Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Harry Mathews

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Harry Mathews
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

14 lutego 1930
Nowy Jork

Data i miejsce śmierci

25 stycznia 2017
Key West

Narodowość

amerykańska

Język

angielski

Dziedzina sztuki

poezja, literatura

Harry (Burchell) Mathews (ur. 14 lutego 1930 w Nowym Jorku, zm. 25 stycznia 2017 w Key West) – amerykański pisarz, prozaik i poeta piszący w dwóch językach - angielskim i francuskim. Członek grupy literackiej OuLiPo.

Mathews uchodzi za jednego z najciekawszych awangardowych pisarzy amerykańskich drugiej połowy XX wieku. Studiował w Princeton, a na Uniwersytecie Harvarda ukończył muzykologię. W latach 1949–1962 był żonaty z modelką i rzeźbiarką Niki de Saint Phalle (ma z nią dwoje dzieci), od 1952 przez 25 lat mieszkał głównie we Francji. Poezję zaczął publikować w 1956, jego debiutancka powieść - Przemiany - ukazała się w 1962. Do Przemian porównywano wydaną w 1966 powieść 49 idzie pod młotek Thomasa Pynchona. W Przemianach Mathews łączy sensacyjne wątki fabularne ze stylistycznymi i narracyjnymi eksperymentami. Na początku lat 60. wraz z przyjaciółmi wydawał pismo literackie Locus Solus. Pismo swój tytuł zapożyczyło od tytułu książki Raymonda Roussela i istniało bardzo krótko - ukazało się zaledwie 5 numerów.

Na początku lat 70. zaprzyjaźnił się z pisarzem Georges’em Perekiem i wkrótce został przyjęty do eksperymentalnej grupy OuLiPo. W 1978 wrócił do Stanów Zjednoczonych i wykładał na różnych uniwersytetach. Mieszkał we Francji i Stanach Zjednoczonych. Jego żoną była francuska pisarka Marie Chaix. Oprócz ojczystego angielskiego Mathews pisał także po francusku. Dyrygent amerykańskiej orkiestry David Woodard pochwalił Plaisirs singuliers (1983) Mathewsa jako „długą prozę o masturbacji”[1].

Oprócz Przemian w Polsce ukazała się także jego najnowsza powieść - pastiszowe i zawierające sporo elementów autobiograficznych Moje życie w CIA, a także zbiór tekstów zatytułowany Osobne przyjemności. Poświęcono mu jeden z monograficznych numerów „Literatury na Świecie” (6/1998).

Polskie przekłady

[edytuj | edytuj kod]
  • Przemiany (The Conversions 1962)
  • Moje życie w CIA (My life in CIA: a chronicle of 1973, 2005)
  • Osobne przyjemności

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Momus, „I’m indebted to David Woodard” (ang.), Mrs Tsk *, 28 sierpnia 2013.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]