Matka Ojczyzna Wzywa!: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m poprawa linków do przek., drobne techniczne |
drobne techniczne |
||
(Nie pokazano 22 wersji utworzonych przez 18 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Pomnik infobox |
{{Pomnik infobox |
||
|nazwa = Matka Ojczyzna |
|nazwa = Matka Ojczyzna Wzywa! |
||
|nazwa oryginalna = Родина-мать зовёт! |
|||
|grafika = |
|grafika = Mamaev kurgan (ОКН).JPG |
||
|opis grafiki = |
|opis grafiki = |
||
|państwo = Rosja |
|państwo = Rosja |
||
Linia 10: | Linia 11: | ||
|projektant = [[Jewgienij Wuczeticz]]<br />Nikołaj Nikitin |
|projektant = [[Jewgienij Wuczeticz]]<br />Nikołaj Nikitin |
||
|fundator = |
|fundator = |
||
| |
|materiał = |
||
| |
|całkowita wysokość = 85 |
||
| |
|data budowy = 1959–1967 |
||
| |
|data odsłonięcia = 15 października 1967 |
||
|ważniejsze przebudowy = |
|ważniejsze przebudowy = |
||
| |
|data likwidacji = |
||
|kod mapy = |
|kod mapy = Wołgograd |
||
|współrzędne = 48°44′32.5″N 44°32′13.6″E |
|||
|stopniN = 48 |minutN = 44 |sekundN = 32.5 |
|||
|stopniE = 44 |minutE = 32 |sekundE = 13.6 |
|||
|commons = Category:The Motherland Calls |
|commons = Category:The Motherland Calls |
||
}} |
}} |
||
[[Plik:Flag of Volgograd Oblast. |
[[Plik:Flag of Volgograd Oblast.svg|thumb|Flaga [[obwód wołgogradzki|obwodu wołgogradzkiego]]]] |
||
⚫ | '''Matka Ojczyzna Wzywa!''' ([[Język rosyjski|ros.]] Родина-мать зовёт!) – monumentalny [[posąg]] w [[Wołgograd]]zie (dawniej Stalingrad), poświęcony [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|radzieckim]] żołnierzom walczącym w [[bitwa stalingradzka|bitwie stalingradzkiej]]. Jedna z najwyższych rzeźb na świecie, symbol i atrakcja turystyczna Wołgogradu. |
||
[[Plik:Mamaev kurgan (ОКН).JPG|thumb|Widok statuy]] |
|||
⚫ | '''Matka Ojczyzna |
||
== Historia budowy == |
== Historia budowy == |
||
Na lokalizację pomnika wybrano [[Kurhan Mamaja]] – najwyższe wzniesienie na terenie Stalingradu, o które w trakcie bitwy toczyły się niezwykle ciężkie walki, a zarazem miejsce pochówku 34 505 radzieckich żołnierzy poległych w obronie miasta. Wstępne prace nad konstrukcją monumentu rozpoczęły się w maju 1959 roku. Zespołem rzeźbiarzy i architektów kierował [[Jewgienij Wuczeticz]], natomiast za prace inżynieryjne odpowiadał |
Na lokalizację pomnika wybrano [[Kurhan Mamaja]] – najwyższe wzniesienie na terenie Stalingradu, o które w trakcie bitwy toczyły się niezwykle ciężkie walki, a zarazem miejsce pochówku 34 505 radzieckich żołnierzy poległych w obronie miasta. Wstępne prace nad konstrukcją monumentu rozpoczęły się w maju 1959 roku. Zespołem rzeźbiarzy i architektów kierował [[Jewgienij Wuczeticz]], natomiast za prace inżynieryjne odpowiadał Nikołaj Nikitin. |
||
Pierwotnie pomnik miał przedstawiać kobietę niosącą czerwony sztandar, u której stóp klęczał radziecki żołnierz. Ostatecznie przybrał on kształt kobiety z uniesionym ku niebu mieczem. Nawiązująca do antycznych wyobrażeń bogini [[Nike (mitologia)|Nike]] i zwrócona symbolicznie ku zachodowi postać jest [[alegoria|alegorią]] ojczyzny wzywającej swych synów do walki z najeźdźcą. Wysokość monumentu miała nie przekraczać 36 metrów, jednak na polecenie ówczesnego przywódcy ZSRR [[Nikita Chruszczow|Nikity Chruszczowa]] zwiększono ją do 85 metrów, tak aby posąg stał się największą rzeźbą na świecie<ref name="hotels">{{cytuj stronę|url=http://www.hotels-in-volgograd.ru/rodina/|tytuł=Родина-Мать|język=ru|data dostępu=2009-10-02}}</ref>. Matka Ojczyzna otrzymała twarz Walentiny Izotowej, mieszkanki Stalingradu, która pozowała rzeźbiarzom Wuczeticza<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.gorod-geroy.ru/smi/index.php?id=209|tytuł=Родину-мать зовут Валей|data=15 czerwca 2003|język=ru|data dostępu=2009-10-02}}</ref>. |
