Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]
Wikipedia

Boz Burrell: verschil tussen versies

Interactief door geschiedenis bladeren
Nieuwere bewerking →
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
VisueelWikitekst
Rakkerbak (overleg | bijdragen)
1.826 bewerkingen
nieuw artikel
 
Rakkerbak (overleg | bijdragen)
1.826 bewerkingen
k dvp
Regel 13:
| overleden = [[1 augustus]] [[1946]]
| jaren-actief = 1966- 2000
| genre = [[hardrock]], [[bluesrock]], [[progressieve rock]], [[Fusionfusion (muziek)| fusion]]
| instrument = [[basgitaar]], [[gitaar]], [[zang]]
| label = Swan Song, [[Island Records]], [[Virgin Records]]
| acts =Tea Time 4]], Boz People]], [[King Crimson]], Streetwalkers,[[Bad Company (band)|Bad Company]], [[Alvin Lee]], [[Jon Lord]], [[Ken Hensley]], [[Ruby Turner]], Tim White, The Shoe String Band, Celtic Groove Connection
}}
Regel 22:
 
==Biografie==
Raymond “Boz” Burrell was in zijn jeugd een liefhebber van [[jazz]] en [[Rhythmrhythm-and-blues]] muziek. Hij werd zanger en gitarist van de band The Tea Time 4. Op advies van hun manager Jack Barrie werd de groep uitgebreid met keyboardspeler [[Ian McLagan]], die later lid zou worden van [[Small Faces]]. Onder de naam Boz People sloot de band een platencontract en namen ze vier singles op. Het succes bleef echter uit. Burrell maakte een korte tijd deel uit van de soulband Feel For Soul en onder de naam Boz nam hij in 1968 een cover op van [[Bob Dylan]] ’s Down in the flood. Daarbij werd hij begeleid door organist [[Jon Lord]], gitarist [[Ritchie Blackmore]] en drummer [[Ian Paice]], die op dat moment bezig waren om hun nieuwe band [[Deep Purple]] te vormen.
 
In 1971 sloot Burrell zich aan bij de [[progressieve rock]]band [[King Crimson]] als nieuwe zanger en bassist. Omdat hij geen ervaring had met de basgitaar leerde bandleider [[Robert Fripp]] hem in twee weken om dit instrument te bespelen. Hij speelde mee op het vierde studioalbum [[Island Records]]. Tijdens de daarop volgende tournee ontstonden er strubbelingen tussen de bandleden, met als gevolg dat de band in het begin van 1972 uiteen viel. Ze maakten nog wel een album Earthbound (1972) voordat ze het bijltje er bij neerlegden. In 1973 werkten Burrell, saxofonist/fluitist [[Mel Collins]] en drummer [[Ian Wallace (drummer) |Ian Wallace]] mee aan het album Still van de schrijver, dichter en performer[[ Peter Sinfield]].
 
In 1973 was Boz Burrell medeoprichter van de supergroep Bad Company, die verder bestond uit zanger [[Paul Rodgers]] en drummer [[Simon Kirke]] (beide afkomstig van de band [[Free (band)|Free]]) en Mick Ralphs (voormalig gitarist van [[Mott the Hoople]]). De band had het meeste succes met het titelloze debuutalbum [[Bad Company (album)|Bad Company]] en de opvolgers [[Straight Shooter (album Bad Company)| Straight Shooter]] en Run with the pack.De groep kreeg geleidelijk minder succes en na het album Rough Diamonds (1982) werd Bad Company opgeheven. In 1998 werd de band nieuw leven ingeblazen en gingen ze nogmaals op tournee in de oude bezetting. Daarna verlieten Burrell en Ralphs de band.
 
In de jaren ‘90 speelde Burrell met diverse andere muzikanten zoals Roger Chapman en the Streetwalkers, [[Alvin Lee]] (voorheen gitarist/zanger van [[Ten Years After]]), Roger Chapman, The Shoe String Band,[[Ken Hensley]](voormalige toetsenist van [[Uriah Heep (rockband)|Uriahe Heep]]), Celtic Groove Connection, de Britse rhythm-and-blues zangeres [[Ruby Turner]] en de Schotse muzikant en acteur Tam White. Die was aanwezig in Burrell’s Spaanse appartement in Marbella toen Burrell plotseling overleed aan een hartaanval op 20 september 2006.
 
;solo als Boz
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/wiki/Boz_Burrell"