Jabłonica Ruska
wieś | |
Fragment miejscowości | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2020) |
2[2] |
Strefa numeracyjna |
13 |
Kod pocztowy |
36-204[3] |
Tablice rejestracyjne |
RBR |
SIMC |
0350740[4] |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego | |
Położenie na mapie powiatu brzozowskiego | |
Położenie na mapie gminy Dydnia | |
49°42′17″N 22°12′52″E/49,704722 22,214444[1] |
Jabłonica Ruska (Ukr. Яблониця Руська) (w latach 1977–1981 Jabłonica) – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie brzozowskim, w gminie Dydnia[4][5]. Wieś leży na prawym brzegu w zakolu Sanu.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Wieś po raz pierwszy wspomniana w dokumencie z roku 1373 przy okazji nadania Przemysławowi z Jabłonicy [ruskiej] wsi Ulucz przez księcia Władysława Opolczyka[6], kolejna wzmianka opatrzona jest datą 1432. W latach 1430–1447 wieś była własnością Małgorzaty Dydyńskiej, wdowy po Mikołaju. Po niej wieś odziedziczyli synowie Paweł i Mikołaj, którzy to posiadali pieczęć z herbem Gozdawa. Oprócz Jabłonicy, byli oni jeszcze w posiadaniu takich wsi jak: Krzemienna, Temeszów i Falejówka. W roku 1489 trzej synowie Elżbiety, tj. Jan, Zygmunt i Stanisław Dydyńscy podzielili majątek pomiędzy siebie w taki sposób, że Janowi przypadły wsie: Falejówka, Jabłonka i połowa Wydrnej, zaś Zygmunt i Stanisław stali się właścicielami Dydni, połowy Wydrnej, Temeszowa, Krzemiennej oraz Jabłonicy Ruskiej.
W połowie XIX wieku właścicielką posiadłości tabularnej w Jabłonicy Ruskiej była Joanna Jagielska[7].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krośnieńskiego.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 42815
- ↑ Raport o stanie Gminy Dydnia za 2020 r. [online], dydnia.bip.gov.pl [dostęp 2021-06-07] .
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 360 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ „Mazowsze zasługuje na uwagę ze względu uzdolnień kolonizacyjnych ludności, które to plemię zapędzały na Ruś Czerwoną, [...]. Mamy zaś ślady, że w 1373 w Sanockiem nad Sanem, z daru księcia Władysława Opolczyka, a wówczas pana Rusi (lwowskiej) otrzymał wieś Jabłonicę Przybysław syn Fala z ziemi łęczyckiej (AGZ, t. VII, s. 15-16)...”, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, Tom VI. III. Etnografia i stosunki społeczne, s. 191.
- ↑ Skorowidz wszystkich miejscowości położonych w królestwie Galicyi i Lodomeryi jakoteż w wielkim księstwie Krakowskiem i księstwie Bukowińskiem, pod względem politycznej i sądowej organizacyi kraju wraz z dokładnem oznaczeniem parafii, poczt i właścicieli tabularnych, ułożony porządkiem abecadłowym. Lwów: Karol Wild, 1855, s. 68.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- J.F. Adamski, Z. Golla, D. Kierek, Dydnia. Gmina nad Sanem, wyd. PUW „Roksana”, Krosno 2000.
- J. Marszałek, Katalog grodzisk i zamczysk w Karpatach, Wydawnictwo Stanisław Kryciński, Warszawa 1993.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Jabłonica 2(3), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 341 .