Podniesienie spiżowego węża: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 21:32, 8 maj 2021

Szablon:Obraz infobox Podniesienie spiżowego węża – jedno z dzieł włoskiego malarza Jacopa Tintoretta.

Tintoretto kilka lat wcześniej uzyskał zlecenie ozdobienia wnętrz Sali dell'Albergo w Scuola Grande di San Rocco. W 1575 roku bractwo ogłosiło kolejny konkurs tym razem na ozdobienie Sali Zgromadzeń na pierwszym piętrze ich siedziby. Malarz i tym razem wykazał się zmysłem handlowca i złożył bractwu propozycje nie do odrzucenia. W zamian za wynagrodzenie za serię obrazów wypłacane jednorazowo, zaproponował dożywotnią rentę w wysokości 100 dukatów. Propozycji nie odrzucono i Tintoretto otrzymał zlecenie, które realizował w latach 1575–1581. W sali wykonał malowidła plafonowe ze scenami ze Starego Testamentu, a obrazy naścienne przedstawiały wątki zaczerpnięte z Nowego Testamentu. Podniesienie spiżowego węża stanowi część trzech obrazów sufitowych będących alegoriami misji charytatywnych, które stanowiły podstawowe zobowiązania scuoli: nakarmienie głodnych, napojenie spragnionych i opieka nad chorymi. Dwoma pozostałymi obrazami są Zbieranie manny i Mojżesz sprawia, że woda tryska ze skały. Sceny z życia Chrystusa przedstawione na ścianach są związane z tymi trzema zobowiązaniami.

Motyw spiżowego węża pochodzi ze Starego Testamentu. Historia opowiada o Mojżeszu, który na polecenie Jahwe zrobił węża z miedzi i ten symbol zawierzenia osadził na drzewcu. Kto spojrzał na znak, a był śmiertelnie ukąszony przez węża, pozostał żywy^[1]. Alegorię spiżowego węża w osobie Jezusa wprowadzono do Ewangelii Jana^[2].

Bibliografia

Marion Kaminski Wenecja, wyd. h.f. ullmann, 2005, ISBN 978-3-8331-2315-3
Helen deH. Borchgrave Helen deH., Chrześcijaństwo w sztuce, HalinaH. Andrzejewska (tłum.), Warszawa: wyd. Horyzont, 2002, ISBN 83-7311-452-1, OCLC 830368934 .

Przypisy

↑ Lb 21,8–9
↑ J 3,14–15, Iz 53

[1] Lb 21,8–9

[2] J 3,14–15, Iz 53

[1]

[2]

