Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

L 98-59

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
L 98-59
ilustracja
Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Ryba Latająca

Rektascensja

08h 18m 07,622s[1]

Deklinacja

−68° 18′ 46,80″[1]

Paralaksa (π)

0,094138 ± 0,000028[1]

Odległość

34,647 ± 0,010 ly
10,6229 ± 0,0032 pc

Wielkość obserwowana
(pasmo V)

11,685 ± 0,020m[1]

Ruch własny (RA)

94,767 ± 0,054 mas/rok[1]

Ruch własny (DEC)

−340,02 ± 0,052 mas/rok[1]

Prędkość radialna

−5,8 ± 1,1 km/s[1]

Charakterystyka fizyczna
Rodzaj gwiazdy

czerwony karzeł

Typ widmowy

M3 V[1]

Masa

0,273 ± 0,030[2] M

Promień

0,303 +0,026−0,023[2] R

Gęstość

9,15 +1,8−1,4[2] ρ
12 900 +2500−2000 kg/m³

Metaliczność [Fe/H]

−0,46 ± 0,26[2]

Wielkość absolutna

11,554 ± 0,020[a]m

Jasność

0,01128 ± 0,00042 L[2]

Okres obrotu

33 +43−19[2] d

Wiek

>800[2] mln lat

Temperatura

3415 ± 135 K[2]

Alternatywne oznaczenia
2MASS: J08180763-6818468
TOI-175

L 98-59gwiazda w gwiazdozbiorze Ryby Latającej, odległa od Słońca o około 35 lat świetlnych. Gwiazda ma układ planetarny.

Charakterystyka fizyczna

[edytuj | edytuj kod]

L 98-59 to czerwony karzeł należący do typu widmowego M3[1]. Jego jasność to zaledwie 1,1% jasności Słońca, a temperatura to ok. 3415 K. Jej masa to ok. 27% masy Słońca, a promień jest równy ok. 30% promienia Słońca[2].

Układ planetarny

[edytuj | edytuj kod]

L 98-59 okrążają co najmniej cztery planety. Trzy pierwsze, najbliższe gwieździe zostały wykryte przez teleskop TESS. Są to planety tranzytujące, w czasie odkrycia był to drugi pod względem odległości od Słońca układ ze znanymi planetami tranzytującymi (po HR 8832), co daje szanse na zbadanie atmosfer tych planet[3]. Metodą badania zmian prędkości radialnej odkryto czwartą (nietranzytującą) planetę tego układu i wykryto sygnał, który wskazuje na możliwą obecność piątej planety w ekosferze układu[2][4].

Ta metoda pozwoliła także na zbadanie mas planet, z których najbardziej wewnętrzna okazała się mieć masę równą około połowy masy Wenus. Obliczone gęstości planet wskazują, że dwie wewnętrzne planety są zapewne pozbawione wody, podczas gdy dwa (lub trzy) dalsze globy mogą zawierać duże jej ilości. Nawet 30% masy planety d (której promień jest znany) może stanowić woda, byłaby więc to planeta oceaniczna, choć znacznie gorętsza od Ziemi[2][4].

Towarzyszka Masa
[M🜨]
Promień
[R🜨]
Okres orbitalny
[d]
Półoś wielka
[au]
Ekscentryczność
b[2][5] 0,40 +0,16−0,15 0,850 +0,061−0,047 2,2531136 +1,2×10−6−1,5×10−6 0,02191 +0,0080−0,0084 0,103 +0,117−0,045
c[2][6] 2,22 +0,26−0,25 1,385 +1,6×10−6−2,6×10−6 3,6906777 +0,028−0,031 0,0304 +0,0011−0,012 0,103 +0,045−0,058
d[2][7] 1,94 ± 0,28 1,521 +0,119−0,098 7,4507245 +8,1×10−6−4,6×10−6 0,0486 +0,0018−0,0019 0,074 +0,057−0,046
e[2][8] 3,06 +0,032−0,026 12,796 +0,020−0,019 0,0717 +0,0060−0,0048 0,128 +0,108−0,076
f[2][9]? (kandydatka) 2,46 +0,66−0,82 23,15 +0,60−0,17 0,1034 +0,0042−0,0044 0,21 +0,17−0,11

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]
  1. Wartość obliczona na podstawie wielkości obserwowanej i paralaksy.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i L 98-59 w bazie SIMBAD (ang.)
  2. a b c d e f g h i j k l m n o p Olivier D.S. Demangeon i inni, Warm terrestrial planet with half the mass of Venus transiting a nearby star, „Astronomy and Astrophysics”, DOI10.1051/0004-6361/202140728 (ang.).
  3. Daria Pidhorodetska i inni, L 98-59: a Benchmark System of Small Planets for Future Atmospheric Characterization, „The Astrophysical Journal”, arXiv:2106.00685 (ang.).
  4. a b Nowe obserwacje ESO pokazują, że jedna ze skalistych egzoplanet ma połowę masy Wenus [online], ESO, 28 czerwca 2021 [dostęp 2021-08-07] (pol.).
  5. L 98-59 b w serwisie The Extrasolar Planets Encyclopaedia (ang.) [dostęp 2021-08-07]
  6. L 98-59 c w serwisie The Extrasolar Planets Encyclopaedia (ang.) [dostęp 2021-08-07]
  7. L 98-59 d w serwisie The Extrasolar Planets Encyclopaedia (ang.) [dostęp 2021-08-07]
  8. L 98-59 e w serwisie The Extrasolar Planets Encyclopaedia (ang.) [dostęp 2021-08-07]
  9. L 98-59 f w serwisie The Extrasolar Planets Encyclopaedia (ang.) [dostęp 2021-08-07]