Język tsotsil: Różnice pomiędzy wersjami

Język tsotsil, tzotzil (wymowa: cocil) – język należący do grupy języków tseltalskich^[1] z rodziny języków majańskich, używany przez około 350 tys. osób (według ostatniego spisu powszechnego z roku 2005) w meksykańskim stanie Chiapas, zwłaszcza w okolicach miasta San Cristóbal de las Casas. Od czasu podboju hiszpańskiego zapisywany jest pismem łacińskim, wcześniej używano skomplikowanego systemu glifów, wspólnego dla języka tzotzil i tzeltal, poświadczonego m.in. przez inskrypcje na kamieniach w Palenque i Toniná.

Język tzotzil posiada kilka odmian dialektalnych, uważanych przez Ethnologue za odrębne języki. Najważniejsze z nich to:

• Tzotzil z Chamula – tzc^[2]
• Tzotzil z Zinacantán – tzz^[3]
• Tzotzil z San Andrés Larráinzar – tzs^[4]
• Tzotzil z Huixtán – tzu^[5]
• Tzotzil z Ch'enalho' – tze^[6]
• Tzotzil z Venustiano Carranza – tzo^[7]

W roku 1999 w ramach reformy ortograficznej języka tzotzil, przeprowadzonej przez C.E.L.A.L.I. (Centro de Lengua, Arte y Literatura Indígena), wprowadzono preferowany zapis „ts” zamiast dotychczasowego „tz”, co pozwala na bardziej spójny zapis dźwięków tego języka, usuwając literę „z”. Oznacza to, że również nazwa języka powinna być zapisywana od tej pory jako „tsotsil”.

• Alfred F.A.F. Majewicz Alfred F.A.F., Języki świata i ich klasyfikowanie, wyd. 1, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1989, ISBN 83-01-08163-5 . Brak numerów stron w książce

• Gramatyka języka tzotzil z Zinacantan
• Podstawowe zwroty