FK Borac Banja Luka
Pełna nazwa |
Fudbalski Klub Borac |
---|---|
Barwy |
|
Data założenia | |
Liga | |
Państwo | |
Adres |
Vladike Platona 6, 78000 Banja Luka |
Stadion | |
Prezes |
Stojan Malbašić |
Trener | |
Strona internetowa |
Fudbalski Klub Borac – bośniacki klub piłkarski z siedzibą w mieście Banja Luka.
Osiągnięcia
[edytuj | edytuj kod]- Puchar Jugosławii:
- zdobywca (1): 1987/88
- finalista (1): 1973/74
- Mistrzostwo Bośni i Hercegowiny
- mistrz (3): 2010/11, 2020/2021, 2023/2024
- Puchar Bośni i Hercegowiny:
- zdobywca (1): 2009/10
- finalista (3): 2003/04, 2020/21, 2023/24
- Puchar Republiki Serbskiej:
- zdobywca (4): 1994/95, 1995/06, 2008/09, 2010/11
- finalista (1): 2007/08
Historia
[edytuj | edytuj kod]Klub założony został 4 lipca 1926 roku pod początkową nazwą Radnički sportski klub Borac (czyli Robotniczy Klub Sportowy Borac). Klub założyła grupa miłośników futbolu, w skład której wchodzili m.in. Veselin Masleša, Rudolf „Rudi” Hiter, Savo Novaković, Mustafa Softić i Nikola Kuković. Pierwszym sukcesem nowo powstałego klubu było zwycięstwo w 1928 roku w turnieju rozegranym w Sarajewie.
W 1945 klub zmienił nazwę na Fudbalski klub Borac. Po trzech latach gry w trzeciej lidze jugosłowiańskiej klub w 1953 awansował do drugiej ligi.
Borac awansował do pierwszej ligi jugosłowiańskiej w sezonie 1961/62, jednak od razu spadł z powrotem do drugiej ligi. Ponowny awans do najwyższej ligi klub uzyskał w sezonie 1970/71 i tym razem rozegrał w pierwszej lidze cztery sezony z rzędu.
Sezon 1974/75 Borac spędził w drugiej lidze, z której dzięki dobrej grze powrócił do pierwszej ligi i tym razem utrzymał się w niej przez 5 sezonów - do 1980 roku. Ponadto w 1975 dotarł do finału Pucharu Jugosławii, gdzie przegrał z Hajdukiem Split 0:1. Ponieważ Hajduk zdobył mistrzostwo Jugosławii, wystartował w Pucharze Mistrzów, natomiast Borac wziął udział w Pucharze Zdobywców Pucharów w sezonie 1975/76. W pierwszej rundzie losowanie było dla drużyny z Jugosławii szczęśliwe, gdyż przeciwnikiem okazał się luksemburski klub US Rumelange. Borac po dwóch efektownych zwycięstwach (9:0 i 5:1) awansował do 1/8 finału. Tutaj przeciwnik był z najwyższej półki - był nim belgijski klub RSC Anderlecht. W stolicy Belgii Anderlecht wygrał zdecydowanie 3:0. U siebie Borac wygrał tylko 1:0 i odpadł z rozgrywek. Jedynym pocieszeniem był fakt, że zwycięski rywal okazał się w tym sezonie zdobywcą pucharu.
Następne 9 sezonów Borac spędził w drugiej lidze. W 1988 roku Borac osiągnął swój największy sukces na arenie krajowej – po zwycięskim 1:0 finale z Crveną Zvedzą Belgrad zdobył Puchar Jugosławii. Dzięki temu drugi raz pokazał się w europejskich pucharach – w Pucharze Zdobywców Pucharów w sezonie 1988/89. Tym razem już w pierwszej rundzie wylosowano trudnego rywala - był nim zdobywca Pucharu ZSRR, klub Metalist Charków. U siebie Borac wygrał pewnie 2:0, jednak w Charkowie przegrał aż 0:4 i odpadł z turnieju.