Pierwotnie pomnik miał przedstawiać kobietę niosącą czerwony sztandar, u której stóp klęczał radziecki [[żołnierz]]. Ostatecznie przybrał on kształt kobiety z uniesionym ku niebu mieczem. Nawiązująca do antycznych wyobrażeń bogini [[Nike (mitologia)|Nike]] i zwrócona symbolicznie ku zachodowi postać jest [[alegoria|alegorią]] ojczyzny wzywającej swych synów do walki z najeźdźcą. Wysokość monumentu miała nie przekraczać 36 metrów, jednak na polecenie ówczesnego przywódcy ZSRR [[Nikita Chruszczow|Nikity Chruszczowa]] zwiększono ją do 85 metrów, tak aby posąg stał się największą rzeźbą na świecie<ref name="hotels">{{cytuj stronę|url=http://www.hotels-in-volgograd.ru/rodina/|tytuł=Родина-Мать|język=ru|data dostępu=2009-10-02}}</ref>. Matka Ojczyzna otrzymała twarz Walentiny Izotowej, mieszkanki Stalingradu, która pozowała rzeźbiarzom Wuczeticza<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.gorod-geroy.ru/smi/index.php?id=209|tytuł=Родину-мать зовут Валей|data=15 czerwca 2003|język=ru|data dostępu=2009-10-02|archiwum=https://www.webcitation.org/61D38OqGo?url=http://www.gorod-geroy.ru/smi/index.php?id=209|zarchiwizowano=2011-08-25}}</ref>. |
||
Prace trwały w sumie 8 lat. Oficjalnie zakończyły się 15 października 1967 roku, gdy na Kurhanie Mamaja uroczyście otwarto kompleks miejsc pamięci |
Prace trwały w sumie 8 lat. Oficjalnie zakończyły się 15 października 1967 roku, gdy na Kurhanie Mamaja uroczyście otwarto kompleks miejsc pamięci „Bohaterom bitwy stalingradzkiej”, którego statua stanowi centralny element. Przy jego budowie zużyto około 20 tysięcy m<sup>3</sup> betonu, 25 tysięcy ton stali i przemieszczono ponad 1 mln m<sup>3</sup> ziemi<ref name="symbol" />. |
||
== Dane architektoniczne == |
== Dane architektoniczne == |
||
Posąg kobiety mierzy 52 m i waży około 8 tysięcy ton. Jego całkowita wysokość, wraz z wykonanym ze [[stal nierdzewna|stali nierdzewnej]] mieczem, wynosi 85 m (dla porównania [[Statua Wolności]] bez cokołu mierzy 45 m). Zgodnie z zamierzeniami, w chwili odsłonięcia był najwyższą statuą na świecie<ref name="bbc">{{cytuj stronę|url=http://news.bbc.co.uk/2/hi/europe/8040471.stm|tytuł=Russia's massive leaning statue|nazwisko=Galpin|imię=Richard|data=8 maja 2009|opublikowany=BBC News|język=en|data dostępu=2009-10-02}}</ref>. Rzeźba wykonana jest ze [[żelbet|zbrojonego betonu]]. W środku jest pusta – jej ściany mają zaledwie |
Posąg kobiety mierzy 52 m i waży około 8 tysięcy ton. Jego całkowita wysokość, wraz z wykonanym ze [[stal nierdzewna|stali nierdzewnej]] mieczem, wynosi 85 m (dla porównania [[Statua Wolności]] bez cokołu mierzy 45 m). Zgodnie z zamierzeniami, w chwili odsłonięcia był najwyższą statuą na świecie<ref name="bbc">{{cytuj stronę|url=http://news.bbc.co.uk/2/hi/europe/8040471.stm|tytuł=Russia's massive leaning statue|nazwisko=Galpin|imię=Richard|data=8 maja 2009|opublikowany=BBC News|język=en|data dostępu=2009-10-02}}</ref>. Rzeźba wykonana jest ze [[żelbet|zbrojonego betonu]]. W środku jest pusta – jej ściany mają zaledwie 25–30 cm grubości. Stopy postaci spoczywają na 2–metrowym cokole, który z kolei jest umieszczony na niemal w całości ukrytym pod ziemią betonowym fundamencie o wysokości 16 m. [[Cokół]] nie jest przytwierdzony do fundamentu – stabilność całej konstrukcji zapewnia jej własna masa i siła grawitacji<ref name="hotels" />. |
