Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]

Parijs-Roubaix 2019

De 117e editie van de wielerwedstrijd Parijs-Roubaix werd gereden op 14 april 2019. De koers maakte deel uit van de UCI World Tour 2019. Titelverdediger was Peter Sagan. Hij werd opgevolgd door Philippe Gilbert, die daarmee zijn vierde van de vijf monumenten op zijn naam schreef. Bij de junioren won de Nederlander Hidde van Veenendaal, derde werd Lars Boven, de zoon van Jan Boven.

Vlag van Frankrijk Parijs-Roubaix 2019
117e editie
kopgroep op de kasseistrook van Mons-en-Pévèle
Datum 14 april 2019
Startplaats Compiègne
Finishplaats Roubaix
Totale afstand 257 km
Eindklassementen
Eerste Vlag van België Philippe Gilbert
Tweede Vlag van Duitsland Nils Politt
Derde Vlag van België Yves Lampaert
Navigatie
Parijs-Roubaix 2018     Parijs-Roubaix 2021
Portaal  Portaalicoon   Wielersport
Hidde van Veenendaal won bij de junioren.

Parcours

bewerken
 
Laatste kasseistroken tot Roubaix.

Het parcours is met 257 km even lang als vorig jaar. Er zijn in 2019 29 kasseistroken opgenomen in het parcours met een totale afstand van 54,5 km. Dit is bijna een kopie van het parcours van de afgelopen jaren. Na de eerste strook van Troisvilles naar Inchy, zijn er enkele wijzigingen. Vanaf strook 23 zijn er geen wijzigingen.

Sector Kilometer Naam Lengte (km) Zwaarte
29 96,5 Troisvilles naar Inchy 0,9 *  * 
28 105,5 Briastre naar Viesly 3,0 *  *  *  * 
27 110,0 Viesly naar Qiuévy 1,8 *  *  * 
26 112,5 Qiuévy naar Saint-Python 3,7 *  *  *  * 
25 117,0 Saint-Python 1,5 *  * 
24 130,0 Vertain naar Saint-Martin-sur-Écaillon 2,3 *  *  * 
23 135,0 Verchain-Maugré naar Quérénaing 1,6 *  *  * 
22 138,0 Quérénaing naar Maing 2,0 *  *  * 
21 141,0 Maing naar Monchaux-sur-Écaillon 1,6 *  *  * 
20 154,0 Haveluy naar Wallers 2,5 *  *  *  * 
19 161,5 Trouée d'Arenberg 2,3 *  *  *  *  * 
18 168,5 Wallers naar Hélesmes 1,6 *  *  * 
17 175,0 Hornaing naar Wandignies 3,7 *  *  *  * 
16 182,5 Warlaing naar Brillon 2,4 *  *  * 
15 186,0 Tilloy naar Sars-et-Rosières 2,4 *  *  *  * 
14 192,5 Beuvry-la-Forêt naar Orchies 1,4 *  *  * 
13 197,5 Orchies 1,7 *  *  * 
12 203,5 Auchy-lez-Orchies naar Bersée 2,7 *  *  *  * 
11 209,0 Mons-en-Pévèle 3,0 *  *  *  *  * 
10 215,0 Mérignies naar Avelin 0,7 *  * 
9 218,5 Pont-Thibaut naar Ennevelin 1,4 *  *  * 
8 224,0 Templeuve naar L'Epinette 0,2 * 
8bis 224,5 Templeuve (Moulin-de-Vertain) 0,5 *  * 
7 231,0 Cysoing naar Bourghelles 1,3 *  *  * 
6 233,5 Bourghelles naar Wannehain 1,1 *  *  * 
5 238,0 Camphin-en-Pévèle 1,8 *  *  *  * 
4 240,5 Carrefour de l'Arbre 2,1 *  *  *  *  * 
3 243,0 Gruson 1,1 *  * 
2 249,5 Willems naar Hem 1,4 *  *  * 
1 255,5 Roubaix (Espace Charles Crupelandt) 0,3 * 

Deelnemende ploegen

bewerken
18 UCI World Tour-ploegen 7 wildcards
Vlag van Frankrijk  AG2R La Mondiale Vlag van Verenigde Staten  EF Education First Vlag van Verenigd Koninkrijk  Team INEOS Vlag van Frankrijk  Arkéa Samsic
Vlag van Kazachstan  Astana Pro Team Vlag van Frankrijk  Groupama-FDJ Vlag van Nederland  Team Jumbo-Visma Vlag van Frankrijk  Cofidis
Vlag van Bahrein  Bahrain-Merida Vlag van België  Lotto Soudal Vlag van Zwitserland  Team Katjoesja Alpecin Vlag van Frankrijk  Delko Marseille Provence
Vlag van Duitsland  BORA-hansgrohe Vlag van Spanje  Movistar Team Vlag van Duitsland  Team Sunweb Vlag van Frankrijk  Total Direct Énergie
Vlag van Polen  CCC Team Vlag van Australië  Mitchelton-Scott Vlag van Verenigde Staten  Trek-Segafredo Vlag van Nederland  Roompot-Charles
Vlag van België  Deceuninck–Quick-Step Vlag van Zuid-Afrika  Team Dimension Data Vlag van Verenigde Arabische Emiraten  UAE Team Emirates Vlag van Frankrijk  Vital Concept-B&B Hotels
Vlag van België  Wallonie Bruxelles

Koersverloop

bewerken
 
Greg Van Avermaet op kop in het Bos van Wallers-Arenberg.

