Peter Brooke: Różnice pomiędzy wersjami

Peter Brooke
Data urodzenia	3 marca 1934
Data śmierci	13 maja 2023
	Minister ds. Irlandii Północnej
Okres	od 24 lipca 1989; do 10 kwietnia 1992
Przynależność polityczna	Partia Konserwatywna
Poprzednik	Tom King
Następca	Patrick Mayhew
	Odznaczenia

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Aktualna wersja na dzień 15:45, 28 sty 2024

Peter Leonard Brooke (ur. 3 marca 1934, zm. 13 maja 2023^[1]) – brytyjski polityk, członek Partii Konserwatywnej, minister w rządach Margaret Thatcher i Johna Majora.

Jest synem Henry’ego Brooke’a, barona Brooke of Cumnor, byłego ministra spraw wewnętrznych, i Barbary de domo Matthews, baronowej Brooke of Ystradfellte, córki Wielebnego Alfreda Matthewsa. Peter odebrał wykształcenie w Marlborough College, w Balliol College na Uniwersytecie w Oksfordzie (gdzie był przewodniczącym Oxford Union) oraz w Harvard Business School. Po studiach pracował w Spencer Stuart.

W 1977 r. został wybrany do Izby Gmin jako reprezentant okręgu City of London and Westminster South (od 1997 r. okręg nazywał się Cities of London and Westminster). Był lordem skarbu w latach 1981–1983, podsekretarzem stanu w ministerstwie edukacji i nauki w latach 1983–1985 oraz ministrem stanu Skarbu w latach 1985–1987. W 1987 r. został przewodniczącym Partii Konserwatywnej i Paymaster-General. W 1988 r. został członkiem Tajnej Rady. W 1989 r. został członkiem gabinetu jako minister ds. Irlandii Północnej.

Na tym stanowisku utrzymał się do 1992 r. Przyczyną jego dymisji były kontrowersje jakie Brooke wywołał występując w talk-show The Late Late Show, gdzie zaśpiewał Oh My Darling, Clementine w dniu, w którym w zamachu IRA zginęło 7 protestanckich robotników. Brooke powrócił do tylnych ław parlamentu, ale jeszcze w tym samym roku powrócił do gabinetu jako minister dziedzictwa narodowego. Był nim do 1994 r.

W Izbie Gmin zasiadał do 2001 r., kiedy to zrezygnował ze startu w wyborach. W październiku został kreowany parem dożywotnim jako baron Brooke of Sutton Mandeville i zasiadł w Izbie Lordów. Jest tam przewodniczącym Stowarzyszenia Parów Konserwatywnych. W 1992 r. został kawalerem Orderu Kawalerów Honorowych.

Przypisy

↑ Lord Brooke of Sutton Mandeville, Conservative politician and Northern Ireland Secretary noted for his decency – obituary. telegraph.co.uk. [dostęp 2023-05-13]. (ang.).

Linki zewnętrzne

leighrayment.com. leighrayment.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-07)].

[1] Lord Brooke of Sutton Mandeville, Conservative politician and Northern Ireland Secretary noted for his decency – obituary. telegraph.co.uk. [dostęp 2023-05-13]. (ang.).

[1]