||
Pod pomnik prowadzi rozpoczynająca się u stóp kurhanu serpentyna. Składa się ona z 200 stopni – tyle samo dni trwała bitwa stalingradzka. Wzdłuż drogi znajduje się 35 granitowych nagrobków, pod którymi spoczywają obrońcy miasta odznaczeni tytułem [[Bohater Związku Radzieckiego|Bohatera Związku Radzieckiego]] (w tym marszałek [[Wasilij Czujkow]] – dowódca broniącej Stalingradu [[62 Armia (ZSRR)|62 Armii]])<ref name="hotels"/>. |
Pod pomnik prowadzi rozpoczynająca się u stóp kurhanu serpentyna. Składa się ona z 200 stopni – tyle samo dni trwała bitwa stalingradzka. Wzdłuż drogi znajduje się 35 granitowych nagrobków, pod którymi spoczywają obrońcy miasta odznaczeni tytułem [[Bohater Związku Radzieckiego|Bohatera Związku Radzieckiego]] (w tym marszałek [[Wasilij Czujkow]] – dowódca broniącej Stalingradu [[62 Armia (ZSRR)|62 Armii]])<ref name="hotels" />. |
||
== Symbol i atrakcja turystyczna == |
== Symbol i atrakcja turystyczna == |
||
Kompleks |
Kompleks „Bohaterom bitwy stalingradzkiej” jest dostępny dla zwiedzających przez cały rok, siedem dni w tygodniu. Nocą jest oświetlony. Za wstęp nie są pobierane opłaty. Od chwili wybudowania pomnik stał się symbolem (widnieje m.in. na fladze i herbie [[obwód wołgogradzki|obwodu wołgogradzkiego]]) oraz największą atrakcją turystyczną miasta. Według oficjalnych danych do 2009 roku odwiedziło go ponad 60 milionów ludzi<ref name="symbol">{{cytuj stronę|url=http://www.statesymbol.ru/image/regionsymbol/20051003/39598029.html|tytuł= Волгоград. Мамаев курган. |opublikowany=statesymbol.ru|język=ru|data dostępu=2009-10-03}}</ref>. |
||
W 2008 roku Kurhan Mamaja i statua Matki Ojczyzny zostały zaliczone, obok [[Bajkał]]u czy [[Sobór Wasyla Błogosławionego|Cerkwi Wasyla Błogosławionego]], do grona |
W 2008 roku Kurhan Mamaja i statua Matki Ojczyzny zostały zaliczone, obok [[Bajkał]]u czy [[Sobór Wasyla Błogosławionego|Cerkwi Wasyla Błogosławionego]], do grona „7 Cudów Rosji”. Ogólnonarodowy plebiscyt zorganizowały wspólnie gazeta [[Izwiestija]], telewizja [[Rossija 1|Rossija]] i [[Radio Majak]]<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.ruschudo.ru/miracles/22/|tytuł=Чудеса России|data dostępu=2009-10-05|archiwum=https://web.archive.org/web/20090924073329/http://www.ruschudo.ru/miracles/22/|zarchiwizowano=2009-09-24}}</ref>. |
||
== Problemy == |
== Problemy == |
||
Utrzymanie pomnika pochłania rocznie 165 mln [[rubel|rubli]]. Ze względu na jego wysokość, przy bieżących pracach konserwacyjnych muszą być zatrudniani [[alpinista|alpiniści]]<ref name="kresy">{{cytuj stronę|url=http://www.kresy.pl/wydarzenia?zobacz/kto-pomoze-matce-ojczyznie-|tytuł=Kto pomoże Matce Ojczyznie?|opublikowany=kresy.pl|data dostępu=2009-10-03}}</ref>. |
Utrzymanie pomnika pochłania rocznie 165 mln [[rubel|rubli]]. Ze względu na jego wysokość, przy bieżących pracach konserwacyjnych muszą być zatrudniani [[alpinista|alpiniści]]<ref name="kresy">{{cytuj stronę|url=http://www.kresy.pl/wydarzenia?zobacz/kto-pomoze-matce-ojczyznie-|tytuł=Kto pomoże Matce Ojczyznie?|opublikowany=kresy.pl|data dostępu=2009-10-03}}</ref>. |
