Podniesienie spiżowego węża: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m Tworzę Szablon:Cytuj |
drobne redakcyjne, drobne merytoryczne |
||
Linia 12: | Linia 12: | ||
'''''Podniesienie spiżowego węża''''' – jedno z dzieł włoskiego malarza [[Jacopo Tintoretto|Jacopa Tintoretta]]. |
'''''Podniesienie spiżowego węża''''' – jedno z dzieł włoskiego malarza [[Jacopo Tintoretto|Jacopa Tintoretta]]. |
||
Tintoretto kilka lat wcześniej uzyskał zlecenie ozdobienia wnętrz Sali dell'Albergo w Scuola Grande di San |
Tintoretto kilka lat wcześniej uzyskał zlecenie ozdobienia wnętrz Sali dell'Albergo w Scuola Grande di San Rocco. W 1575 roku bractwo ogłosiło kolejny konkurs tym razem na ozdobienie Sali Zgromadzeń na pierwszym piętrze ich siedziby. Malarz i tym razem wykazał się zmysłem handlowca i złożył bractwu propozycje nie do odrzucenia. W zamian za wynagrodzenie za serię obrazów wypłacane jednorazowo, zaproponował dożywotnią rentę w wysokości 100 dukatów. Propozycji nie odrzucono i Tintoretto otrzymał zlecenie, które realizował w latach 1575–1581. W sali wykonał malowidła plafonowe ze scenami ze [[Stary Testament|Starego Testamentu]], a obrazy naścienne przedstawiały wątki zaczerpnięte z [[Nowy Testament|Nowego Testamentu]]. ''Podniesienie spiżowego węża'' stanowi część trzech obrazów sufitowych będących alegoriami misji charytatywnych, które stanowiły podstawowe zobowiązania scuoli: nakarmienie głodnych, napojenie spragnionych i opieka nad chorymi. Dwoma pozostałymi obrazami są ''[[Zesłanie manny (obraz Tintoretta z roku 1577)|Zbieranie manny]]'' i ''[[Mojżesz sprawia, że woda tryska ze skały]]''. Sceny z życia [[Jezus Chrystus|Chrystusa]] przedstawione na ścianach są związane z tymi trzema zobowiązaniami. |
||
Motyw spiżowego węża pochodzi ze Starego Testamentu. Historia opowiada o [[Mojżesz]]u, który |
Motyw spiżowego węża pochodzi ze Starego Testamentu. Historia opowiada o [[Mojżesz]]u, który na polecenie [[Jahwe]] zrobił węża z miedzi i ten symbol zawierzenia osadził na drzewcu. Kto spojrzał na znak, a był śmiertelnie ukąszony przez węża, pozostał żywy<ref>Lb 21,8–9</ref>. Alegorię spiżowego węża w osobie Jezusa wprowadzono do [[Ewangelia Jana|Ewangelii Jana]]<ref>J 3,14–15, Iz 53</ref>. |
||
== Bibliografia == |
== Bibliografia == |
||
* Marion Kaminski ''Wenecja'', wyd. h.f.ullmann, 2005, {{ISBN|978-3-8331-2315-3}} |
* Marion Kaminski ''Wenecja'', wyd. h.f. ullmann, 2005, {{ISBN|978-3-8331-2315-3}} |
||
* {{Cytuj|autor = Helen de Borchgrave |tytuł = Chrześcijaństwo w sztuce |data = 2002 |isbn = 83-7311-452-1 |inni = Halina Andrzejewska (tłum.) |miejsce = Warszawa |wydawca = wyd. Horyzont |oclc = 830368934 }} |
* {{Cytuj|autor = Helen de Borchgrave |tytuł = Chrześcijaństwo w sztuce |data = 2002 |isbn = 83-7311-452-1 |inni = Halina Andrzejewska (tłum.) |miejsce = Warszawa |wydawca = wyd. Horyzont |oclc = 830368934 }} |
||
Wersja z 21:32, 8 maj 2021
Szablon:Obraz infobox Podniesienie spiżowego węża – jedno z dzieł włoskiego malarza Jacopa Tintoretta.
Tintoretto kilka lat wcześniej uzyskał zlecenie ozdobienia wnętrz Sali dell'Albergo w Scuola Grande di San Rocco. W 1575 roku bractwo ogłosiło kolejny konkurs tym razem na ozdobienie Sali Zgromadzeń na pierwszym piętrze ich siedziby. Malarz i tym razem wykazał się zmysłem handlowca i złożył bractwu propozycje nie do odrzucenia. W zamian za wynagrodzenie za serię obrazów wypłacane jednorazowo, zaproponował dożywotnią rentę w wysokości 100 dukatów. Propozycji nie odrzucono i Tintoretto otrzymał zlecenie, które realizował w latach 1575–1581. W sali wykonał malowidła plafonowe ze scenami ze Starego Testamentu, a obrazy naścienne przedstawiały wątki zaczerpnięte z Nowego Testamentu. Podniesienie spiżowego węża stanowi część trzech obrazów sufitowych będących alegoriami misji charytatywnych, które stanowiły podstawowe zobowiązania scuoli: nakarmienie głodnych, napojenie spragnionych i opieka nad chorymi. Dwoma pozostałymi obrazami są Zbieranie manny i Mojżesz sprawia, że woda tryska ze skały. Sceny z życia Chrystusa przedstawione na ścianach są związane z tymi trzema zobowiązaniami.
Motyw spiżowego węża pochodzi ze Starego Testamentu. Historia opowiada o Mojżeszu, który na polecenie Jahwe zrobił węża z miedzi i ten symbol zawierzenia osadził na drzewcu. Kto spojrzał na znak, a był śmiertelnie ukąszony przez węża, pozostał żywy[1]. Alegorię spiżowego węża w osobie Jezusa wprowadzono do Ewangelii Jana[2].
Bibliografia
- Marion Kaminski Wenecja, wyd. h.f. ullmann, 2005, ISBN 978-3-8331-2315-3
- Helen de Borchgrave , Chrześcijaństwo w sztuce, Halina Andrzejewska (tłum.), Warszawa: wyd. Horyzont, 2002, ISBN 83-7311-452-1, OCLC 830368934 .