Barbara Liskov

Barbara Liskov

Liskov w 2010
Data i miejsce urodzenia	7 listopada 1939 Los Angeles
Zawód, zajęcie	matematyk, informatyk
Multimedia w Wikimedia Commons

Barbara Liskov (ur. jako Barbara Jane Huberman 7 listopada 1939 w Los Angeles) – amerykańska informatyczka^[1]. Jest profesorem na Massachusetts Institute of Technology^[2]. Była jedną z pierwszych kobiet, które uzyskały doktorat z informatyki w Stanach Zjednoczonych i jest zdobywczynią nagrody Turinga. Sformułowała zasadę podstawienia.

Liskov urodziła się 7 listopada 1939 w Los Angeles^[3], jako najstarsza z czworga dzieci Jane z domu Dickhoff i Mosesa Hubermana^[4]. W 1961 roku ukończyła studia licencjackie na matematyce i fizyce Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley. Następnie zdawała na studia magisterskie na matematyce na Berkeley i Princeton. W tamtym czasie Princeton nie przyjmował kobiet na ten kierunek^[5]. Została przyjęta na Berkeley, jednak zdecydowała się przeprowadzić do Bostonu, by zacząć pracę w Mitre Corporation. Tam zainteresowała się komputerami i programowaniem. W Mitre przepracowała rok, a następnie objęła stanowisko programistki na Harvardzie, gdzie pracowała nad tłumaczeniami języków^[5].

Wkrótce zdecydowała się powrócić do studiowania i ponownie wzięła udział w rekrutacji na Berkeley, a także na Stanford i Harvard. W 1968 po ukończeniu Uniwersytetu Stanford została jedną z pierwszych kobiet w Stanach Zjednoczonych z doktoratem z informatyki^[6]. Na Stanfordzie pracowała z Johnem McCarthym nad sztuczną inteligencją^[5]. Tematem jej pracy doktorskiej był program komputerowy symulujący gry końcowe w szachach^[7].

Po ukończeniu studiów, Liskov wróciła do Mitre jako pracownik badawczy^[1]. W Mitre prowadziła wiele znaczących projektów, takich jak system operacyjny Venus, mały, tani system operacyjny pozwalający na jednoczesne użytkowanie przez wielu użytkowników; zaprojektowanie i implementacja języka CLU; Argus, pierwszy język wysokiego poziomu, który wspierał implementację programów rozproszonych i zademonstrował technikę obietnic; Thor, obiektowy system baz danych. Razem z Jeannette Wing sformułowała definicję podtypowania, znaną jako zasada podstawienia Liskov.

Kieruje grupą metodologii programowania MIT, a obecnie skupia się na badaniu problemu bizantyjskich generałów i obliczeń rozproszonych^[2].

Członkini Amerykańskiej Akademii Sztuk i Nauk, Association for Computing Machinery oraz National Academy of Engineering.

W 2002 magazyn Discover wyróżnił Liskov jako jedną z 50. najważniejszych kobiet w nauce^[8]. W 2004 została nagrodzona medalem Johna von Neumanna za fundamentalny wkład do rozwoju języków programowania, metodologii programowania oraz systemów rozproszonych^[9]. 19 listopada 2005 wraz z Donaldem Knuthem otrzymała honorowy doktorat uczelni Politechniki Federalnej w Zurychu^[10]. W 2018 roku otrzymała tytuł doktora honoris causa na Universidad Politécnica de Madrid^[11].

W marcu 2009 roku otrzymała nagrodę Turinga za rok 2008^[12]. Nagrodę umotywowano wkładem w projektowanie języków programowania oraz metodologii oprogramowania, która doprowadziła do rozwoju programowania obiektowego^[13]. Liskov rozwinęła dwa języki programowania – CLU i Argus w latach 70 i 80. W 2012 została włączona do National Inventors Hall of Fame.

Barbara Liskov jest autorką trzech książek i ponad stu prac naukowych.