Europejska Formuła 3 Sezon 1982
Wygląd
Inauguracja | |
---|---|
Zakończenie | |
Liczba wyścigów |
15 |
Mistrzowie | |
Kierowcy | |
Zespoły | |
Poprzedni sezon • Następny sezon |
Europejska Formuła 3 Sezon 1982 – ósmy sezon Europejskiej Formuły 3. Rozpoczął się 14 marca na torze Mugello Circuit we Włoszech, a zakończył 3 października w Niemczech, na lotnisku Kassel-Calden. Tytuł w klasyfikacji kierowców zdobył Argentyńczyk Oscar Larrauri. Wśród zespołów najlepsza okazała się włoska ekipa Euroracing.
Kalendarz wyścigów
[edytuj | edytuj kod]Klasyfikacja kierowców
[edytuj | edytuj kod]Legenda oznaczeń w tabelach wyników Wyświetl szablon na nowej stronie | |
---|---|
Oznaczenie | Wyjaśnienie |
Złoty | Zwycięzca lub mistrzostwo |
Srebrny | 2. miejsce lub wicemistrzostwo |
Brązowy | 3. miejsce lub II wicemistrzostwo |
Zielony | Ukończył, punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy zdobył co najmniej jeden punkt na przestrzeni sezonu, poza trzema powyższymi opcjami) |
Niebieski | Ukończył, nie punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy nie zdobył co najmniej jednego punktu na przestrzeni sezonu) |
Czerwony | Nie zakwalifikował się (NZ) |
Nie prekwalifikował się (NPK) | |
Różowy | Nie ukończył (NU) |
Niesklasyfikowany (NS) (w klasyfikacji generalnej, gdy nie został sklasyfikowany w żadnym wyścigu sezonu) | |
Czarny | Zdyskwalifikowany (DK) |
Wykluczony (WYK/EX) | |
Biały | Nie wystartował (NW) |
Kontuzjowany (K/INJ) | |
Wyścig odwołany (OD/C) | |
Bez koloru | Został wycofany (WYC/WD) |
Nie przybył (NP/DNA) | |
Nie brał udziału w treningach (NT/DNP) | |
Nie został zgłoszony (–) | |
Pogrubienie | Start z pole position |
Kursywa | Najszybsze okrążenie wyścigu |
† | Nie ukończył, ale jego rezultat został zaliczony ze względu na przejechanie więcej niż 90% dystansu wyścigu. |
* | Sezon w trakcie |
1/2/3 | Punktowana pozycja w sprincie kwalifikacyjnym |
Lista systemów punktacji Formuły 1 |
Uwagi:
- pogrubienie – pole position
- kursywa – najszybsze okrążenie
Klasyfikacja zespołów
[edytuj | edytuj kod]P | Zespół | Punkty |
---|---|---|
1 | Euroracing | 148 |
2 | Martini-Oreca | 67 |
3 | Eddie Jordan Racing | 33 |
4 | Vesuvio Racing | 27 |
5 | Marlboro Belgium | 21 |
6 | Volkswagen | 11 |
7 | Anson Racing International | 10 |
8 | Didier Theys | 9 |
9 | Formel Rennsport Club | 6 |
10 | Bertram Schäfer Racing | 5 |
11 | Jac Nelleman Racing | 4 |
12 | Neil Trundle Racing | 4 |
13 | West Surrey Racing | 4 |
14 | Forti Corse | 3 |
15 | Ecurie Avia La Châtre | 3 |
16 | Ivens Lumar Racing | 3 |
17 | Galvani Racing Organisation | 3 |
18 | Gemini Racing | 3 |
19 | Team Elf Alloni | 2 |
20 | Pavesi Racing | 1 |
21 | Alfredo Sebastiani | 1 |
22 | Murray Taylor Racing | 1 |
Klasyfikacja konstruktorów
[edytuj | edytuj kod]P | Konstruktor | Punkty |
---|---|---|
1 | Euroracing | 148 |
2 | Martini | 101 |
3 | Ralt | 94 |
4 | Anson | 13 |
5 | Dallara | 10 |
6 | March | 4 |
Klasyfikacja dostawców silników
[edytuj | edytuj kod]P | Konstruktor | Punkty |
---|---|---|
1 | Alfa Romeo | 277 |
2 | Toyota | 78 |
3 | Volkswagen | 15 |