Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Andrzej Leszek Szcześniak

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Andrzej Leszek Szcześniak (ur. 29 listopada 1932 w Wilczkowicach[1], zm. 15 marca 2003[2]) – doktor nauk historycznych, autor ponad trzydziestu książek o tematyce historycznej oraz podręczników szkolnych.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wychował się na wsi Wilczkowice, gdzie jego ojciec był kierownikiem szkoły.

W 1951 ukończył liceum w Otwocku. W latach 1951–1955 studiował historię w Państwowej Wyższej Szkole Pedagogicznej w Warszawie i uzyskał tam dyplom zawodowy – studiów I stopnia. Od 1956 studiował historię na Uniwersytecie Warszawskim, pracę magisterską obronił w 1960[1]. Po studiach był m.in. nauczycielem historii i geografii oraz wychowania fizycznego. Od 1969 pracownik ministerstwa oświaty, a następnie współpracownik Ministerstwa Edukacji Narodowej. Był m.in. członkiem oraz kierownikiem wspólnych komisji podręcznikowych polsko-węgierskiej, polsko-austriackiej oraz polsko-brytyjskiej w Cambridge. Współpracował m.in. z Robertem Nowakiem oraz Normanem Daviesem.

W połowie lat 80. XX wieku poruszył kwestię zbrodni katyńskiej, a u kresu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w 1989 wydał publikacje dotyczące tej tematyki. Był autorem podręcznika do historii powszechnej 1914-1990 do VIII klasy szkoły podstawowej wyd. 1984–1990 oraz dla szkół średnich „Historia 1918-1939”. Podręczniki jego autorstwa z lat 90. były krytykowane przez środowiska żydowskie i lewicowe za błędy merytoryczne i antysemicką wymowę[3], przy jednocześnie przychylnej ocenie środowisk nauczycielskich oraz prawicowych i narodowych[4]. Publikował w „Wiadomościach Historycznych”. Od 1999 felietonista „Naszego Dziennika” oraz Radia Maryja, gdzie prowadził cotygodniowy program Spróbuj pomyśleć oraz udzielał komentarzy w audycji Aktualności dnia. Był twórcą Muzeum Historycznego w Starej Miłośnie.

10 kwietnia 2003 jego pamięć uczciła w wystąpieniu Sejmu RP poseł Zofia Krasicka-Domka[5].

13 kwietnia 2004 Fundacja „Golgota Wschodu” przyznała mu pośmiertnie Medal Golgoty Wschodu – Katyń 1940 za zasługi ku utrwaleniu pamięci o Ofiarach – Męczennikach Golgoty Wschodu[6].

Wybrane publikacje

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Tomasz Wituch, Bogdan Stolarczyk: Studenci Instytutu Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego 1945-2000, wyd. Arkadiusz Wingert, Kraków 2010, s. 252.
  2. 15 marca 2003. zaprasza.net, 23 września 2014. [dostęp 2014-09-29].
  3. A. Cała, Recenzja podręczników do historii Polski XX w., „Biuletyn ŻIH” nr 3/4(183/184), 1997, s. 76–96.
  4. Jerzy Robert Nowak, Historyk niepokorny. Wspomnienie o śp. dr. Andrzeju Leszku Szcześniaku. naszawitryna.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-06-11)]..
  5. 4 kadencja, 45 posiedzenie, 3 dzień (10.04.2003). Oświadczenia. Poseł Zofia Krasicka-Domka. sejm.gov.pl. [dostęp 2014-09-29].
  6. Zdzisław Peszkowski: Wstęp do pierwszego wydania. W: Andrzej Leszek Szcześniak: Katyńska zbrodnia. Radom: Polskie Wydawnictwo Encyklopedyczne Polwen, 2006, s. 8–9. ISBN 83-89862-75-1.