Ketowie

Ten artykuł od 2015-12 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Ketowie (dawna nazwa: Ostiacy jenisejscy, nazwa własna: w l. poj. ket – „człowiek”, w l. mn. deng – „ludzie”) – autochtoniczny etnos paleoazjatycki z zachodniej Syberii (Rosja).

Populacja Ketów liczy 1494 osoby (spis powszechny z 2002 r.); zamieszkują oni głównie niewielki obszar na wschód od Jeniseju - w dolnym i środkowym biegu tej rzeki, w Kraju Krasnojarskim (zwłaszcza rejon turuchański).

Używają języka ketyjskiego – ostatniego żywego języka z rodziny jenisejskiej, która współcześnie zaliczana bywa do hipotetycznej grupy języków dene-jenisejskich. W ostatnich latach dla coraz większej liczby Ketów językiem ojczystym jest rosyjski, który szybko wypiera rodzimy język ketyjski. Obecnie jedynie ok. 40% Ketów posługuje się własnym językiem.

Tradycyjnymi zajęciami tego ludu są myślistwo, rybołówstwo oraz hodowla reniferów.

Tradycyjnymi religiami są animizm i szamanizm, choć formalnie większość wyznaje prawosławie.