trawa

wymowa:

​^?/i, IPA: [ˈtrava], AS: [trava]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bot. roślina z rodziny wiechlinowatych, zwykle w kolorze zielonym, rozłogowa lub kępiasta, o długich, wąskich liściach; zob. też wiechlinowate w Wikipedii

(1.2) pot. marihuana

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	trawa	trawy
dopełniacz	trawy	traw
celownik	trawie	trawom
biernik	trawę	trawy
narzędnik	trawą	trawami
miejscownik	trawie	trawach
wołacz	trawo	trawy

przykłady:

(1.1) Jutro muszę skosić trawę przed domem.

(1.2) Nie palę trawy.

składnia:

kolokacje:

(1.1) angielska trawa • zielona trawa • niska / wysoka trawa • skoszona trawa • hokej na trawie

(1.2) brazylijska / holenderska trawa • jarać / zajarać trawę • palić / zapalić trawę • kupić / sprzedać trawę • hodować / uprawiać trawę

synonimy:

(1.1) darń, murawa, trawnik; gw. (Górny Śląsk) trowa

(1.2) boba, cannabis, gandzia, grass, konopie indyjskie, maria konopnicka, marycha, maryśka, trawka, ziele, zielone, zioło, ziółko

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. trawnik m

zdrobn. trawka ż

przym. trawiasty, trawny, trawnikowy

czas. trawić

związki frazeologiczne:

dawniej lepiej bywało i trawa lepiej rosła • kiedy w styczniu rosną trawy, lipiec dla nas niełaskawy • kiedy w styczniu rośnie trawa, marna w lecie jest potrawa • mowa-trawa • na Święty Józek czasem śniegu, a czasem trawy wózek • wiedzieć, co w trawie piszczy • zielony jak trawa na wiosnę

etymologia:

prasł. *trava → to, co się zużywa, co się spasa, karma^[1]

uwagi:

tłumaczenia:

• aleucki: (1.1) qigaq, qiiga-x̂
• angielski: (1.1) grass; (1.2) weed
• arabski: (1.1) عشب m (ʿušb)
• baskijski: (1.1) belar
• bhodźpuri: (1.1) घास ż
• białoruski: (1.1) трава ż
• bośniacki: (1.1) trava ż
• bułgarski: (1.1) трева ż
• cerkiewnosłowiański: (1.1) трава ż
• chiński standardowy: (1.1) 草 (cǎo); (1.2) 草 (cǎo)
• chorwacki: (1.1) trava ż; (1.2) trava ż
• duński: (1.1) græs n; (1.2) græs n
• elfdalski: (1.1) gras n
• esperanto: (1.1) herbo
• fiński: (1.1) heinä
• francuski: (1.1) herbe ż; (1.2) herbe ż
• grenlandzki: (1.1) ivigaq
• gudźarati: (1.1) ઘાસ m (ghāsa)
• hiszpański: (1.1) hierba ż; (1.2) hierba ż
• hunsrik: (1.1) Graas n
• irlandzki: (1.1) féar m
• islandzki: (1.1) gras n
• itelmeński: (1.1) °сыс
• jaćwieski: (1.1) zil
• japoński: (1.1) 草 (くさ, kusa)
• jidysz: (1.1) גראָז n (groz)
• kabardyjski: (1.1) удзы
• karaimski: (1.1) йашот, йасот, кёгёть
• kaszubski: (1.1) trôwa ż
• kataloński: (1.1) herba ż; (1.2) herba ż
• kazachski: (1.1) от, шөп
• litewski: (1.1) žolė ż
• łaciński: (1.1) herba, gramen
• manx: (1.1) faiyr m
• mongolski: (1.1) ногоо, өвс
• niderlandzki: (1.1) gras n
• niemiecki: (1.1) Gras n
• nowogrecki: (1.1) χόρτο n (chórto); (1.2) χόρτο n (chórto)
• nowopruski: (1.1) zālis m
• rosyjski: (1.1) трава ż; (1.2) трава ż
• słowacki: (1.1) tráva ż; (1.2) tráva ż
• staroirlandzki: (1.1) fér n
• szwedzki: (1.1) gräs n
• turecki: (1.1) ot
• tybetański: (1.1) རྩྭ (rtswa)
• udmurcki: (1.1) турын
• ukraiński: (1.1) трава ż; (1.2) трава ż
• węgierski: (1.1) fű
• wilamowski: (1.1) gros n, grōs n, grōz n
• włoski: (1.1) erba ż

źródła:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bot. trawa

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz górnołużycki, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.