water

• Geluid:  water    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈwatər / (2 lettergrepen); /ˈʋaːtər/

• wa·ter

• In de betekenis van ‘vloeistof’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 901 ^[1]
• erfwoord via Middelnederlands water van Oudnederlands watar dat teruggaat op de Germaanse r/n-stam *wator van de Proto-Indo-Europees-stam *wódr- ^[2][3]

het water o

1. (scheikunde) een geurloze, kleurloze en smaakloze vloeistof waarvan de moleculen bestaan uit één atoom zuurstof en twee atomen waterstof (H₂O)

   • Een mens kan geen dag overleven zonder water. 

   ▸ Er zou die dag namelijk pas na 32 kilometer water te vinden zijn, waardoor ik zeven liter water boven op mijn basisuitrusting mee moest sjouwen.^[4]

2. (meteorologie) regenwater; veel voorkomende neerslag

   • Er viel zodanig veel water op korte tijd dat de riolen het niet meer aankonden. 

3. (enkel in het meervoud) stuk zee dat aan (g)een bepaald land toebehoort

   • We bevinden ons nu in internationale wateren. 

4. (geologie) natuurlijke bedding waarin zich water bevindt
5. (biologie) vloeistof in het lichaam (m.n. urine)
6. doorzichtigheid of helderheid van een diamant
7. golvende weerschijn van geweven stoffen
8. (effectenhandel) obligatie zonder onderpand; leeg aandeel

• [1] (informeel) eendenbier, gemeentepils
• [2] regen
• [3] territoriale wateren

• damp (meteorologisch), dauw, ijs, ijzel, mist, nevel, rijm, rijp, sneeuw, stoom, vocht

Zie vertalingen

water

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van wateren
   

   • Ik water. 

2. gebiedende wijs van wateren
   

   • Water! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van wateren
   

   • Water je? 

• Het woord water staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "water" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

water

1. (scheikunde) water; een geurloze, kleurloze en smaakloze vloeistof waarvan de moleculen bestaan uit één atoom zuurstof en twee atomen waterstof (H₂O)

• waoter

• IPA

  /ˈvɑːtər/

  geluid

• wa·ter

• [A] Afgeleid van het Nederlandse water
• [B] Afgeleid van het Nederlandse wateren

water [A]

1. (scheikunde) water; een geurloze, kleurloze en smaakloze vloeistof waarvan de moleculen bestaan uit één atoom zuurstof en twee atomen waterstof (H₂O)

• waterlemoen

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

water [B]

1. wateren, plassen, urineren; het via de blaas lozen van lichamelijke afvalstoffen in de vorm van vloeistof

• ontwater

water

1. water

water

1. (scheikunde) water; een geurloze, kleurloze en smaakloze vloeistof waarvan de moleculen bestaan uit één atoom zuurstof en twee atomen waterstof (H₂O)

• waeter
• waoter

• Geluid:  water    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈwɔːtə(ɹ)/ (UK)
• Geluid:  water    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈwɔtɚ/ (US)

• erfwoord Ontwikkeld uit het Oudengelse wæter, uit Germaans *wator-, verwant aan Nederlands water, enz.

water

1. (scheikunde) water
2. (aardrijkskunde) natuurlijke bedding waarin zich water bevindt
3. mv (aardrijkskunde) (VK) rivier, binnenmeer, plas
4. vloeistof in het lichaam
5. doorzichtigheid of helderheid van een diamant
6. een (transparante) vloeistof
7. (anatomie) (VK: mv) (spreektaal) amniotische blaas, omgeven door een beschermende membraan of vlies

   «"As soon as I stood up, my water broke. It happened so fast. As soon as it happened, I was like, oh no, oh God. Please, please don't let me have this baby in a restroom," she told Inside Edition.»^[1]

   "Toen ik juist opstond, braken mijn vliezen. Het gebeurde zo snel. Toen het gebeurde, dacht ik, oh nee, oh God. Alsjeblieft, alsjeblieft laat me niet in een toilet bevallen ," zei ze tegen Inside Edition.

