Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Fenkamfamina
|
Nazewnictwo
|
|
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
|
N-etylo-2-fenylobicyklo[2.2.1]heptylo-3-amina
|
|
Ogólne informacje
|
Wzór sumaryczny
|
C15H21N
|
Masa molowa
|
215,33 g/mol
|
Identyfikacja
|
Numer CAS
|
2240-14-4
|
PubChem
|
14584
|
DrugBank
|
DB01463
|
SMILES
|
CCNC1C2CCC(C2)C1C3=CC=CC=C3
|
|
InChI
|
InChI=1S/C15H21N/c1-2-16-15-13-9-8-12(10-13)14(15)11-6-4-3-5-7-11/h3-7,12-16H,2,8-10H2,1H3
|
InChIKey
|
IKFBPFGUINLYQI-UHFFFAOYSA-N
|
|
|
|
Klasyfikacja medyczna
|
ATC
|
N06BA06
|
|
Fenkamfamina – organiczny związek chemiczny stosowany jako lek z grupy stymulantów. Jest objęty Konwencją o substancjach psychotropowych z 1971 roku (wykaz IV)[1]. W Polsce jest w grupie IV-P Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii[2].