Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

wojownik

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

wojownik (język polski)

[edytuj]
wojownicy (1.1)
wojownik (2.1) zbrojny
wymowa:
IPA[vɔˈjɔvʲɲik], AS[voi ̯ovʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) ten, który walczy
(1.2) etn. członek ludu pierwotnego, który zajmuje się walką

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(2.1) ornit. gatunek ptaka z rodziny jastrzębiowatych
odmiana:
(1.1-2)
(2.1)
przykłady:
(1.1) Wojownicy złożyli broń, którą następnie policja na wszelki wypadek zniszczyła[1].
(2.1) Wojowniki wspaniałe polują często parami[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) żołnierz
(1.2) bojownik
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. woj m, wojowniczość ż, wojna ż, wojenka ż, wojaczka ż, wojowanie n, zawojowanie n
forma żeńska wojowniczka ż
czas. wojować ndk., zawojować dk.
przym. wojowniczy, wojenny, wojaczy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Perspektywy, nr 14, Warszawa, 1980 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Wojownik wspaniały. katalogmonet.pl. [dostęp 2 września 2023].