Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Karol Wirtemberski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Karol I Wirtemberski
Ilustracja
Król Wirtembergii
Okres

od 25 czerwca 1864
do 6 października 1891

Koronacja

12 lipca 1864

Poprzednik

Wilhelm I Wirtemberski

Następca

Wilhelm II Wirtemberski

Dane biograficzne
Dynastia

Wirtembergowie

Data i miejsce urodzenia

6 marca 1823
Stuttgart

Data i miejsce śmierci

6 października 1891
w Stuttgarcie

Ojciec

Wilhelm I Wirtemberski

Matka

Paulina Wirtemberska

Żona

Olga Nikołajewna Romanowa

Odznaczenia
Krzyż Wielkiego Mistrza Orderu Korony Wirtemberskiej Order Zasługi Wojskowej (Wirtembergia) Order Fryderyka (Wirtembergia) Order Olgi (Wirtembergia) Order św. Andrzeja (Imperium Rosyjskie) Order Wierności (Badenia) Order Lwa Zeryngeńskiego (Badenia) Order Ernestyński (Saksonia) Order Orła Czarnego (Prusy) Order Domowy Hohenzollernów Order św. Huberta (Bawaria) Krzyż Wielki Orderu Świętego Stefana Order Sokoła Białego (Saksonia-Weimar) Order Ludwika (Hesja) Order Domowy i Zasługi Księcia Piotra Fryderyka Ludwika (Oldenburg) Order św. Jerzego (Hanower) Order Gwelfów (Hanower) Wielka Wstęga Orderu Leopolda (Belgia) Order Korony Rucianej (Saksonia) Krzyż Wielki Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Order Królewski Serafinów (Szwecja) Najwyższy Order Zwiastowania Najświętszej Marii Panny (Order Annuncjaty) Order Złotego Runa (Hiszpania) Order Podwiązki (Wielka Brytania) Krzyż Wielki Orderu Św. Michała i Św. Jerzego (Wielka Brytania) Order Słonia (Dania)

Karol Fryderyk Aleksander Wirtemberski (ur. 6 marca 1823 w Stuttgarcie, zm. 6 października 1891 tamże) – król Wirtembergii.

Był jedynym synem króla Wilhelma i jego trzeciej żony-kuzynki Pauliny Wirtemberskiej. Studiował w Tybindze i Berlinie.

Po śmierci ojca 25 czerwca 1864, Karol został królem. Jego koronacja odbyła się 12 lipca 1864. W tym samym roku nadał prasie i związkom swobodę. W 1866 wystąpił ze Związku Niemieckiego.

W 1870 Stuttgart odwiedził cesarz Rosji – Aleksander II Romanow. Jako ostatni niemiecki władca przystąpił do związku północnoniemieckiego. W 1871 przystąpił do Cesarstwa Niemieckiego. W 1888 wybuchł skandal, gdy ujawniono homoseksualny związek króla z Karolem Woodcookiem. Król zmarł w 1891.

Małżeństwo

[edytuj | edytuj kod]

W 1846 poznał wielką księżną Olgę Nikołajewną – córkę cesarza Rosji – Mikołaja I. Ślub młodej pary odbył się 13 czerwca 1846, w Sankt Petersburgu. 23 września para wjechała uroczyście do Stuttgartu, gdzie zamieszkała w Willi Berg. Karol i Olga Nikołajewna nie mieli potomstwa – prawdopodobnie z powodu homoseksualizmu przyszłego króla[1]. W 1870 adoptowali jednak Werę Konstantynowną, córkę brata Olgi – Konstantego Mikołajewicza Romanowa i jego żony – Aleksandry Józefówny. Wera poślubiła potem Wilhelma Eugeniusza Wirtemberskiego.