||
Zmiana poziomu wód gruntowych pod kopcem skutkuje przesuwaniem się fundamentu, na którym swobodnie spoczywa statua. Jak ujawniło w maju 2009 roku [[BBC]], spowodowało to odchylenie się posągu od pionu już o około 20 cm |
Zmiana poziomu wód gruntowych pod kopcem skutkuje przesuwaniem się fundamentu, na którym swobodnie spoczywa statua. Jak ujawniło w maju 2009 roku [[BBC]], spowodowało to odchylenie się posągu od pionu już o około 20 cm<ref name="bbc" /><ref name="kresy" />. |
||
== Zobacz też == |
== Zobacz też == |
||
Linia 53: | Linia 52: | ||
* [[Pomnik Chrystusa Odkupiciela w Rio de Janeiro|Pomnik Chrystusa Zbawiciela w Rio de Janeiro]] |
* [[Pomnik Chrystusa Odkupiciela w Rio de Janeiro|Pomnik Chrystusa Zbawiciela w Rio de Janeiro]] |
||
== Przypisy == |
|||
{{Przypisy}} |
|||
== Linki zewnętrzne == |
== Linki zewnętrzne == |
||
* {{cytuj stronę| url = http://mamayevhill.volgadmin.ru/| tytuł = Kompleks miejsc pamięci "Bohaterom bitwy stalingradzkiej"| data dostępu = |
* {{cytuj stronę| url = http://mamayevhill.volgadmin.ru/| tytuł = Kompleks miejsc pamięci "Bohaterom bitwy stalingradzkiej"| data dostępu = 2009-10-08| autor = | opublikowany = | praca = | data = | język =de en ru}} |
||
{{Kontrola autorytatywna}} |
|||
[[Kategoria:Pomniki w Rosji]] |
[[Kategoria:Pomniki w Rosji]] |
||
[[Kategoria:Bitwa stalingradzka]] |
[[Kategoria:Bitwa stalingradzka]] |
||
[[Kategoria:Architektura Rosji]] |
[[Kategoria:Architektura Rosji]] |
||
[[Kategoria:Pomniki odsłonięte w 1967]] |
Aktualna wersja na dzień 09:56, 8 sie 2023
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Miejsce | |
Typ obiektu | |
Projektant |
Jewgienij Wuczeticz |
Całkowita wysokość |
85 m |
Data budowy |
1959–1967 |
Data odsłonięcia |
15 października 1967 |
Położenie na mapie Wołgogradu | |
Położenie na mapie Rosji | |
Położenie na mapie obwodu wołgogradzkiego | |
48°44′32,5″N 44°32′13,6″E/48,742361 44,537111 |
Matka Ojczyzna Wzywa! (ros. Родина-мать зовёт!) – monumentalny posąg w Wołgogradzie (dawniej Stalingrad), poświęcony radzieckim żołnierzom walczącym w bitwie stalingradzkiej. Jedna z najwyższych rzeźb na świecie, symbol i atrakcja turystyczna Wołgogradu.
Historia budowy
[edytuj | edytuj kod]Na lokalizację pomnika wybrano Kurhan Mamaja – najwyższe wzniesienie na terenie Stalingradu, o które w trakcie bitwy toczyły się niezwykle ciężkie walki, a zarazem miejsce pochówku 34 505 radzieckich żołnierzy poległych w obronie miasta. Wstępne prace nad konstrukcją monumentu rozpoczęły się w maju 1959 roku. Zespołem rzeźbiarzy i architektów kierował Jewgienij Wuczeticz, natomiast za prace inżynieryjne odpowiadał Nikołaj Nikitin.
Pierwotnie pomnik miał przedstawiać kobietę niosącą czerwony sztandar, u której stóp klęczał radziecki żołnierz. Ostatecznie przybrał on kształt kobiety z uniesionym ku niebu mieczem. Nawiązująca do antycznych wyobrażeń bogini Nike i zwrócona symbolicznie ku zachodowi postać jest alegorią ojczyzny wzywającej swych synów do walki z najeźdźcą. Wysokość monumentu miała nie przekraczać 36 metrów, jednak na polecenie ówczesnego przywódcy ZSRR Nikity Chruszczowa zwiększono ją do 85 metrów, tak aby posąg stał się największą rzeźbą na świecie[1]. Matka Ojczyzna otrzymała twarz Walentiny Izotowej, mieszkanki Stalingradu, która pozowała rzeźbiarzom Wuczeticza[2].
