Klementyna Sanguszkowa: Różnice pomiędzy wersjami

Klementyna Czartoryska

Pogoń Litewska
Rodzina	Sanguszkowie herbu Pogoń Litewska
Data i miejsce urodzenia	30 września 1780 Korzec
Data i miejsce śmierci	2 marca 1852 Gumniska
Ojciec	Józef Klemens Czartoryski (1740-1810)
Matka	Dorota Barbara Jabłonowska (1760-1844)
Mąż	Eustachy Erazm Sanguszko
Dzieci	Dorota (1799-1821), Roman (1800-1881), Władysław Hieronim (1803-1870)[1]
Multimedia w Wikimedia Commons

Klementyna Czartoryska^[1] (ur. 30 września 1780 - zm. 2 marca 1852) – córka Józefa Klemensa Czartoryskiego i Doroty Barbary Jabłonowskiej (1760-1844).

Ok. 1795 wyjechała z ojcem do Saksonii, gdzie 26 czerwca 1798 wyszła za mąż za Eustachego Erazma Sanguszko, z którym miała córkę Dorotę (1799-1821) oraz synów Romana (1800-1881) i Władysława Hieronima (1803-1870)^[1]. W 1810 na stałe wróciła do kraju, kiedy mąż wyjechał na Wołyń bez porozumienia z rządem Księstaw Warszawskiego i został oskarżony o dezercję podjęła korespondencję z władzami wyjaśniając postepowanie męża i później łagodziła skutki politycznej i towarzyskiej izolacji. Od 1813 osiadła w Sławucie poświęcając czas urządzeniu rodowej rezydencji oraz założeniu biblioteki, której podstawa stał się księgozbiór odziedziczony po ojcu, krótko przed śmiercią Klementyny biblioteka liczyła 6 tysięcy tomów. Po nagłej śmierci córki Doroty wzniosła dla jej upamiętnienia kościół św. Doroty w Sławucie. Udało jej się zapobiec konfiskacie rodzinnego majątku za udział syna Romana w postaniu listopadowym, prowadziła również starania o zwolnienie syna z zesłania wykorzystując w tym celu dawną znajomość z Karoliną Hohenzollern wówczas już cesarzową Aleksandrą. W latach 1832-1835 spisała pamiętnik opublikowany drukiem w 1927. W 1837 poważnie zachorowała leczyła się wówczas u Karola Marcinkowskiego w Poznaniu. Po śmierci męża w 1844 zamieszkała w pałacu Sanguszków w Gumniskach, gdzie dalej prowadziła działalność charytatywną. Została pochowana na starym cmentarzu w Tarnowie w grobowcu rodzinnym.

• Biografia w Internetowym PSB