Route du Rhum

De Route du Rhum is een non-stop solo-zeilwedstrijd over de Atlantische Oceaan die elke vier jaar wordt gevaren. De race werd in 1978 voor het eerst gehouden, en behoort tot de meest veeleisende solowedstrijden.^[1]

De Route du Rhum is oorspronkelijk de Franse tegenhanger van de Britse Observer Single Handed Trans Atlantic Race. De wedstrijd start traditioneel voor de kust van het Franse Saint-Malo naast de landtong Pointe du Grouin, en eindigt in Pointe-à-Pitre in Guadeloupe. De totale lengte is 3540 zeemijlen (circa 6500 kilometer), hoewel de uiteindelijk afgelegde afstand per deelnemer verschilt. De start vindt in november plaats; afhankelijk van de aanwezigheid van herfststormen wordt hiermee geschoven.

De wedstrijd wordt in diverse klassen gevaren. De snelste klasse bestaat uit trimarans van 60 voet. Sinds de eerste editie zijn de vaartijden elke editie gereduceerd door materiaalverbeteringen, betere weersvoorspellingen en navigatiesystemen. In 2006 was de winnende tijd nog maar een derde van die in 1978.

De deelnemers aan de Route du Rhum komen voornamelijk uit Frankrijk, waar de wedstrijd een grote populariteit geniet. De Frans-Zwitserse schipper Laurent Bourgnon slaagde er vooralsnog als enige in om de wedstrijd twee keer te winnen (in 1994 en 1998). In 1990 won voor het eerst een vrouw de Route du Rhum. De Française Florence Arthaud zette de snelste tijd neer door de eindstreep na slechts 14 dagen en 10 uur te passeren op haar trimaran. De bekende Britse zeezeilster Ellen MacArthur won in de Route du Rhum van 1998 de klasse van de 50-voets jachten en in 2002 de IMOCA 60-klasse.