Rudi Garcia

Garcia begon zijn spelersloopbaan bij Lille OSC. Hij speelde er twee jaar in de jeugd en vier jaar in het eerste team. Zijn eerste doelpunt maakte hij in Parijs tegen Paris Saint-Germain. Na Lille vertrok Garcia naar SM Caen, onder coach Robert Nouzaret en Daniel Jeandupeux. In 1991 verkoos hij een overgang naar FC Martigues boven een langer verblijf in Caen. Aanhoudende rug- en knieblessures leidden ertoe dat Garcia in 1992 op zijn 28e moest stoppen met betaald voetbal.

Garcia begon als trainer bij Corbeil-Essonnes in de Division d'Honneur met nog twee resterende maanden in het seizoen. Hij voorkwam degradatie met de club. In de seizoenen die hierop volgden eindigde Corbeil een keer in de middenmoot en een keer zelfs als tweede. In 1994 verhuisde Garcia naar de club Île-de-France als speler-coach. Tussen 1996 en 1998 was hij nog alleen hoofdcoach. Eind jaren 90 was Garcia twee jaar fysio. Daarna werd hij scout bij AS Saint-Étienne. Uiteindelijk werd hij gepromoveerd tot assistent-coach. In 2001 werd Garcia zelfs hoofdcoach bij Saint-Étienne toen John Toshack opstapte. Met Saint-Étienne degradeerde hij in 2001 naar de Ligue 2, waarvoor hij in augustus dat jaar werd ontslagen. In 2002 kreeg Garcia pas zijn trainersdiploma. Op 21 mei 2002 werd Garcia gecontracteerd door Dijon FCO. Hij hielp de club naar de subtop in de Ligue 2 en haalde de halve finale van de Coupe de France. In juni 2007 werd hij voor één seizoen coach bij Le Mans FC. Hij eindigde als negende in de Ligue 1 in het seizoen 2007/08 en haalde de halve finale van de Coupe de la Ligue.

Op 18 juni 2008 ontbond Garcia zijn contract om aan te sluiten bij Lille OSC, de club waar hij zijn spelerscarrière was begonnen. Hij veranderde het voorzichtige voetbal van de vorige coach Claude Puel in aanvallend voetbal en gaf veel speeltijd aan de jeugd, zo ook aan Eden Hazard. Op 2 juni 2009 werd Garcia ontslagen, ondanks dat hij de club naar de Europa League en aan de beste seizoensfinish in drie jaar (vijfde) had geholpen. De oorzaak was een meningsverschil tussen bestuurslid Xavier Thuilot en Garcia. Thuilot stapte echter een maand later zelf op en Garcia werd door voorzitter Michel Seydoux weer aangesteld als coach. In seizoen 2009/10 eindigde Lille nog hoger dan het jaar ervoor: als vierde. In het seizoen 2010/11 won Lille zijn eerste prijs in 55 jaar, de Coupe de France. In de finale versloeg het Paris Saint-Germain en in dezelfde maand verzekerde Lille zich ook van het landskampioenschap, door een 2-2-gelijkspel tegen opnieuw Paris Saint-Germain. Garcia won de prijs van beste Ligue 1-coach in dat seizoen.

Op 12 juni 2013 tekende Garcia een contract bij AS Roma. Roma begon het seizoen 2013/14 direct met tien overwinningen op rij (beste seizoensstart ooit) en werd direct met Juventus FC bestempeld als titelkandidaat. Roma eindigde het seizoen als tweede, 17 punten achter op kampioen Juventus, en kwalificeerde zich daarmee voor de Champions League. Roma begon dit Champions League-seizoen direct met een 5-1-overwinning op CSKA Moskou en ook de eerste wedstrijd van seizoen 2014/15 werd gewonnen (2-0 tegen ACF Fiorentina). Roma overleefde de groepsfase van de Champions League in het seizoen 2014/15 niet in een poule met CSKA Moskou, Manchester City en Bayern München. Hij leed een historische nederlaag tegen de laatste club op 21 oktober 2014, toen Roma op eigen veld met 7-1 werd verslagen. "Ik ben de schuldige, want mijn strategie was compleet verkeerd", zei Garcia na afloop. "We hadden compacter moeten spelen en op de counter moeten gokken."^[1] Een seizoen later verloor Roma met 6–1 van FC Barcelona in de Champions League. Op 13 januari 2016 schoof de clubleiding hem terzijde na een belabberde reeks met slechts één zege uit de laatste tien duels. Hij werd opgevolgd door oudgediende Luciano Spalletti.

Garcia werd op 20 oktober 2016 aangesteld bij Olympique Marseille, waar hij interim-coach Franck Passi afloste. Onder zijn leiding eindigde de ploeg op de vijfde plaats in de eindrangschikking.

  Lille

• Ligue 1

2010/11

• Coupe de France

2010/11