Maciej Jewtuszko

Maciej Jewtuszko

Pseudonim	Irokez
Data i miejsce urodzenia	31 stycznia 1981 Szczecin
Obywatelstwo	Polska
Wzrost	183 cm
Masa ciała	77 kg
Styl walki	brazylijskie jiu-jitsu, boks tajski
Debiut	2005
Kategoria wagowa	lekka, półśrednia
Klub	Berserker’s Team Poland / BKS Skorpion Szczecin
Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk	18
Zwycięstwa	13
Przez nokauty	7
Przez poddania	5
Przez decyzje	1
Porażki	5
↑ Bilans walk aktualny na 16 marca 2024.

Maciej Jewtuszko (ur. 31 stycznia 1981 w Szczecinie^[1]) – polski zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA) oraz boksu tajskiego. W swojej karierze występujący m.in. w organizacjach WEC, UFC, FEN czy KSW. Były międzynarodowy mistrz KSW w wadze lekkiej w latach 2012–2015.

Zawodowo podjął służbę w Państwowej Straży Pożarnej^[2][3].

Pierwszą profesjonalną walkę MMA stoczył w 2005 roku w Niemczech, gdy pokonał swego rywala przez poddanie. Następnie zwyciężył w 6 kolejnych walkach przed czasem, co zaowocowało podpisaniem w 2010 roku kontraktu z amerykańską organizacją World Extreme Cagefighting^[4]. W swoim debiucie w USA, 18 sierpnia 2010 roku (WEC 50) pokonał przez nokaut Anthony’ego Njokuani i otrzymał nagrodę pieniężną za „nokaut wieczoru”^[5][6].

Pod koniec 2010 roku WEC została wchłonięta przez UFC – największą organizację MMA na świecie, a Jewtuszko stał się jednym z jej zawodników. Tym samym został drugim polskim zawodnikiem UFC w historii po Tomaszu Drwalu (nie licząc Krzysztofa Soszyńskiego i Petera Sobotty, reprezentujących odpowiednio Kanadę i Niemcy)^[7].

Zadebiutował 27 lutego 2011 roku podczas gali UFC 127 w Sydney, przeciwko Curtowi Warburtonowi^[8]. Brytyjczyk zwyciężył przez jednogłośną decyzję sędziów (29-28, 29-28, 29-28), dzięki obaleniom i utrzymywaniu dominującej pozycji w parterze^[9]. Była to pierwsza porażka Jewtuszki w profesjonalnej karierze MMA. W jej wyniku nie otrzymał kolejnej szansy walki w UFC^[10].

We wrześniu 2011 roku podpisał kontrakt z największą polską organizacją MMA, Konfrontacja Sztuk Walki^[11]. 26 listopada 2011 podczas gali KSW 17: Zemsta, będąc faworytem, uległ Arturowi Sowińskiemu w 1. rundzie przez nokaut^[12].

25 lutego 2012 roku pokonał Brytyjczyka Deana Amasingera przez TKO w 1. rundzie na gali KSW 18: Unfinished Sympathy^[13]. Za to zwycięstwo otrzymał bonus finansowy za „nokaut wieczoru”^[14]. Jeszcze w tym samym roku – 1 grudnia stoczył rewanżowy pojedynek z Sowińskim na gali KSW 21: Ostateczne Wyjaśnienie^[13], którego pokonał po widowiskowej walce w 2. rundzie poprzez duszenie rękoma tzw. „brabo”. Stawką pojedynku było międzynarodowe mistrzostwo w wadze lekkiej^[15].

W 2015 roku zwakował pas mistrzowski wagi lekkiej, zmieniając kategorię wagową na półśrednią (-77 kg)^[16]. W pierwszej walce w dywizji półśredniej przegrał z byłym mistrzem PLMMA – Kamilem Szymuszowskim jednogłośnie na punkty, który był zastępstwem za kontuzjowanego Roberta Radomskiego^[17].

Na gali KSW 34: New Order, która odbyła się 5 marca w Warszawie zmierzył się z doświadczonym Krzysztofem Kułakiem^[18]. Zwyciężył przez poddanie w 2 drugiej rundzie^[19].

22 października na KSW 40 w stolicy Irlandii skrzyżował rękawice z pretendentem do tytułu wagi półśredniej KSW, Davidem Zawadą^[20]. Po dynamicznej walce skupionej głównie w stójce przegrał jednogłośną decyzją sędziów^[21].

W styczniu 2019 roku ogłoszono, że podpisał kontrakt z Fight Exclusive Night^[22]. W debiucie miał zmierzyć się z Normanem Parkiem, jednak do walki nie doszło^[23]. 15 czerwca 2019 zadebiutował w walce wieczoru gali FEN 25: Ostróda Fight Night, która odbyła się w Amfiteatrze w Ostródzie, gdzie doszło do jego rewanżu z również debiutującym w FEN Vaso Bakočeviciem^[24]. Zawodnik z Czarnogóry udanie zrewanżował się „Irokezowi”, pokonując go przez techniczny nokaut, kiedy ten nie wyszedł do kolejnej rundy z powodu kontuzji kolana^[25].

20 stycznia 2024 podczas trwającej gali XTB KSW 90 w Warszawie ogłoszono przyszłą, pożegnalną walkę Macieja Jewtuszki. Ostatnią walkę pod szyldem tej organizacji stoczył 16 marca 2024 na wydarzeniu XTB KSW 92 w Gorzowie Wielkopolskim^[26]. Rywalem „Irokeza” był również kończący zawodową karierę Litwin, Marius Žaromskis^[27]. Zwyciężył po raz pierwszy przez jednogłośną decyzję sędziowską^[28].