@@ Linia 3: / Linia 3: @@
  | grafika           =
  | opis grafiki      =
- | data urodzenia    = 3 marca 1934
+ | data urodzenia    = [[3 marca]] [[1934]]
  | miejsce urodzenia =
- | data śmierci      =
+ | data śmierci      = [[13 maja]] [[2023]]
  | miejsce śmierci   =
- | funkcja           = {{Flaga|GBR}} Minister ds. Irlandii Północnej
+ | funkcja           = Minister ds. Irlandii Północnej
- | partia            = [[Partia Konserwatywna (brytyjska)|Partia Konserwatywna]]
+ | partia            = [[Partia Konserwatywna (Wielka Brytania)|Partia Konserwatywna]]
  | od                = 24 lipca 1989
  | do                = 10 kwietnia 1992
  | poprzednik        = [[Tom King]]
  | następca          = [[Patrick Mayhew]]
- | odznaczenia       =
+ | odznaczenia       = {{order|OKH}}
  | www               =
  | commons           =
  | quote             =
 }}
-'''Peter Leonard Brooke, baron Brooke of Sutton Mandeville''' (ur. [[3 marca]] [[1934]]), brytyjski polityk, członek [[Partia Konserwatywna (brytyjska)|Partii Konserwatywnej]], minister w rządach [[Margaret Thatcher]] i [[John Major|Johna Majora]].
+'''Peter Leonard Brooke''' (ur. [[3 marca]] [[1934]], zm. [[13 maja]] [[2023]]<ref>{{Cytuj stronę | url = https://www.telegraph.co.uk/obituaries/2023/05/15/peter-brooke-obituary-tory-northern-ireland-thatcher/ | tytuł = ''Lord Brooke of Sutton Mandeville, Conservative politician and Northern Ireland Secretary noted for his decency – obituary'' | opublikowany = telegraph.co.uk | język = en | data dostępu = 2023-05-13}}</ref>) – brytyjski polityk, członek [[Partia Konserwatywna (Wielka Brytania)|Partii Konserwatywnej]], minister w rządach [[Margaret Thatcher]] i [[John Major|Johna Majora]].
-Jest synem [[Henry Brooke|Henryego Brooke'a, barona Brooke of Cumnor]], byłego [[Ministrowie spraw wewnętrznych Wielkiej Brytanii|ministra spraw wewnętrznych]], i [[Barbara Brooke|Barbary ''de domo'' Matthews, baronowej Brooke of Ystradfellte]], córki Wielebnego Alfreda Matthewsa. Peter odebrał wykształcenie w Marlborough College, w Balliol College na [[Uniwersytet Oksfordzki|Uniwersytecie w Oksfordzie]] (gdzie był przewodniczącym Oxford Union) oraz w Harvard Business School. Po studiach pracował w Spencer Stuart.
+Jest synem [[Henry Brooke|Henry’ego Brooke’a, barona Brooke of Cumnor]], byłego [[Ministrowie spraw wewnętrznych Wielkiej Brytanii|ministra spraw wewnętrznych]], i [[Barbara Brooke|Barbary ''de domo'' Matthews, baronowej Brooke of Ystradfellte]], córki Wielebnego Alfreda Matthewsa. Peter odebrał wykształcenie w Marlborough College, w [[Balliol College]] na [[Uniwersytet Oksfordzki|Uniwersytecie w Oksfordzie]] (gdzie był przewodniczącym Oxford Union) oraz w Harvard Business School. Po studiach pracował w Spencer Stuart.
-W [[1977]] r. został wybrany do [[Izba Gmin|Izby Gmin]] jako reprezentant okręgu [[Okręg wyborczy Cities of London and Westminster|City of London and Westminster South]] (od [[1997]] r. okręg nazywał się Cities of London and Westminster). Był lordem skarbu w latach [[1981]]-[[1983]], podsekretarzem stanu w ministerstwie edukacji i nauki w latach [[1983]]-[[1985]] oraz ministrem stanu Skarbu w latach [[1985]]-[[1987]]. W [[1987]] r. został przewodniczącym Partii Konserwatywnej i Paymaster-General. W [[1988]] r. został członkiem Tajnej Rady. W [[1989]] r. został członkiem gabinetu jako minister ds. Irlandii Północnej.
+W [[1977]] r. został wybrany do [[Izba Gmin|Izby Gmin]] jako reprezentant okręgu [[Okręg wyborczy Cities of London and Westminster|City of London and Westminster South]] (od [[1997]] r. okręg nazywał się Cities of London and Westminster). Był lordem skarbu w latach 1981–1983, podsekretarzem stanu w ministerstwie edukacji i nauki w latach 1983–1985 oraz ministrem stanu Skarbu w latach 1985–1987. W [[1987]] r. został przewodniczącym Partii Konserwatywnej i Paymaster-General. W [[1988]] r. został członkiem [[Tajna Rada Wielkiej Brytanii|Tajnej Rady]]. W [[1989]] r. został członkiem gabinetu jako minister ds. Irlandii Północnej.
 Na tym stanowisku utrzymał się do [[1992]] r. Przyczyną jego dymisji były kontrowersje jakie Brooke wywołał występując w talk-show ''The Late Late Show'', gdzie zaśpiewał ''[[Oh My Darling, Clementine]]'' w dniu, w którym w zamachu [[Irlandzka Armia Republikańska|IRA]] zginęło 7 protestanckich robotników. Brooke powrócił do tylnych ław parlamentu, ale jeszcze w tym samym roku powrócił do gabinetu jako minister dziedzictwa narodowego. Był nim do [[1994]] r.
 W Izbie Gmin zasiadał do [[2001]] r., kiedy to zrezygnował ze startu w wyborach. W październiku został kreowany parem dożywotnim jako '''baron Brooke of Sutton Mandeville''' i zasiadł w [[Izba Lordów|Izbie Lordów]]. Jest tam przewodniczącym Stowarzyszenia Parów Konserwatywnych. W [[1992]] r. został kawalerem Orderu Kawalerów Honorowych.
+== Przypisy ==
+{{Przypisy}}
 == Linki zewnętrzne ==
-* [http://www.leighrayment.com/peers/peersB5.htm leighrayment.com]
+* {{Cytuj stronę | url = http://www.leighrayment.com/peers/peersB5.htm | tytuł = leighrayment.com | opublikowany = leighrayment.com | archiwum = https://web.archive.org/web/20190907161624/http://www.leighrayment.com/peers/peersB5.htm | zarchiwizowano = 2019-09-07}}
 {{Paymaster-General}}
@@ Linia 39: / Linia 42: @@
 {{Drugi gabinet Johna Majora}}
-{{Kontrola autorytatywna|VIAF=79067351|TYP=p}}
+{{Kontrola autorytatywna}}
-{{DEFAULTSORT:Brooke, Peter}}
+{{SORTUJ:Brooke, Peter}}
-[[Kategoria:Politycy Partii Konserwatywnej (brytyjskiej)]]
+[[Kategoria:Politycy Partii Konserwatywnej (Wielka Brytania)]]
-[[Kategoria:Odznaczeni Orderem Kawalerów Honorowych]]
+[[Kategoria:Odznaczeni Orderem Towarzyszy Honoru]]
-[[Kategoria:Brytyjscy parlamentarzyści 1974-1979]]
+[[Kategoria:Brytyjscy parlamentarzyści 1974–1979]]
-[[Kategoria:Brytyjscy parlamentarzyści 1979-1983]]
+[[Kategoria:Brytyjscy parlamentarzyści 1979–1983]]
-[[Kategoria:Brytyjscy parlamentarzyści 1983-1987]]
+[[Kategoria:Brytyjscy parlamentarzyści 1983–1987]]
-[[Kategoria:Brytyjscy parlamentarzyści 1987-1992]]
+[[Kategoria:Brytyjscy parlamentarzyści 1987–1992]]
-[[Kategoria:Brytyjscy parlamentarzyści 1992-1997]]
+[[Kategoria:Brytyjscy parlamentarzyści 1992–1997]]
-[[Kategoria:Brytyjscy parlamentarzyści 1997-2001]]
+[[Kategoria:Brytyjscy parlamentarzyści 1997–2001]]
 [[Kategoria:Parowie dożywotni]]
 [[Kategoria:Urodzeni w 1934]]
+[[Kategoria:Zmarli w 2023]]

