Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]

GroenLinks: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Hurdrider (overleg | bijdragen)
Rakkerbak (overleg | bijdragen)
Versie 55477070 van Hurdrider (overleg) ongedaan gemaakt.
Label: Ongedaan maken
Regel 37:
GroenLinks ontstond als fusie van vier partijen ter linkerzijde van de [[Partij van de Arbeid (Nederland)|Partij van de Arbeid]]: de [[Communistische Partij van Nederland]] (CPN), de [[Pacifistisch Socialistische Partij]] (PSP), voortgekomen uit de [[vredesbeweging]], de groene en progressief christelijke [[Politieke Partij Radikalen]] (PPR), en de progressief christelijke [[Evangelische Volkspartij (Nederland)|Evangelische Volkspartij]] (EVP), die alleen in 1982 een zetel verwierf in de Tweede Kamer. Deze vier partijen werden vaak gegroepeerd als 'klein links'.
 
In 1972 behaalden de kleine linkse partijen gezamenlijk zestien zetels in de Tweede Kamer. In 1977 verloren deze partijen tien zetels, terwijl de PvdA er tien zetels bij kreeg. Een belangrijk gedeelte van de kiezers die in 1972 op de kleine linkse partijen hadden gestemd, koos in 1977 voor voorzetting van het kabinetsbeleid van [[Joop den Uyl]]. Vanaf toen gingen er stemmen op voor onderlinge samenwerking.<ref name="Parlement & Politiek" /> Voordien hadden de PPR en in mindere mate de PSP [[Progressieve samenwerking in Nederland in de jaren zeventig|samengewerkt]] met de Partij van de Arbeid (Nederland).Verkiezingsuitslagen (linkse partijen 1972 en 1977)
 
Sinds begin jaren 80 werkten de vier samen bij gemeentelijke en provinciale verkiezingen, waar de [[kiesdrempel]] procentueel gezien hoger ligt. Daar konden ook zogeheten [[programcollege]]s worden gevormd. In Amsterdam vormden de vier partijen het [[Links Akkoord]]; in Nijmegen vormden CPN, PPR en PSP [[Radikaal Links]] en in Leiden vormde dit drietal [[Links Leiden]]. In 1984 vormden PPR, CPN en PSP het [[Groen Progressief Akkoord]] dat met één gemeenschappelijke lijst aan de Europese verkiezingen deelnam. Ook vonden de partijen elkaar in het buitenparlementair protest tegen [[Kernwapen|nucleaire wapens]] en [[Kernenergie|nucleaire energie]].<ref>P. Lucardie, W. van Schuur en G. Voerman (1997). ''Verloren Illusie, Geslaagde Fusie?. GroenLinks in historisch en politicologisch perspectief''. DSWO press, Leiden. Pagina's 41-44.</ref>