Mario Velarde

Mario Velarde

Pełne imię i nazwisko	Mario Velarde Velázquez
Data i miejsce urodzenia	29 marca 1940 m. Meksyk
Data i miejsce śmierci	19 sierpnia 1997 m. Meksyk
Wzrost	170 cm
Pozycja	pomocnik
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1960–1965 Necaxa ?? (10) 1965–1974 Pumas UNAM ?? (66)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1962–1972  Meksyk 15 (3)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1983 Meksyk U-20 1983–1987 Pumas UNAM 1986–1989 Meksyk 1988–1990 Cruz Azul 1991–1992 Toluca
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Multimedia w Wikimedia Commons

Mario Velarde Velázquez (ur. 29 marca 1940 w mieście Meksyk, zm. 19 sierpnia 1997 tamże) – meksykański piłkarz występujący na pozycji środkowego pomocnika, w późniejszym czasie trener.

Velarde pochodzi z San Ángel, jednej z dzielnic miasta Meksyk i początkowo łączył grę w piłkę ze studiami księgowości na Narodowym Uniwersytecie Meksykańskim^[1]. Podczas trwającej czternaście lat kariery piłkarskiej był związany z dwoma stołecznymi drużynami – Club Necaxa i Pumas UNAM, w których barwach strzelił ponad siedemdziesiąt bramek w lidze meksykańskiej^[2]. W sezonie 1967/1968 wywalczył z Pumas największy klubowy sukces w karierze w postaci wicemistrzostwa kraju.

W 1962 roku Velarde został powołany przez selekcjonera Ignacio Trellesa na Mistrzostwa Świata w Chile, gdzie nie rozegrał jednak ani jednego spotkania, a jego drużyna odpadła z mundialu w fazie grupowej^[3]. W reprezentacji Meksyku zadebiutował dopiero siedem lat później, za kadencji szkoleniowca Raúla Cárdenasa, 5 listopada 1969 w wygranym 1:0 meczu towarzyskim z Belgią. Już w kolejnym występie zdobył swojego premierowego gola w kadrze narodowej, 11 listopada 1969 w wygranym 4:0 sparingu z Norwegią^[4]. W 1970 roku Cárdenas powołał go na Mistrzostwa Świata w Meksyku, podczas których pozostawał rezerwowym swojego zespołu, występując tylko w meczu fazy grupowej z Związkiem Radzieckim (0:0^[5]), a meksykańska drużyna, pełniąca rolę gospodarzy, zakończyła swój udział w światowym czempionacie na ćwierćfinale^[6]. Ogółem swój bilans reprezentacyjny Velarde zamknął na trzech zdobytych bramkach w piętnastu spotkaniach^[4].

Po zakończeniu kariery Velarde został trenerem drużyn juniorskich klubu Pumas UNAM, a swoją karierę w roli samodzielnego szkoleniowca rozpoczął w 1983 roku jako selekcjoner reprezentacji Meksyku U-20, którą poprowadził wówczas na Młodzieżowych Mistrzostwach Świata w Meksyku. Na tym turnieju drużyna gospodarzy zanotowała remis i dwie porażki, kończąc udział w rozgrywkach już na fazie grupowej^[4]. W tym samym roku objął pierwszy zespół Pumas UNAM, który prowadził przez następne cztery lata. Jego jedynym osiągnięciem odniesionym z tym klubem był tytuł wicemistrza Meksyku w sezonie 1984/1985, kiedy to jego drużyna po finałowym dwumeczu z Américą (1:1^[7], 0:0^[8]) w trzecim, rozstrzygającym spotkaniu rozgrywanym w Querétaro, przegrała 1:3 w wyniku kontrowersyjnych decyzji arbitra. W 1986 roku Velarde był asystentem serbskiego trenera reprezentacji, Bory Milutinovicia, podczas Mistrzostw Świata w Meksyku, gdzie jego drużyna odpadła w ćwierćfinale^[1].

W 1987 Velarde został selekcjonerem reprezentacji Meksyku, którą poprowadził w piętnastu spotkaniach, odnosząc trzynaście zwycięstw i dwie porażki. W tamtym czasie kadra rozgrywała jedynie mecze towarzyskie, gdyż przez dyskwalifikację nałożoną przez FIFA za wystawianie zbyt starych piłkarzy w młodzieżowych reprezentacjach nie mogła brać udziału w eliminacjach do Mistrzostw Świata 1990^[4]. W 1989 został zastąpiony przez Alberto Guerrę. W 1988 roku, jeszcze podczas swojej pracy w drużynie narodowej, objął stołeczny klub Cruz Azul, z którym w sezonie 1988/1989 wywalczył wicemistrzostwo Meksyku, ponownie ulegając w dwumeczu finałowym Américe (2:3^[9], 2:2^[10]). Później bez większych sukcesów prowadził jeszcze zespół Deportivo Toluca^[11].

Był żonaty z Maríą Guadalupe González, miał trzy córki – Claudię, Gabrielę i Mónicę. Zmarł w wieku 57 lat w wyniku zawału mózgu^[1].