Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Drzewica białolica

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Drzewica białolica
Dendrocygna viduata[1]
(Linnaeus, 1766)[2]
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

blaszkodziobe

Rodzina

kaczkowate

Podrodzina

drzewice

Rodzaj

Dendrocygna

Gatunek

drzewica białolica

Synonimy
  • Anas viduata Linnaeus, 1766[2]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Drzewica białolica[4] (Dendrocygna viduata) – gatunek ptaka z podrodziny drzewic (Dendrocygninae) w rodzinie kaczkowatych (Anatidae).

Występowanie

[edytuj | edytuj kod]

Tropiki Ameryki Południowej (na południu po północną Argentynę i Urugwaj), Afryka na południe od Sahary, Madagaskar i Komory[5]. Gatunek monotypowy[5][6].

Środowisko

[edytuj | edytuj kod]

Rzeki, jeziora i bagna.

Charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]
Jaja z kolekcji muzealnej

Długość ciała 43–48 cm, masa ciała 502–820 g[5]. Drzewica białolica charakteryzuje się wyprostowaną sylwetką, długą szyją, długimi nogami. Cechy te są typowe dla wszystkich drzewic. Posiada szerokie skrzydła, jej lot jest energiczny, a w poszukiwaniu nasion i bezkręgowców potrafi zanurzyć się, pozostając tylko tylną częścią ciała na powierzchni. Samiec z samicą często wzajemnie pielęgnują sobie pióra, tym samym uwalniając się od pasożytów w niedostępnych rejonach ciała. Stojąc naprzeciw siebie, delikatnie skubią pióra na głowie i szyi partnera. Gniazda budują wśród gęstej roślinności lub w rozwidleniu niskiego drzewa. Samica składa 4–13 (rzadziej 16) kremowobiałych jaj o wymiarach 45,5–52,7 mm × 35–41,5 mm i masie 27,5–43 g[5]. Inkubacja trwa 26–30 dni, jaja wysiadywane są przez obydwoje rodziców[5].

Status

[edytuj | edytuj kod]

IUCN uznaje drzewicę białolicą za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Liczebność światowej populacji szacuje się na 1,7–2,8 miliona osobników. Globalny trend liczebności populacji uznawany jest za wzrostowy, choć liczebność niektórych populacji spada[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Dendrocygna viduata, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b C. Linnaeus: Systema naturae per regna tria naturae, secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis. Wyd. 12. T. 1. Holmiae: Impensis Direct. Laurentii Salvii, 1766, s. 205. (łac.).
  3. a b BirdLife International, Dendrocygna viduata, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2020, wersja 2020-1 [dostęp 2020-07-05] (ang.).
  4. Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Dendrocygninae Reichenbach, 1849-50 - drzewice (wersja: 2020-01-10). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-04-14].
  5. a b c d e C. Carboneras & G.M. Kirwan: White-faced Whistling-Duck (Dendrocygna viduata), version 1.0. W: J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D.A. Christie & E. de Juana (red.): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2020. DOI: 10.2173/bow.wfwduc1.01. [dostęp 2020-07-05]. (ang.). Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji
  6. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Screamers, ducks, geese, swans. IOC World Bird List (v10.1). [dostęp 2020-04-14]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Christopher M. Perrins: Wielka encyklopedia ptaków : [przewodnik po świecie ptaków]. Warszawa: Muza, 1993. ISBN 83-7079-155-7.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]