8. (effectenhandel) obligatie zonder onderpand; leeg aandeel

1. «Still waters run deep»

   stille wateren hebben diepe gronden

   «the waste of waters»

   troosteloze watervlakte

   «That story doesn't hold water.»

   Dat verhaal houdt geen steek.

water

1. besproeien, besprenkelen.

   «Sally watered the roses.»

   Sally besproeide de rozen.

2. water geven.

   «I need to go water the cattle.»

   Ik moet het vee water gaan geven.

3. wateren, urineren.

   «He watered against the wall.»

   Hij plaste tegen de muur.

4. tranen

   «Chopping onions makes my eyes water»

   Van uien te snijden gaan mijn ogen tranen.

in hot water

1. (figuurlijk) in verdrukking

   «Bikini brand Farron Swim in hot water over missing orders ^[2]»

   Bikinimerk Farron Swim in verdrukking over ontbrekende bestellingen

to be in hot water

1. (figuurlijk) in verdrukking zijn

to get in hot water

1. (figuurlijk) in verdrukking komen

to get into hot water

1. (figuurlijk) in nauwe schoentjes brengen / in verdrukking brengen

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?

water m mv

1. (spreektaal) toilet ^[1]

• IPA: /waːtɐ(r)/ (Etsbergs)

• wa·ter

water o

1. (scheikunde) water; een geurloze, kleurloze en smaakloze vloeistof waarvan de moleculen bestaan uit één atoom zuurstof en twee atomen waterstof (H₂O)

• Afgeleid van het Angelsaksische wæter

water

1. (scheikunde) water; een geurloze, kleurloze en smaakloze vloeistof waarvan de moleculen bestaan uit één atoom zuurstof en twee atomen waterstof (H₂O)

• watere
• waterre
• watir

• waterlees

• Engels: water
• Schots: watter
• Yola: waudher

• van Oudsaksisch watar ^[1]

water o

1. (scheikunde) water; een geurloze, kleurloze en smaakloze vloeistof waarvan de moleculen bestaan uit één atoom zuurstof en twee atomen waterstof (H₂O)

• Nedersaksisch: water, Water, wäter, waeter, waoiter, waoter, woater, Woter, wotter, wouter

• van Oudnederlands watar ^[1][2][3]

water o

1. (scheikunde) water; een geurloze, kleurloze en smaakloze vloeistof waarvan de moleculen bestaan uit één atoom zuurstof en twee atomen waterstof (H₂O)

• wāter

• Nederlands: water
  • Afrikaans: water

• Afgeleid van het Oudsaksische watar, via het Middelnederduitse water

water o

1. (scheikunde) water; een geurloze, kleurloze en smaakloze vloeistof waarvan de moleculen bestaan uit één atoom zuurstof en twee atomen waterstof (H₂O)

• water  
• water  

water

1. (scheikunde) water; een geurloze, kleurloze en smaakloze vloeistof waarvan de moleculen bestaan uit één atoom zuurstof en twee atomen waterstof (H₂O)

• wouter

water

1. (scheikunde) water; een geurloze, kleurloze en smaakloze vloeistof waarvan de moleculen bestaan uit één atoom zuurstof en twee atomen waterstof (H₂O)

• wäter

water

1. (scheikunde) water; een geurloze, kleurloze en smaakloze vloeistof waarvan de moleculen bestaan uit één atoom zuurstof en twee atomen waterstof (H₂O)

water

1. (scheikunde) water; een geurloze, kleurloze en smaakloze vloeistof waarvan de moleculen bestaan uit één atoom zuurstof en twee atomen waterstof (H₂O)

• wäter
• waoiter
• waoter

water o

1. (meteorologie) bliksem; lichtgevende stralen die uit de hemel barsten bij onweer ten gevolge van een elektrische ontlading

• waoter
• vāter