Dâmbovița

I fleire hundreår var Dâmbovița den viktigaste drikkevasskjelda til București. Det var fleire vassbrønnar, men det meste av vatnet i București vart distribuert av vassberarar.^[1]

I gamle soger frå București vert vatnet i Dâmbovița omtalt som «søtt», og sjølv på byrjinga av 1700-talet omtalte Anton Maria del Chiaro elva som «lett og rein». Mot slutten av hundreåret voks byen og elva vart forureina. Derfor trong ein akveduktar for å føre reint vatn til byen. Dei tidlegaste akveduktane vart bygd under fyrst Alexander Ypsilantis.^[1]

Det vart bygd mange vassmøller langs Dâmbovița, dei fleste av dei eigd av fyrsten, klostera eller bojarar.

Dâmbovița hadde tidlegare to sideelvar i București:

• Dâmbovicioara, på høgresida, som truleg rann i området der gata Sființii Apostoli ligg i dag.
• Bucureștioara, som rann frå eit tjern der Grădina Icoanei i dag er.

I tillegg var det ei grein av elva kalla Gârlița, som forma øya Ostrovu.

Dâmbovița førte ofte til flaum i București, særleg på den lågare venstrebreidda. Etter storflaumen i 1775 gav Ypsilantis ordre om å byggje ein kanal for å hindre eller minske framtidige flaumar. I 1813 avgjorde fyrst Jean Georges Caradja at elveleiet skulle reinsast.^[1] Delen av elva som renn gjennom hovudstaden vart kanalisert to gonger, først i 1883 (for å hindre flaum) og så seint i 1970-åra i samband med ombygging av sentrumsområde og bygginga av București Metro.

Det har aldri vore mogeleg med skipsfart på Dâmbovița, men det vart gjort mislukka forsøk med båtar på elva i 1902.^[2]

Tidleg i historia si eksisterte det eit par bruer over Dâmbovița i București. I dag er det om lag eit dusin bruer over elva i hovudstaden.

Elva renn gjennom følgjande byar og landsbyar i Romania:

• Dragoslavele
• Malu cu Flori
• Cândești
• Vulcana-Băi
• Voinești
• Mănești
• Dragomirești
• Lucieni
• Nucet
• Contești
• Lungulețu
• București
• Plătărești
• Vasilați
• Budești

•  
  Kanalisering av Dâmbovița i București
•  
  Dâmbovița i București, akvarell av Amedeo Preziosi