rosegar

/ruzeˈɣa/, /ruzeˈɣa/

França (Bearn) - Lengadocian : escotar « rosegar »

Sillabas

ro | se | gar (3)

Vèrb

rosegar

1. Manjar o destruire dapasset amb las dents.

Sinonims

• roganhar

Derivats

• rosegaire

Variantas dialectalas

• arroganhar (gascon)

Traduccions

alemand: nagen (de) anglés: to gnaw (en) catalan: rosegar (ca) espanhòl: roer (es) esperanto: ronĝi (eo) francés: ronger (fr) italian: rosicchiare (it), rodere (it)

neerlandés: kluiven (nl) ongrés: rág (hu) portugués: roer (pt) romanés: a roade (ro) sicilian: arrusicari (scn) ucraïnian: гризти (uk)

Conjugason

Lengadocian

Infinitiu	rosegar
Gerondiu	rosegant
Participi passat
	singular			plural
masculin	rosegat			rosegats
femenin	rosegada			rosegadas
Mòde indicatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	rosegui rosegue[N 1]	rosegas	rosega	rosegam	rosegatz	rosegan
Imperfach	rosegavi	rosegavas	rosegava	rosegàvem	rosegàvetz	rosegavan
Preterit	roseguèri	roseguères	roseguèt	roseguèrem	roseguèretz	roseguèron
Futur	rosegarai	rosegaràs	rosegarà	rosegarem	rosegaretz	rosegaràn
Condicional	rosegariái	rosegariás	rosegariá	rosegariam	rosegariatz	rosegarián
Mòde subjonctiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	rosegue	rosegues	rosegue	roseguem	roseguetz	roseguen
Imperfach	roseguèssi	roseguèsses	roseguès roseguèsse	roseguèssem	roseguèssetz	roseguèsson
Mòde imperatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Afirmatiu	—	rosega !	—	roseguem !	rosegatz !	—
Negatiu	—	rosegues pas !	—	roseguem pas !	roseguetz pas !	—
Nòtas
↑ Èst e nòrd-èst (Cevena, monpelhierenc, Gavaudan, orlhagués, nòrd-Roergue)