 Kazachstan Władimir Smirnow
19. 13 marca 1995 Kanada Thunder Bay 10+15 km pościgowy 1:06:19,5 +2:14,5 Kazachstan Władimir Smirnow
11. 17 marca 1995 Kanada Thunder Bay Sztafeta 4x10 km[2] 1:34:27,1 +2:58,1  Norwegia
13. 19 marca 1995 Kanada Thunder Bay 50 km stylem dowolnym 1:56:36,0 +4:48,7 Włochy Silvio Fauner
16. 24 lutego 1997 Norwegia Trondheim 10 km stylem klasycznym 23:41,8 +1:16,5 Norwegia Bjørn Dæhlie
14. 25 lutego 1997 Norwegia Trondheim 10+15 km pościgowy 1:00:11,1 +3:03,4 Norwegia Bjørn Dæhlie
4. 28 lutego 1997 Norwegia Trondheim Sztafeta 4x10 km[3] 1:37:06,1 +2:51,0  Norwegia
18. 2 marca 1997 Norwegia Trondheim 50 km stylem klasycznym 2:16:37,5 +8:20,2 Finlandia Mika Myllylä

Puchar Świata

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium

[edytuj | edytuj kod]

Czepikow nigdy nie stanął na podium indywidualnych zawodów PŚ.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Skład drużyny: Władimir Legotin, Aleksiej Prokurorow, Siergiej Krianin, Siergiej Czepikow
  2. Skład drużyny: Władimir Legotin, Michaił Botwinow, Siergiej Czepikow, Aleksiej Prokurorow
  3. Skład drużyny: Siergiej Czepikow, Siergiej Czernych, Maksim Piczugin, Aleksiej Prokurorow

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]