Het duurde lang voordat een kopgroep de ruimte kreeg, zodat ondanks tegenwind het gemiddelde in de eerste twee uren lag op 44,5 km/u. Uiteindelijk wist een tiental renners een kleine voorsprong te pakken en even later kon nog een tiental renners aansluiten, onder wie Matteo Trentin, Yves Lampaert, Stefan Küng en Nils Politt. Hun voorsprong bleef onder een minuut. Eén voor één vielen er enkele renners uit de kopgroep en op 121 km van de streep werden ze teruggepakt. O.a. Taco van der Hoorn en Iljo Keisse kwamen hard ten val. Het peloton scheurde in twee stukken, het tweede deel aangevoerd door Alexander Kristoff, die te maken had met pech. In het Bos van Wallers-Arenberg kreeg Wout van Aert materiaalpech, maar hij kon verder op de fiets van Pascal Eenkhoorn. Een aantal kilometer verder kreeg hij zijn eigen reservefiets, maar ging al snel weer onderuit. Hij ging samen in de achtervolging op het peloton met Tiesj Benoot, die door de achterruit van de ploegauto van Van Aert klapte en moest opgeven. De eenzame vluchter Wesley Kreder kreeg op 67 km van de finish gezelschap van Philippe Gilbert, Rüdiger Selig en wederom Nils Politt. Kreder moest als eerste lossen en even later ook Selig. Gilbert liet vervolgens Politt achter, maar deze kreeg gezelschap van vier achtervolgers: Peter Sagan, Sep Vanmarcke, Lampaert en Van Aert. Op de kasseien van Mons-en-Pévèle sloten deze vijf aan bij Gilbert. In de achtergrond probeerde Greg Van Avermaet tevergeefs bij het peloton weg te komen. Op 23 km demarreerde Gilbert en hij kreeg Sagan en Politt met zich mee. Even later moest Van Aert lossen bij de achtervolgers Lampaert en Vanmarcke, waarna deze twee weer konden aansluiten bij de koplopers. Op de Carrefour de l'Arbre demarreerde wederom Gilbert, maar de anderen kwamen terug. Op het tweede deel van deze strook versnelde Politt en enkel Gilbert kon er naartoe springen. Vanmarcke moest door materiaalpech van fiets wisselen en Lampaert wist op 5 km nog weg te springen bij Sagan, waardoor Gilbert het kopwerk overliet aan Politt en hem in de sprint op de vélodrome versloeg. Lampaert werd derde, Vanmarcke vierde en Sagan vijfde.

Uitslag

bewerken
 
Koplopers Philippe Gilbert en Nils Politt op 8 km van de finish.
Plaats Naam Ploeg tijd
Winnaar  Vlag van België  Philippe Gilbert Vlag van België  Deceuninck–Quick-Step 5u58'02"
2 Vlag van Duitsland  Nils Politt Vlag van Zwitserland  Team Katjoesja Alpecin z.t.
3 Vlag van België  Yves Lampaert Vlag van België  Deceuninck–Quick-Step + 13"
4 Vlag van België  Sep Vanmarcke Vlag van Verenigde Staten  EF Education First + 40"
5 Vlag van Slowakije  Peter Sagan Vlag van Duitsland  BORA-hansgrohe + 42"
6 Vlag van Frankrijk  Florian Sénéchal Vlag van België  Deceuninck–Quick-Step + 47"
7 Vlag van Nederland  Mike Teunissen Vlag van Nederland  Team Jumbo-Visma z.t.
8 Vlag van Tsjechië  Zdeněk Štybar Vlag van België  Deceuninck–Quick-Step z.t.
9 Vlag van Litouwen  Evaldas Šiškevičius Vlag van Frankrijk  Delko Marseille Provence z.t.
10 Vlag van Nederland  Sebastian Langeveld Vlag van Verenigde Staten  EF Education First z.t.
11 Vlag van Zwitserland  Stefan Küng Vlag van Frankrijk  Groupama-FDJ z.t.
12 Vlag van België  Greg Van Avermaet Vlag van Polen  CCC Team z.t.
13 Vlag van België  Oliver Naesen Vlag van Frankrijk  AG2R La Mondiale z.t.
14 Vlag van Australië  Heinrich Haussler Vlag van Qatar  Bahrain-Merida + 1'24"
15 Vlag van Frankrijk  Adrien Petit Vlag van Frankrijk  Direct Énergie + 1'25"
16 Vlag van Oostenrijk  Marco Haller Vlag van Zwitserland  Team Katjoesja Alpecin + 1'36"
17 Vlag van Frankrijk  Arnaud Démare Vlag van Frankrijk  Groupama-FDJ z.t.
18 Vlag van Frankrijk  Anthony Turgis Vlag van Frankrijk  Direct Énergie + 1'38"
19 Vlag van Frankrijk  Hugo Hofstetter Vlag van Frankrijk  Cofidis z.t.
20 Vlag van België  Bert De Backer Vlag van Frankrijk  Vital Concept-B&B Hotels z.t.
bewerken
Zie de categorie Paris-Roubaix 2019 van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.