Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lubomir Angełow
Любомир Ангелов
|
Data i miejsce urodzenia
|
4 października 1912 Sofia
|
Data i miejsce śmierci
|
24 października 1984 Sofia
|
Pozycja
|
środkowy napastnik
|
Kariera juniorska
|
Lata
|
Klub
|
1921–1923
|
Tigur Sofia
|
1921–1923
|
Atletik Sofia
|
1921–1923
|
Sława Sofia
|
1924–1926
|
Szypka Sofia
|
1926–1928
|
AS-23 Sofia
|
|
Kariera seniorska[a]
|
Lata
|
Klub
|
Wyst.
|
Gole
|
1928–1944
|
AS-23 Sofia
|
1944–1947
|
Czawdar Sofia
|
|
Kariera reprezentacyjna
|
Lata
|
Reprezentacja
|
Wyst.
|
Gole
|
1931–1940
|
Bułgaria[a]
|
36
|
(21)
|
|
Kariera trenerska
|
|
- ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
|
Lubomir Angełow (bułg. Любомир Ангелов, ur. 4 października 1912 w Sofii, zm. 24 października 1984 tamże) – bułgarski piłkarz występujący na pozycji napastnika, reprezentant Bułgarii w latach 1931–1940, trener piłkarski.
Jako dziecko grał w piłkę nożną w klubach z rodzinnej Sofii: Tigurze, Atletiku, Sławie oraz Szypce[1][2]. W wieku 14 lat przeniósł się do AS-23 Sofia, gdzie przylgnął do niego przydomek boiskowy Staroto (bułg. Старото), który otrzymał od kolegów szkolnych z gimnazjum[2]. W 1928 roku włączono go do składu pierwszego zespołu, gdzie rozpoczął regularne występy[2]. Przed sezonem 1931 został mianowany kapitanem drużyny[2]. W tym samym sezonie wywalczył z AS-23 mistrzostwo Bułgarii, po pokonaniu w meczu finałowym przez walkower FK Szypczenski Sokol[2][3]. W 1941 roku zdobył Puchar Cara, strzelając w spotkaniu finałowym przeciwko Napredakowi Ruse (4:2) 2 bramki[2][4]. Po przejęciu władzy w Bułgarii przez reżim komunistyczny AS-23 Sofia został rozwiązany, natomiast główni działacze z przyczyn politycznych zostali poddani represjom[5]. Angełow wraz z innymi wiodącymi zawodnikami AS-23, Spartaka Podujane i Szypki Sofia założył zespół Czawdar Sofia[6], w którym występował on do końca 1947 roku[2][5].
10 maja 1931 zadebiutował w reprezentacji Bułgarii w przegranym 2:5 meczu z Rumunią w ramach Balkan Cup 1929/1931[7]. 4 października 1931 zdobył pierwszą bramkę w drużynie narodowej w spotkaniu przeciwko Jugosławii (3:2)[7]. W marcu 1932 roku zdobył gola w meczu przeciwko Grecji (2:1) w Atenach, przyczyniając się do odniesienia przez Bułgarów pierwszego w historii zwycięstwa w spotkaniu wyjazdowym[2]. W latach 1931, 1932 i 1935 zwyciężył z Bułgarią w turnieju Balkan Cup[2][8], dodatkowo w edycji 1935 zostając z 6 golami królem strzelców[8][9]. W latach 1937–1940 pełnił funkcję kapitana drużyny[2]. Ogółem w latach 1931–1940 rozegrał w reprezentacji 36 oficjalnych spotkań i zdobył 21 goli, w tym dwa hat tricki[7].