• 2009: zawodowy mistrz Polski WPMF w kat. -75 kg w formule muay thai^[29]

• 2012–2015: międzynarodowy mistrz KSW w wadze lekkiej (-70 kg)

Wynik	Bilans	Przeciwnik (bilans przed walką)	Rozstrzygnięcie	Runda	Czas	Rozgrywki	Data	Miejsce	Uwagi
Wygrana	13-5	Marius Žaromskis (23-10. 1 NC)	Decyzja (jednogłośna)	3	5:00	XTB KSW 92: Wikłacz vs. Jojua	16.03.2024	Gorzów Wielkopolski	Ostatnia walka w karierze
Przegrana	12-5	Vaso Bakočević (37-18-1)	TKO (kontuzja kolana)	1	5:00	FEN 25: Ostróda Fight Night	15.06.2019	Ostróda	Main Event
Przegrana	12-4	David Zawada (14-3)	Decyzja (jednogłośna)	3	5:00	KSW 40: Dublin	22.10.2017	Dublin	Bonus za walkę wieczoru.
Wygrana	12-3	Krzysztof Kułak (26-14-2)	Poddanie (ciosy pięściami)	2	2:18	KSW 34: New Order	05.03.2016	Warszawa
Przegrana	11-3	Kamil Szymuszowski (12-4)	Decyzja (jednogłośna)	3	5:00	KSW 31: Materla vs. Drwal	23.05.2015	Gdańsk/Sopot	Walka w wadze półśredniej.
Wygrana	11-2	Vaso Bakočević (16-6-1)	TKO (kopnięcie frontalne i ciosy pięściami)	3	3:00	KSW 28: Fighters’ Den	04.10.2014	Szczecin	Bonus za nokaut wieczoru.
Wygrana	10-2	Artur Sowiński (12-7. 1 NC)	Poddanie (duszenie brabo)	2	4:02	KSW 21: Ostateczne Wyjaśnienie	01.12.2012	Warszawa	Zdobył międzynarodowe mistrzostwo KSW w wadze lekkiej.
Wygrana	9-2	Dean Amasinger (9-5)	TKO (ciosy pięściami)	1	3:39	KSW 18: Unfinished Sympathy	25.02.2012	Płock	Bonus za nokaut wieczoru.
Przegrana	8-2	Artur Sowiński (12-5)	KO (ciosy pięściami)	1	0:46	KSW 17: Zemsta	26.11.2011	Łódź	Debiut w KSW.
Przegrana	8-1	Curt Warburton (6-2)	Decyzja (jednogłośna)	3	5:00	UFC 127	27.02.2011	Sydney	Debiut w UFC.
Wygrana	8-0	Anthony Njokuani (12-3)	KO (ciosy pięściami)	1	1:35	WEC 50	18.08.2010	Las Vegas	Bonus za nokaut wieczoru.
Wygrana	7-0	Edvardas Norkeliunas (12-6-1)	Poddanie (dźwignia skrętowa na stopę)	1	3:42	BOTE: Grabowski vs. Kita	12.06.2010	Gdynia
Wygrana	6-0	Erikas Petraitis (20-9-2)	KO (ciosy pięściami)	1	1:38	Iron Fist 2	14.05.2010	Szczecin
Wygrana	5-0	Grzegorz Trędowski (11-7-2)	Poddanie (duszenie gilotynowe)	2	0:37	BOTE	14.11.2009	Gdynia
Wygrana	4-0	Maros Nagy (0-0)	TKO (poddanie przez narożnik)	2	5:00	Fight Club Berlin 13	05.04.2009	Berlin
Wygrana	3-0	Tomas Pallai (0-0)	Poddanie (duszenie zza pleców)	1	1:37	Fight Club Berlin 12	02.11.2008	Berlin
Wygrana	2-0	Adam Łazowski (1-1)	TKO (soccer kicks)	1	4:57	Extreme Cage 2	19.11.2006	Warszawa
Wygrana	1-0	Dainius Krishtopaitis (0-0)	Poddanie (dźwignia prosta na staw łokciowy)	1	?	La Onda – Niemcy vs. Litwa	04.12.2005	Magdeburg

Wynik	Bilans	Przeciwnik	Rozstrzygnięcie	Runda	Czas	Rozgrywki	Data	Miejsce	Uwagi
Przegrana	1-1	Michał Ronkiewicz	Decyzja (jednogłośna)	3	3:00	DSF Kickboxing Challenge 21: Śląśkie Tąpnięcie II	30.03.2019	Mysłowice	Zasady K-1.
Wygrana	1-0	Robert Krasoń	Decyzja (większościowa)	3	3:00	DSF Kichboxing Challenge 15	19.05.2018	Warszawa

Wynik	Bilans	Przeciwnik	Rozstrzygnięcie	Runda	Czas	Rozgrywki	Data	Miejsce	Uwagi
Wygrana	1-0	Tomasz Kowalski	TKO	2	?	Iron Fist	26.09.2009	Szczecin	Zdobył pas mistrza Polski WPMF w kat. -75 kg

Wynik	Bilans	Przeciwnik (bilans przed walką)	Rozstrzygnięcie	Runda	Czas	Rozgrywki	Data	Miejsce	Uwagi
Przegrana	0-1	Norman Parke (1-0)	Decyzja (większościowa)	3	3:00	EFM Show 2: Materla vs. Rimbon	11.09.2021	Sofia	Limit umowny -80 kg. Walka w oktagonie

• Statystyki i lista walk MMA