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Genealogia

[edytuj | edytuj kod]
Prapradziadkowie

książę Brunszwiku
Karol I Welf
(1713-1780)
∞1733
Filipa Charlotta Hohenzollern
(1716-1801)

książę Walii
Fryderyk Ludwik Hanowerski
(1707-1751)
∞1736
Augusta Sachsen-Gotha
(1719-1772)

książę Wirtembergii
Karol Aleksander Wirtemberski
(1684-1737)
∞1727
Maria Augusta von Thurn und Taxis
(1706–1756)

Fryderyk Wilhelm Hohenzollern
(1700-1771)
∞1734
Zofia Dorota Hohenzollern
(1719-1765)

Karol August Nassau-Weilburg
(1685-1753)
∞1723
Augusta Fryderyka Nassau-Idstein
(1699–1750)

Wilhelm IV Orański
(1711-1751)
∞1734
Anna Hanowerska
(1709-1759)

Pradziadkowie

książę Brunszwiku
Karol Wilhelm Welf
(1735–1806)
∞ 1764
Augusta Charlotta Hannowerska
(1737-1813)

książę Wirtembergii
Fryderyk Eugeniusz Wirtemberski
(1732-1797)
∞1753
Fryderyk Dorota Hohenzollern
(1736-1798)

Karol Christian Nassau-Weilburg
(1735-1788)
∞1760
Karolina Oranien-Nassau
(1743-1787)

Dziadkowie

Augusta Karolina Welf
(1764–1788)
∞1780
król Wirtembergii
Fryderyk I Wirtemberski
(1754-1816)

Ludwik Wirtemberski
(1756-1817)
∞1795
Henrietta Nassau-Weilburg
(1780-1857)

Rodzice

król Wirtembergii
Wilhelm I Wirtemberski
(1781-1864)
∞1820
Paulina Wirtemberska
(1800-1873)

Karol Wirtemberski (1823–1891), Król Wirtembergii

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Sabine Thomsen. Die württembergischen Königinnen. Charlotte Mathilde, Katharina, Pauline, Olga, Charlotte – ihr Leben und Wirken [The Queens of Wuerttemberg: Charlotte Matilde, Katharina, Pauline, Olga, Charlotte – Their Lives and Legacies]. Silberburg-Verlag, 2006
  2. Hof- und Staats-Handbuch des Großherzogtum Baden (1834), "Großherzogliche Orden" s. 32, 50
  3. Adreß-Handbuch des Herzogthums Sachsen-Coburg und Gotha (1843), "Herzogliche Sachsen-Ernestinischer Hausorden" p. 6
  4. Königlich Preussische Ordensliste. „Preussische Ordens-Liste”, s. 4, 935, 1886. Berlin. (niem.). 
  5. Bayern: Hof- und Staatshandbuch des Königreichs Bayern: 1867. Landesamt, 1867, s. 8.
  6. "A Szent István Rend tagjai". tornai.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-12-22)].
  7. Staatshandbuch für das Großherzogtum Sachsen / Sachsen-Weimar-Eisenach (1851), "Großherzogliche Hausorden" p. 9
  8. Hof- und Staats-Handbuch des Großherzogtum Hessen (1879), "Großherzogliche Orden und Ehrenzeichen" s. 10
  9. Hof- und Staatshandbuch des Großherzogtums Oldenburg (1858), "Der Großherzogliche Haus und Verdienst-orden des Herzogs Peter Friedrich Ludwig" s. 31
  10. Staat Hannover: Hof- und Staatshandbuch für das Königreich Hannover: 1863. Berenberg, 1863, s. 38, 78.
  11. Almanach royal officiel de Belgique. Librairie polytechnique De Decq, 1865, s. 52.
  12. Staatshandbuch für den Freistaat Sachsen: 1865/66. Heinrich, 1866, s. 4.
  13. M. & B. Wattel: Les Grand'Croix de la Légion d'honneur de 1805 à nos jours. Titulaires français et étrangers. Paris: Archives & Culture, 2009, s. 540. ISBN 978-2-35077-135-9.
  14. Sveriges Statskalender. runeberg.org, 1881, s. 378. (szw.).
  15. Italia : Ministero dell'interno: Calendario generale del Regno d'Italia. Unione tipografico-editrice, 1889, s. 52.
  16. Guía Oficial de España. [w:] Caballeros de la insigne orden del toisón de oro [on-line]. 1890. s. 152. (hiszp.).
  17. Jørgen Pedersen: Riddere af Elefantordenen, 1559–2009. Syddansk Universitetsforlag, 2009, s. 472. ISBN 978-87-7674-434-2. (duń.).
  18. Shaw, Wm. A. (1906) The Knights of England, I, London, p. 68