LP |
Data |
Miejsce |
Przeciwnik |
Bramka |
Rezultat |
Ranga meczu
|
1. |
4 października 1931 |
Stadion Junak, Sofia |
Jugosławia |
2:2 |
3:2 |
Balkan Cup 1931
|
2. |
25 października 1931 |
Stadion Junak, Sofia |
Grecja |
2:1 |
2:1 |
Balkan Cup 1929/1931
|
3. |
27 marca 1932 |
Stadion im. Leoforosa Aleksandrasa, Ateny |
Grecja |
2:1 |
2:1 |
Mecz towarzyski
|
4. |
30 czerwca 1932 |
Stadion Beogradski SK, Belgrad |
Jugosławia |
1:0 |
3:2 |
Balkan Cup 1932
|
5. |
2 lipca 1932 |
Stadion Beogradski SK, Belgrad |
Grecja |
1:0 |
2:0 |
Balkan Cup 1932
|
6. |
4 listopada 1932 |
Taksim Stadyumu, Stambuł |
Turcja |
3:2 |
3:2 |
Mecz towarzyski
|
7. |
18 marca 1934 |
Stadion AS-23, Sofia |
Jugosławia |
1:2 |
1:2 |
Mecz towarzyski
|
8. |
1 kwietnia 1934 |
Stadion Beogradski SK, Belgrad |
Jugosławia |
1:0 |
3:2 |
Mecz towarzyski
|
9. |
30 grudnia 1934 |
Stadion im. Leoforosa Aleksandrasa, Ateny |
Rumunia |
1:3 |
2:3 |
Balkan Cup 1934/35
|
10. |
30 grudnia 1934 |
Stadion im. Leoforosa Aleksandrasa, Ateny |
Rumunia |
2:3 |
2:3 |
Balkan Cup 1934/35
|
11. |
16 czerwca 1935 |
Stadion Junak, Sofia |
Grecja |
2:1 |
5:2 |
Balkan Cup 1935
|
12. |
16 czerwca 1935 |
Stadion Junak, Sofia |
Grecja |
3:1 |
5:2 |
Balkan Cup 1935
|
13. |
16 czerwca 1935 |
Stadion Junak, Sofia |
Grecja |
4:1 |
5:2 |
Balkan Cup 1935
|
14. |
24 czerwca 1935 |
Stadion Junak, Sofia |
Jugosławia |
1:2 |
3:3 |
Balkan Cup 1935
|
15. |
24 czerwca 1935 |
Stadion Junak, Sofia |
Jugosławia |
2:2 |
3:3 |
Balkan Cup 1935
|
16. |
24 czerwca 1935 |
Stadion Junak, Sofia |
Jugosławia |
3:2 |
3:3 |
Balkan Cup 1935
|
17. |
21 maja 1936 |
Stadionul ONEF, Bukareszt |
Grecja |
3:1 |
5:4 |
Balkan Cup 1936
|
18. |
24 maja 1936 |
Stadionul ONEF, Bukareszt |
Rumunia |
1:1 |
1:4 |
Balkan Cup 1936
|
19. |
12 września 1937 |
Stadion Junak, Sofia |
Polska |
2:1 |
3:3 |
Mecz towarzyski
|
20. |
24 maja 1939 |
Stadion Junak, Sofia |
Łotwa |
2:0 |
3:0 |
Mecz towarzyski
|
21. |
20 października 1940 |
Grünwalder Stadion, Monachium |
III Rzesza |
3:6 |
3:7 |
Mecz towarzyski
|
W 1948 roku ukończył Państwową Szkołę Trenerską przy Wyższej Szkole Wychowania Fizycznego w Sofii[1]. Czterokrotnie w latach 1948, 1950, 1953 i 1964 prowadził seniorską reprezentację Bułgarii[10], w międzyczasie trenując również kadrę Bułgarii B (1949–1959) oraz reprezentację młodzieżową (1960–1962)[1]. Pracował jako szkoleniowiec Spartaka Sofia (1949–1956, 1966–1968) i Łokomotiwu Sofia (1957, 1964), a także zatrudniony był w sztabie szkoleniowym Spartaka-Lewskiego Sofia, w którym pełnił rolę asystenta Rudolfa Vytlačila i Jonczo Arsowa[1]. W latach 1964–1966 pracował w Syrii, tworząc struktury tamtejszej ligi piłkarskiej i systemu szkolenia zawodników[1]. W latach 1957–1962 i 1964-1966 był zatrudniony na stanowisku trenera związkowego przy BFS[2][11]. Jest współautorem książki Przewodnik po piłce nożnej (1941) (bułg. Ръководство по футбол) i laureatem odznaczenia Honorowy trener (1965)[11].
- Bułgaria
- AS-23 Sofia
- ↑ Statystyka obejmuje wyłącznie mecze uznane za oficjalne według kryteriów przyjętych przez FIFA