@@ Linia 12: / Linia 12: @@
 '''''Podniesienie spiżowego węża''''' – jedno z dzieł włoskiego malarza [[Jacopo Tintoretto|Jacopa Tintoretta]].
-Tintoretto kilka lat wcześniej uzyskał zlecenie ozdobienia wnętrz Sali dell'Albergo w Scuola Grande di San Rocca. W 1575 roku bractwo ogłosiło kolejny konkurs tym razem na ozdobienie Sali Zgromadzeń na pierwszym piętrze ich siedziby. Malarz i tym razem wykazał się zmysłem handlowca i złożył bractwu propozycje nie do odrzucenia. W zamian za wynagrodzenie za serię obrazów wypłacane jednorazowo, zaproponował dożywotnią rentę w wysokości 100 dukatów. propozycja nie została odrzucona i Tintoretto otrzymał zlecenie które realizował w latach 1575 – 1581. W sali wykonał malowidła plafonowe ze scenami ze [[Stary Testament|Starego Testamentu]] a obrazy naścienne przedstawiały wątki zaczerpnięte z [[Nowy Testament|Nowego Testamentu]]. ''Podniesienie spiżowego węża'' stanowi część trzech obrazów sufitowych będących alegoriami misji charytatywnych, które stanowiły podstawowe zobowiązania scuoli: nakarmienie głodnych, napojenie spragnionych i opieka nad chorymi. Dwoma pozostałymi obrazami są ''[[Zesłanie manny (obraz Tintoretta z roku 1577)|Zbieranie manny]]'' i ''[[Mojżesz sprawia, że woda tryska ze skały]]''. Sceny z życia [[Jezus Chrystus|Chrystusa]] przedstawione na ścianach są związane z tymi trzema zobowiązaniami.
+Tintoretto kilka lat wcześniej uzyskał zlecenie ozdobienia wnętrz Sali dell'Albergo w Scuola Grande di San Rocco. W 1575 roku bractwo ogłosiło kolejny konkurs tym razem na ozdobienie Sali Zgromadzeń na pierwszym piętrze ich siedziby. Malarz i tym razem wykazał się zmysłem handlowca i złożył bractwu propozycje nie do odrzucenia. W zamian za wynagrodzenie za serię obrazów wypłacane jednorazowo, zaproponował dożywotnią rentę w wysokości 100 dukatów. Propozycji nie odrzucono i Tintoretto otrzymał zlecenie, które realizował w latach 1575–1581. W sali wykonał malowidła plafonowe ze scenami ze [[Stary Testament|Starego Testamentu]], a obrazy naścienne przedstawiały wątki zaczerpnięte z [[Nowy Testament|Nowego Testamentu]]. ''Podniesienie spiżowego węża'' stanowi część trzech obrazów sufitowych będących alegoriami misji charytatywnych, które stanowiły podstawowe zobowiązania scuoli: nakarmienie głodnych, napojenie spragnionych i opieka nad chorymi. Dwoma pozostałymi obrazami są ''[[Zesłanie manny (obraz Tintoretta z roku 1577)|Zbieranie manny]]'' i ''[[Mojżesz sprawia, że woda tryska ze skały]]''. Sceny z życia [[Jezus Chrystus|Chrystusa]] przedstawione na ścianach są związane z tymi trzema zobowiązaniami.
-Motyw spiżowego węża pochodzi ze Starego Testamentu. Historia opowiada o [[Mojżesz]]u, który z rozkazu Boga zrobił węża z miedzi będący symbolem wiary i osadził go na drzewcu. Każdy kto z wiarą popatrzył na niego a był ukąszony przez ognistego węża pustynnego, został uzdrowiony<ref> Ks. Liczb 21/8-9</ref>. Alegoria do spiżowego węża została wykorzystana w [[Ewangelia Jana|Ewangelii Jana]] w odniesieniu do ukrzyżowanego Jezusa, na którego również każdy kto spojrzy z wiarą, otrzyma przebaczenie grzechów i uzdrowienie<ref> Eg Jn 3/14-15, ks Izaj 53/1-12</ref>
+Motyw spiżowego węża pochodzi ze Starego Testamentu. Historia opowiada o [[Mojżesz]]u, który na polecenie [[Jahwe]] zrobił węża z miedzi i ten symbol zawierzenia osadził na drzewcu. Kto spojrzał na znak, a był śmiertelnie ukąszony przez węża, pozostał żywy<ref>Lb 21,8–9</ref>. Alegorię spiżowego węża w osobie Jezusa wprowadzono do [[Ewangelia Jana|Ewangelii Jana]]<ref>J 3,14–15, Iz 53</ref>.
 == Bibliografia ==
-* Marion Kaminski ''Wenecja'', wyd. h.f.ullmann, 2005, {{ISBN|978-3-8331-2315-3}}
+* Marion Kaminski ''Wenecja'', wyd. h.f. ullmann, 2005, {{ISBN|978-3-8331-2315-3}}
 * {{Cytuj|autor = Helen de Borchgrave |tytuł = Chrześcijaństwo w sztuce |data = 2002 |isbn = 83-7311-452-1 |inni = Halina Andrzejewska (tłum.) |miejsce = Warszawa |wydawca = wyd. Horyzont |oclc = 830368934 }}