landa
landa
landa
landa
- accusatief onbepaald mannelijk enkelvoud van landi
landa
landa
- accusatief onbepaald mannelijk meervoud van landi
- lan·da
Naar frequentie | 30177 |
---|
stellend | vergrotend | overtreffend | ||
---|---|---|---|---|
onbepaald (sterk) |
m/v enkelvoud | landa | ||
o enkelvoud | landa | |||
meervoud | landa | |||
bepaald (zwak) |
enkelvoud en meervoud |
landa |
landa
landa
- verleden tijd aantonende wijs bedrijvende vorm van lande
landa
- gebiedende wijs bedrijvende vorm van lande
landa
- nominatief bepaald onzijdig meervoud van land
- lan·da
stellend | vergrotend | overtreffend | ||
---|---|---|---|---|
onbepaald (sterk) |
m/v enkelvoud | landa | ||
o enkelvoud | landa | |||
meervoud | landa | |||
bepaald (zwak) |
enkelvoud en meervoud |
landa |
landa
landa
- onbepaalde wijs, tweede vorm naast lande, zie aldaar
landa
- verleden tijd aantonende wijs bedrijvende vorm van landa
landa
- gebiedende wijs bedrijvende vorm van landa
landa
- verleden tijd aantonende wijs bedrijvende vorm van lande
landa
- gebiedende wijs bedrijvende vorm van lande
landa
- nominatief bepaald onzijdig meervoud van land
landa v