Nieuwe beelding: verschil tussen versies

De Nieuwe Beelding gaat ervan uit dat wanneer de schilder probeert de werkelijkheid (of waarheid) vorm te geven, deze dit nooit doet vanuit hetgeen hij ziet (object, materie, het fysische), maar vanuit hetgeen dat uit hemzelf voortkomt (subject, idee, het geestelijke),<ref>Theo van Doesburg. ''De Nieuwe Beweging in de Schilderkunst.'' Delft: J. Waltman, 1917. <small>Zie [http://sdrc.lib.uiowa.edu/dada/De_Nieuwe_Beweging/pages/000cover.htm Digital Dada Library].</small></ref> of zoals [[Georges Vantongerloo]] het formuleert: ‘La grande vérité, ou la vérité absolu, se rend visible à notre esprit par l’invisible’.<ref>Georges Vantongerloo, ‘Réflexions’, ''De Stijl'', 1e jaargang, nummer 9 (juli 1918): p. 100.</ref> Mondriaan noemt dit proces ‘verinnerlijking’.<ref name="mondriaan" /> Daarnaast komt geen enkel schilderij toevallig tot stand. Elk schilderij is een samenspel van ruimte, vlak, lijn en kleur. Dit zijn de '''beeldingsmiddelen in de schilderkunst'''. Als de kunstenaar de waarheid zo goed mogelijk wil benaderen lost hij de natuurvorm op in deze meest elementaire beeldingsmiddelen. Op deze manier komt de schilder tot een universele harmonie. De rol van de [[kunstenaar]] (het individuele of het subjectieve) beperkt zich tot het bepalen van verhouding tussen deze beeldingsmiddelen (de compositie). De kunstenaar wordt zo bemiddelaar tussen de toeschouwer en het volstrekte (het absolute, het objectieve).<ref>Theo van Doesburg. ‘Fragmenten. I’, ''De Stijl'', 1e jaargang, nummer 4 (februari 1918): p. 47-48. <small>Zie [http://sdrc.lib.uiowa.edu/dada/De_Stijl/001/004/pages/047.htm Digital Dada Library].</small></ref> In navolging van Schoenmaekers, die het fysieke aan het horizontale en het geestelijke aan het verticale verbond, pasten de nieuw beeldende schilders uitsluitend hozintalehorizontale en verticale lijnen en rechthoekige kleurvlakken toe.<ref>Friedman (1982; ISBN 9029080523): p. 111.</ref> Het doel van deze radicale vereenvoudiging van de schilderkunst was de kunst te zuiveren van elementen die volgens de Nieuwe Beeldende kunstenaars niet direct met de schilderkunst verband hadden.