Fieodosij Wanin
Data i miejsce urodzenia |
25 lutego 1914 | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data śmierci |
26 grudnia 2009 | |||||||||
Wzrost |
164 cm | |||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
Odznaczenia | ||||||||||
Fieodosij Karpowicz Wanin (ros. Феодосий Карпович Ванин, ur. 25 lutego 1914 w stanicy Baturinska, zm. 26 grudnia 2009[1][2]) – radziecki lekkoatleta, długodystansowiec, medalista mistrzostw Europy z 1950.
Był znanym długodystansowcem już przez II wojną światową. W 1942 otrzymał polecenie poprawienia rekordu świata dla wzmocnienia ducha bojowego narodu. 23 września w Moskwie w biegu na 20 000 metrów uzyskał czas 1:03:51,0, lepszy od ówcześnie figurującego w oficjalnych zestawieniach rekordu Juana Carlosa Zabali 1:04:00,2. Jednak András Csaplár uzyskał lepszy wynik – 1:03:01,2 już w 1941, który był później zatwierdzony przez IAAF[3][4].
Wanin zajął 5. w biegu na 10 000 metrów na mistrzostwach Europy w 1946 w Osloł[5].
1 listopada 1949 ustanowił rekord świata w biegu na 30 000 metrów czasem 1:39:14,6[6].
Zdobył brązowy medal w biegu maratońskim na mistrzostwach Europy w 1950 w Brukseli, przegrywając jedynie z Jackiem Holdenemem z Wielkiej Brytanii i Veikko Karvonenem z Finlandii[7].
Na igrzyskach olimpijskich w 1952 w Helsinkach zajął 27. miejsce w maratonie[2].
Zdobył następujące medale mistrzostw ZSRR[1][3]:
- bieg na 5000 metrów – złoto w 1943, 1946 i 1947, srebro w 1940, brąz w 1945 i 1948
- bieg na 10 000 metrów – złoto w 1940, 1943, 1944, 1945, 1947, 1948 i 1949, srebro w 1946 i 1950
- bieg maratoński – złoto w 1948 i 1950, srebro w 1947
- bieg godzinny – złoto w 1940
- bieg przełajowy na 8 kilometrów – złoto w 1945
Ustanawiał rekordy ZSRR w biegu na 10 000 metrów (30:35,2 6 września 1942 w Moskwie), dwukrotnie w biegu maratońskim (2:31:55,0 15 lipca 1948 w Moskwie i 2:29,09,4 15 lipca 1950 w Moskwie)[8], a także w biegu na 15 000 metrów (48,00,8), biegu godzinnym (18 779 m) i biegu na 20 000 metrów (1:03:51,0, wszystkie 23 września 1942 w Moskwie)[3].
Jest autorem książki Бег марафонца (Bieg maratończyka) wydanej w 1951. Po zakończeniu kariery zawodniczej był trenerem[1].
Był odznaczony Orderem Czerwonego Sztandaru Pracy (27 kwietnia 1957), orderem Czerwonej Gwiazdy i Orderem „Znak Honoru”. W 1942 otrzymał odznakę Zasłużonego Mistrza Sportu ZSRR[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Ванин Феодосий Карпович [online], sport-strana.ru [dostęp 2019-01-09] (ros.).
- ↑ a b Feodosy Vanin [online], olympedia.org [dostęp 2020-08-05] (ang.).
- ↑ a b c B.Б. Зеличенок, B.Н. Спичков, B.Л. Штейнбах: Лёгкая Aтлетика: энциклопедия А-Я в 2-х томах. T. 1: А–Н. Moskwa: Человек, 2012, s. 130. ISBN 978-5-904885-80-9. (ros.).
- ↑ Progression of IAAF World Records. 2015 Edition [online], IAAF, s. 101 [dostęp 2019-01-09] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 493 [dostęp 2019-01-09] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ Progression of IAAF World Records. 2015 Edition [online], IAAF, s. 108 [dostęp 2019-01-09] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 498 [dostęp 2019-01-09] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 59 i 65. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).