Wacław Jabłoński (1810–1894)

Wacław Jabłoński
Data i miejsce urodzenia	1810 ; Bonczarka
Data i miejsce śmierci	19 października 1894 ; Rzeszów
Narodowość	polska

Wersja do druku nie jest już wspierana i może powodować błędy w wyświetlaniu. Zaktualizuj swoje zakładki i zamiast funkcji strony do druku użyj domyślnej funkcji drukowania w swojej przeglądarce.

Wacław Jabłoński z Jabłony herbu Jasieńczyk (ur. 1810 w Bonczarce, zm. 19 października 1894 w Rzeszowie) – polski oficer, rolnik, urzędnik.

Życiorys

Brał udział w powstaniu listopadowym 1831. Służył w ułanach. Później w Legii Nadwiślańskiej dosłużył stopnia porucznika. Po upadku powstania gospodarował na roli we wsi Bonczarka. Po wydarzeniach 1846 utracił majątek. Następnie prowadził gospodarstwo w Hermanowej. Przeniósł się do Rzeszowa, gdzie był członkiem Rady Powiatowej, kuratorem fundacji stypendialnej Jana Towarnickiego.

Zmarł 19 października 1894 w Rzeszowie. Został pochowany na Starym Cmentarzu w Rzeszowie (kwatera VII) 22 października 1894^[1].

Jego żoną była Karolina hr. z Dębickich (zm. 1912), właścicielka dóbr^[2]. Miał synów Mieczysława (radca sądu krajowego, naczelnik w Tyczynie), Adama (urzędnik Wydziału Krajowego)

Przypisy

↑ Kronika. „Kuryer Rzeszowski”. Nr 5, s. 2, 28 października 1894.
↑ Kronika. „Głos Rzeszowski”. Nr 6, s. 5, 4 lutego 1912.

Bibliografia

Kronika. „Kuryer Rzeszowski”. Nr 4, s. 3, 21 października 1894.
Wacław Jabłoński. rzeszow-cmentarze.pl. [dostęp 2016-03-18].
Wacław Jabłoński. serwisy.wimbp.rzeszow.pl. [dostęp 2016-03-18].
Wacław Jabłoński. sejm-wielki.pl. [dostęp 2016-03-18].

[1] Kronika. „Kuryer Rzeszowski”. Nr 5, s. 2, 28 października 1894.

[2] Kronika. „Głos Rzeszowski”. Nr 6, s. 5, 4 lutego 1912.

[1]

[2]