Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]

Et Dieu... créa la femme

film van Roger Vadim
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door RomaineBot (overleg | bijdragen) op 31 dec 2012 om 00:59. (Invulling parameters sjabloon)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.

Et Dieu... créa la femme is een Franse dramafilm uit 1956 onder regie van Roger Vadim. De film maakte van actrice Brigitte Bardot een sekssymbool.

Et Dieu... créa la femme
En God schiep de vrouw[1]
Regie Roger Vadim
Producent Raoul Lévy
Scenario Roger Vadim
Raoul Lévy
Hoofdrollen Brigitte Bardot
Curd Jürgens
Christian Marquand
Jean-Louis Trintignant
Georges Poujouly
Marie Glory
Muziek Paul Misraki
Montage Victoria Mercanton
Cinematografie Armand Thirard
Genre drama
Speelduur 95 minuten
Taal Frans
Engels
Land Vlag van Frankrijk Frankrijk
Vlag van Italië Italië
(en) IMDb-profiel
MovieMeter-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

Inhoud

Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal.

In de Franse havenstad Saint-Tropez haalt het echtpaar Morin de jonge Juliette Hardy uit het weeshuis, maar het 18-jarige weesmeisje wil de haar opgelegde huishoudelijke klussen niet verrichten. Juliette beschikt over een grote mate van seksuele energie en struint veelal blootvoets door de straten, waardoor het heerlijke meisje bijzonder veel aandacht geniet bij de andere sekse. In een kleine boekwinkel werkt Juliette om de benodigde centen bij elkaar te verdienen.

De oude, welvarende Eric Carradine wil met zijn geld en macht indruk maken bij de jonge Juliette, maar het meisje windt de snoeperd met speels gemak om haar ranke vingers. Vanuit zijn woonjacht Esmeralda wil Carradine een nieuw casino bouwen in de havenstad, maar de familie Tardieu bezit een scheepswerf op het land dat de zakenman op het oog heeft en weigert voor het luttele bedrag van 4 miljoen frank afstand te doen van de grond. Het echtpaar Vigier-Lefranc en zijn secretaris zien met lede ogen aan hoe Carradine uit wanhoop handelt om in de smaak te vallen bij de begeerlijke blondine.

Mme. Tardieu heeft het moederschap over drie zonen. De oudste zoon, Antoine, woont doordeweeks in Toulon, maar keert in het weekend doorgaans naar huis om zijn broers bij te staan op de scheepswerf. Middelste zoon Michel en jongste zoon Christian weten zich bij Juliettes verleidelijke verschijning geen houding te geven en benijden Antoine om de aandacht die hij geniet bij de lekkerste burger van Saint-Tropez.

Op een dansfeest vangt Juliette een gesprek op waarin Antoine kenbaar maakt wat zijn eenmalige intenties met haar zijn, waarna de schoft zijn belofte breekt en bij zijn vertrek de jonge vrouw achterlaat in een omgeving waar ze haar plek niet kan vinden. Na het feest komt Juliette na middernacht thuis en is bij Mme. Morin dusdanig de maat vol dat ze geen andere mogelijkheid ziet dan Juliette naar het weeshuis terug te sturen. Juliette pakt haastig haar biezen en wacht op transport dat haar naar elders wil brengen, maar de bus rijdt door en ze keert terug naar het beginpunt van haar korte reis. In de boekwinkel komt een afgevaardigde van het weeshuis langs om te melden dat ze van onharte welkom is om haar plek op de opvangstek weer in te nemen.

Eric verlangt zodanig naar Juliette dat hij Antoine smeekt om met de losbandige blondine te trouwen, maar de oudste zoon van de Tardieus wimpelt zijn verzoek af met een onverschillige lach. Zijn goedgelovige broer Michel ziet een kans om zijn liefde aan Juliette te betuigen en vraagt haar ten huwelijk, zodat de sensuele stoot als gehuwde vrouw niet naar het weeshuis kan worden gestuurd. Het begin van de onwaarschijnlijke verbinding verloopt liefdevol, maar de eerste scheuren vertonen zich wanneer de echtgenoot op de kade in een handgemeen belandt met René, door diens vriendin Lucienne uit de kreukels moet worden gehaald en enigszins gehavend door Juliette naar huis moet worden gebracht.

Na weigering van een bod van 5 miljoen frank gaat Antoine akkoord met verkoop van de scheepswerf wanneer Carradine hem 30 procent van de aandelen biedt. Juliette wil de gevoelens voor Michels broer niet herwinnen en smeekt Carradine om de zojuist gesloten deal ongedaan te maken, maar de harde zakenman gaat niet op haar smeekbede in en Antoine keert voorgoed terug naar Saint-Tropez. Michel vertrekt om zakelijke redenen voor twee dagen naar Marseille en de oude vonk tussen Juliette en Antoine slaat in zijn afwezigheid op speelse wijze over. Juliette belandt na een koutje op het strand met koorts in bed en bekent zonder schaamte haar misstap aan Christian, waarna het balletje des overspels spoedig gaat rollen. In de "Bar des Amis" drinkt de blondine zich een stuk in de kraag en in de "Whisky Club" begint ze vervolgens steeds indecenter te dansen op het ritme van de zwarte verleiding. Michel, Antoine en Carradine verschijnen. Michel smeekt haar te stoppen. Michel is tot dan toe in het verhaal als een sul voorgesteld. Hij geeft haar nu een paar flinke klappen, waarna ze schijnbaar gedwee met hem meegaat.

Rolverdeling

Cameo

Productie

In 1952 trouwde Roger Vadim met de 19-jarige Bardot. Na een periode als assistent voor Marc Allegret voelde Vadim zich zeker genoeg om een film te schrijven voor de schoonheid van Brigitte Bardot. Producent Raoul Lévy hielp met het budget via ex-bandleider Ray Ventura.

De Duitse acteur Curd Jürgens accepteerde een rol nadat hij er zeker van was dat de film voor een internationale doorbraak zou zorgen. Niet veel later kreeg de destijds nog onbekende Jean-Louis Trintignant eveneens een rol. Trintignant zou later een intieme affaire met Bardot krijgen, die veel aandacht kreeg in de media.

Vadim schreef zelf het verhaal over twee ruziënde broers die vechten om een meisje. Hij wilde Bardot overbrengen als de naakte jeugddissident. Voor het benadrukken van haar gekleurde huid koos hij mannen van wie de huid niet door de zon was gekleurd. Voor het benadrukken van haar erotische uitstraling liet hij Bardot reeds in de openingsscène naakt zonnen.

De film werd spoedig aan internationale markten verkocht en maakte van Bardot in één klap een internationale ster. Vadims carrière had geen succesvolle toekomst. Hij maakte in 1987 een remake, maar de nieuwe filmversie had geen succes.

Trivia

De politie van de Amerikaanse stad Philadelphia heeft in twee bioscopen de Franse film „Et Dieu créa la femme", met Brigitte Bardot, in beslaggenomen en de directeuren in hechtenis genomen wegens het vertonen van een obscene film [2]

Zie de categorie And God Created Woman (1956 film) van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.