Uiterwaard

Uiterwaarden zijn buitendijkse gronden. Ze ontstonden na bedijking van de rivieren in de middeleeuwen. Geulen binnen de uiterwaarden heten strang of hank. Door de uiterwaarden aan de rivierzijde van een (lage) zomerdijk te voorzien wordt de frequentie van overstromen beperkt. Dit is vooral belangrijk ten behoeve van het gebruik als weide voor vee. Incidentele bevloeiing in de wintermaanden werd vroeger door de boeren verwelkomd omdat sedimentering de vruchtbaarheid van de grond bevorderde. Soms zijn in uiterwaarden op pollen of terpen boerenbedrijven gebouwd. Ook steenfabrieken zijn er gevestigd, ze winnen er de benodigde klei (kleiwinning^[1]).

De Nederlandse keramische industrie verwerkt klei die lokaal en in ruime hoeveelheden beschikbaar is. Respect voor flora, fauna en de mens staan aan de basis van de productie. Klei uit de uiterwaarden is een hernieuwbare grondstof is. De winning van deze rivierklei is niet alleen nuttig maar ook noodzakelijk bij het beperken van de gevolgen van klimaatverandering. Kleiwingebieden en marginale landbouwgronden worden steeds vaker aangewezen als natuurontwikkelingsgebied zodat op sommige plaatsen zich weer de van nature de rivier begeleidende ooibossen kunnen ontwikkelen. Grote delen van de uiterwaarden van de rivieren in Nederland zijn aangewezen als Natura 2000 gebied.^[2] Hoe breder een uiterwaard, hoe groter de waterbergingscapaciteit en hoe hoger de natuurwaarde kan zijn.

•  
  Hoogwater bij Bronkhorst
•  
  Reliëf in uiterwaard nabij Olst
•  
  Overstromende uiterwaard 1979
•  
  Natte uiterwaard bij Deventer
•  
  Uiterwaard Blauwe Kamer
•  
  Ooibos Duursche Waarden

• Riviervlakte
• Waard (landschap)