Ostatni raz w pierwszej lidze jugosłowiańskiej klub grał w latach 1989–1992. W sezonie 1990/91 Borac zajął najwyższe w swojej historii, czwarte miejsce w pierwszej lidze jugosłowiańskiej. W 1992 Borac wygrał Puchar Europy Środkowej, znany pod nazwą Puchar Mitropa. Jednocześnie to była ostatnia edycja tych rozgrywek.
W pierwszej lidze Bośni i Hercegowiny Borac zadebiutował w sezonie 2002/03 (wcześniej kluby z Republiki Serbskiej nie uczestniczyły w rozgrywkach)[1], zajmując 7 miejsce[2]. W sezonie 2003/04 klub dotarł do finału Pucharu Bośni i Hercegowiny, gdzie po remisie 1:1 przegrał 2:4 w rzutach karnych z klubem Modriča Maxima. W sezonie 2009/2010 Borac wygrał puchar, po wygranym dwumeczu finałowym z Željezničar dzięki golom na wyjeździe (1:1 i 2:2)[3]. W sezonie 2010/2011 klub został mistrzem kraju[1], a 10 lat później powtórzył to osiągnięcie[4].
Europejskie puchary
[edytuj | edytuj kod]
|
Sezon | Rozgrywki | Runda | Przeciwnik | Dom | Wyjazd | Ogólnie |
---|---|---|---|---|---|---|
1975/76 | Puchar Zdobywców Pucharów | 1R | Rumelange | 9–0 | 5–1 | 14–1 |
2R | RSC Anderlecht | 1–0 | 0–3 | 1–3 | ||
1988/89 | Puchar Zdobywców Pucharów | 1R | Metalist Charków | 2–0 | 0–4 | 2–4 |
2010/11 | Liga Europy | 2Q | Lausanne Sports | 1–1 | 0–1 | 1–2 |
2011/12 | Liga Mistrzów | 2Q | Maccabi Hajfa | 3–2 | 1–5 | 4–7 |
2012/13 | Liga Europy | 1Q | Čelik Nikšić | 2–2 | 1–1 | 3–3, w. |
2020/21 | Liga Europy | 1Q | Sutjeska Nikšić | 1–0 (D) | ||
2Q | Rio Ave | 0–2 (D) | ||||
2021/22 | Liga Mistrzów | 1Q | CFR Cluj | 2–1 | 1–3 | 3–4, Dogr. |
Liga Konferencji Europy | 2Q | Linfield | 0–0 | 0–4 | 0–4 | |
2022/23 | Liga Konferencji Europy | 1Q | B36 Tórshavn | 2–0 | 1–3 | 3–3, k: 3–4 |
2023/24 | Liga Konferencji Europy | 2Q | Austria Wiedeń | 1–2 | 0–1 | 1–3 |
2024/25 | Liga Mistrzów | 1Q | Egnatia Rrogozhinë | 1–0 | 1–2 | 2–2 k: 4–1 |
2Q | PAOK | 0–1 | 2–3 | 2–4 | ||
Liga Europy | 3Q | KÍ Klaksvík | 3–1 | 1–2 | 4–3, Dogr. | |
PO | Ferencvárosi TC | 1–1 | 0–0 | 1–1, k: 2–3 | ||
Liga Konferencji | Faza ligowa |
LASK Linz | – (D) | – | ||
APOEL | 1–0 (W) | |||||
Omonia Nikozja | – (D) | |||||
Shamrock Rovers | – (W) | |||||
Panathinaikos | 1–1 (D) | |||||
Víkingur Reykjavík | 0–2 (W) |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Igor Kramarsic, Zoran Stojakovic: Bosnia-Herzegovina - List of Champions. rsssf.com. [dostęp 2021-05-27]. (ang.).
- ↑ Iordan Tsirov, Dragoljub Jovanović: Bosnia-Hercegovina 2002/03. rsssf.com. [dostęp 2021-05-27]. (ang.).
- ↑ Igor Kramarsic, Dragan Krsmanovic, Dragoljub Jovanovic, Ranko Arezina: Bosnia-Hercegovina - Cup Histories. rsssf.com. [dostęp 2021-05-27]. (ang.).
- ↑ Borac prvak Bosne i Hercegovine!. nfsbih.ba, 2021-05-23. [dostęp 2021-05-27]. (bośn.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]