Prace trwały w sumie 8 lat. Oficjalnie zakończyły się 15 października 1967 roku, gdy na Kurhanie Mamaja uroczyście otwarto kompleks miejsc pamięci „Bohaterom bitwy stalingradzkiej”, którego statua stanowi centralny element. Przy jego budowie zużyto około 20 tysięcy m3 betonu, 25 tysięcy ton stali i przemieszczono ponad 1 mln m3 ziemi[3].
Dane architektoniczne
[edytuj | edytuj kod]Posąg kobiety mierzy 52 m i waży około 8 tysięcy ton. Jego całkowita wysokość, wraz z wykonanym ze stali nierdzewnej mieczem, wynosi 85 m (dla porównania Statua Wolności bez cokołu mierzy 45 m). Zgodnie z zamierzeniami, w chwili odsłonięcia był najwyższą statuą na świecie[4]. Rzeźba wykonana jest ze zbrojonego betonu. W środku jest pusta – jej ściany mają zaledwie 25–30 cm grubości. Stopy postaci spoczywają na 2–metrowym cokole, który z kolei jest umieszczony na niemal w całości ukrytym pod ziemią betonowym fundamencie o wysokości 16 m. Cokół nie jest przytwierdzony do fundamentu – stabilność całej konstrukcji zapewnia jej własna masa i siła grawitacji[1].
Pod pomnik prowadzi rozpoczynająca się u stóp kurhanu serpentyna. Składa się ona z 200 stopni – tyle samo dni trwała bitwa stalingradzka. Wzdłuż drogi znajduje się 35 granitowych nagrobków, pod którymi spoczywają obrońcy miasta odznaczeni tytułem Bohatera Związku Radzieckiego (w tym marszałek Wasilij Czujkow – dowódca broniącej Stalingradu 62 Armii)[1].
Symbol i atrakcja turystyczna
[edytuj | edytuj kod]Kompleks „Bohaterom bitwy stalingradzkiej” jest dostępny dla zwiedzających przez cały rok, siedem dni w tygodniu. Nocą jest oświetlony. Za wstęp nie są pobierane opłaty. Od chwili wybudowania pomnik stał się symbolem (widnieje m.in. na fladze i herbie obwodu wołgogradzkiego) oraz największą atrakcją turystyczną miasta. Według oficjalnych danych do 2009 roku odwiedziło go ponad 60 milionów ludzi[3].
W 2008 roku Kurhan Mamaja i statua Matki Ojczyzny zostały zaliczone, obok Bajkału czy Cerkwi Wasyla Błogosławionego, do grona „7 Cudów Rosji”. Ogólnonarodowy plebiscyt zorganizowały wspólnie gazeta Izwiestija, telewizja Rossija i Radio Majak[5].
Problemy
[edytuj | edytuj kod]Utrzymanie pomnika pochłania rocznie 165 mln rubli. Ze względu na jego wysokość, przy bieżących pracach konserwacyjnych muszą być zatrudniani alpiniści[6].
Zmiana poziomu wód gruntowych pod kopcem skutkuje przesuwaniem się fundamentu, na którym swobodnie spoczywa statua. Jak ujawniło w maju 2009 roku BBC, spowodowało to odchylenie się posągu od pionu już o około 20 cm[4][6].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- Pomnik Bohaterów Warszawy
- Wielki Budda z Leshan
- Pomnik Chrystusa Króla w Świebodzinie
- Pomnik Chrystusa Zbawiciela w Rio de Janeiro
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Родина-Мать. [dostęp 2009-10-02]. (ros.).
- ↑ Родину-мать зовут Валей. 15 czerwca 2003. [dostęp 2009-10-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-25)]. (ros.).
- ↑ a b Волгоград. Мамаев курган.. statesymbol.ru. [dostęp 2009-10-03]. (ros.).
- ↑ a b Richard Galpin: Russia's massive leaning statue. BBC News, 8 maja 2009. [dostęp 2009-10-02]. (ang.).
- ↑ Чудеса России. [dostęp 2009-10-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-09-24)].
- ↑ a b Kto pomoże Matce Ojczyznie?. kresy.pl. [dostęp 2009-10-03].
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Kompleks miejsc pamięci "Bohaterom bitwy stalingradzkiej". [dostęp 2009-10-08]. (niem. • ang. • ros.).