W dniu powstania	Margaret Thatcher Kenneth Baker Paul Channon Kenneth Clarke Norman Fowler Lord Havers Geoffrey Howe Douglas Hurd Tom King Nigel Lawson John MacGregor John Major John Moore Cecil Parkinson Nicholas Ridley Malcolm Rifkind John Wakeham Peter Walker Lord Whitelaw Lord Young of Graffham George Younger
Późniejsi członkowie gabinetu	Lord Belstead Peter Brooke John Gummer Michael Howard David Hunt Norman Lamont Peter Lilley Lord Mackay of Clashfern Tony Newton Chris Patten David Waddington William Waldegrave

W dniu powstania	John Major Virginia Bottomley Kenneth Clarke John Gummer Michael Heseltine Michael Howard David Hunt Douglas Hurd Norman Lamont Ian Lang Peter Lilley John MacGregor Lord Mackay of Clashfern Patrick Mayhew David Mellor Tony Newton John Patten Michael Portillo Malcolm Rifkind Gillian Shephard Lord Wakeham William Waldegrave
Późniejsi członkowie gabinetu	Jonathan Aitken Peter Brooke Lord Cranborne Stephen Dorrell Michael Forsyth Roger Freeman William Hague Jeremy Hanley Douglas Hogg Brian Mawhinney John Redwood George Young